بررسی تاثیر تدریس گروهی در مقایسه با تدریس به روش سنتی

هدف این تحقیق کمی بررسی و مقایسه میزان تاثیر روشهای تدریس سنتی در برابر روشهای تدریس مشارکتی می-باشد. این تحقیق تاثیر و کارامدی روش تدریس مشارکتی و دو نوع روش تدریس سنتی را برای فراگیری زبان دوم مورد بررسی قرار داد. این پژوهش در مورد یادگیری زبان انگیسی با اهداف ویژه بر روی دانشجویان رشته حسابداری انجام شده است. بطور کلی، 90 زبان آموز سطح متوسط از دانشگاه آزاد که رشته تحصیلی آنها حسابداری بود، بعنوان شرکت کننده های این تحقیق انتخاب شدند. هر گروه از شرکت کننده ها از یک کلاس مجزا بودند. سه روش آزمایشی در این سه کلاس که در هر کدام 30 نفر شرکت کننده وجود داشت عملیاتی شدند. در ابتدا، قبل از شروع به تدریس، سطح دانش زبان شرکت کننده ها توسط یک آزمون معتبر مورد سنجش قرار گرفت و دانشجویانی که سطح دانش زبان انگیسی آنها بالاتر یا پایین تر از متوسط بود، از میان شرکت کننده ها حذف شدند. یک آزمون هم در آغاز تحقیق قبل از شروع تدریس و هم در پایان تحقیق پس از تدریس از هر سه گروه شرکت کننده گرفته شد. در گروه اول آزمایشی، زبان انگلیسی تخصصی برای رشته حسابداری براساس کتاب مصوب و سرفصل مشخص شده با استفاده از روش سنتی توسط مدرس رشته حسابداری تدریس شد. در گروه دوم، همان محتوای درسی با استقاده از روش سنتی توسط مدرس زبان انگیسی تدریس شد. در گروه سوم، همان مطالب توسط دو مدرس بصورت مشارکتی تدریس شد. در این گروه، مدرس رشته حسابداری اصطلاحات تخصصی را تدریس کرد و مدرس زبان انگیسی بخش های مربوط به واژگان عمومی و سایر مهارت های عمومی زبان راتدریس کرد. برای تحلیل نتایج آزمون ها از آزمون آنوا یک طرفه استفاده شد. مقایسه نتایج آزمون در داخل هر گروه و بین گروه-ها نشان می دهد که روش مشارکتی از هر دو روش سنتی ارائه شده موثرتر می باشد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که استفاده از روش های سنتی برای یادگیری زبان تخصصی در رشته های مختلف موثر نیست. بنابراین روش تدریس مشارکتی که در آن مدرس رشته تخصصی و مدرس زبان انگیسی باهم مشارکت کنند، یک جایگزین مناسب و کارامدی برای تدریس زبان تخصصی برای دانشجویان رشته های مختلف در دانشگاه می باشد.