بررسی ارتباط توانایی آنزیمی چندین جدایه از قارچ تریکودرما با توانایی بیوکنترلی این قارچ علیه نماتد ریشه گرهی گوجه فرنگی

نماتدهای ریشه گرهی به عنوان مهم‏ترین نماتدهای انگل گیاهی در سطح جهان شناخته شده‏اند. نماتد meloidogyne javanica عامل ریشه گرهی گوجه فرنگی یکی از مهمترین عوامل خسارتزا به این محصول در سراسر جهان میباشد. کنترل نماتدهای ریشه گرهی به روش‏ها‏ی مختلفی از جمله رعایت بهداشت زراعی، آیش و تناوب زراعی، آفتابدهی، استفاده از ارقام مقاوم، کنترل زیستی و مبارزه شیمیایی صورت می گیرد. در حال حاضر استفاده از عوامل کنترل زیستی به عنوان روشی سالم و جایگزین روش‏ها‏ی شیمیایی در مدیریت تلفیقی نماتدها مورد توجه قرار گرفته است. یکی از عوامل کنترل زیستی این نماتد، گونه های قارچ تریکودرما میباشد. به منظور بررسی توانایی بیوکنترل چندین جدایه از قارچ تریکودرما، این جدایهها از نظر توانایی تولید آنزیمهای کیتیناز، پروتئاز و لیپاز مورد بررسی قرار گرفتند. پس از آن توانایی بیوکنترلی این جدایه ها در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی ها وجود ارتباط مستقیم بین میزان فعالیت آنزیمی و قدرت کنترل کنندگی هر جدایه را به اثبات رساند و جدایه های t.bi ، t65 و t6 به عنوان موثر ترین و جدایه های t16، t12 و t12n به عنوان کم اثرترین جدایه ها در بیوکنترل این نماتد عمل کردند. این امر نشان دهنده ی تاثیرگذار بودن توانایی آنزیمی بر میزان توانایی بیوکنترلی جدایههای قارچ تریکودرما علیه نماتد ریشه گرهی گوجه فرنگی می باشد.