اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن های trkb, bdnf, nt-4/5 و p75 در عضلات تند و کند موش های ویستار

هدف از تحقیق حاضر مطالعه ی اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر بیانmrna پروتئین های nt-4/5، bdnf،trkb وp75 در عضلات کند انقباض (نعلی) و تند انقباض (fhl) موش های صحرایی بود. بدین منظور تعداد 16 سر موش نر ویستار (4 ماه سن، خریداری شده از موسسه پاستور) به طور تصادفی در دو گروه کنترل (8=n) و گروه فعالیت مقاومتی (8=n) قرار گرفتند. بالارفتن از نردبانی به ارتفاع 1 متر که داری 26 پله و زاویه 85 درجه نسبت به زمین بود به عنوان تمرین مقاومتی در نظر گرفته شد. برنامه تمرین شامل 3 نوبت و در هر نوبت 8 تکرار بالارفتن از نردبان بود که بین هر تکرار 1 دقیقه و بین هر نوبت 2 دقیقه استراحت وجود داشت. برای اعمال اضافه بار از وزنه هایی معادل 30% وزن هر حیوان استفاده شد که به دُم حیوانات بسته شد. 24 ساعت بعد از اتمام جلسه تمرینی حیوانات با تزریق ترکیبی از کتامین و زایلازین بیهوش شدند و عضلات نعلی (عضله کند انقباض) و fhl (عضله تند انقباض) جدا شدند. بافت های مورد نظر بلافاصله منجمد و در دمای 80- درجه نگهداری شدند. برای سنجش بیان mrna پروتئین های nt-4/5، bdnf،trkb ،p75 در این تحقیق، تکنیک quantitative real time –pcr استفاده شد. برای بررسی اثر متغیرمستقل بر متغیرهای وابسته از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که یک جلسه فعالیت مقاومتی باعث کاهش معنی دار بیانmrna nt-4/5 در عضله کند انقباض نعلی شد (05/0p<)، اما این تغییر در عضله تند انقباض fhl دیده نشد (05/0p>). بیانmrna bdnf در هیچ یک از عضلات و گروه ها قابل کشف نبود. داده ها همچنین نشان داد که علی رغم افزایش 2 برابری بیانmrna trkb در هر دو عضله کند و تند انقباض درپی فعالیت مقاومتی، این افزایش ها به لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0p>). همچنین، یک جلسه فعالیت مقاومتی توانست بیانmrna p75 را در عضله نعلی 5/7 برابر افزایش دهد که این افزایش معنی دار بود (05/0p<). بعلاوه، علی رغم افزایش 8/2 برابری بیانmrna p75 در عضله تند انقباض fhl درپی فعالیت مقاومتی، این افزایش به لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0p>). به طور کلی، می توان بیان کرد که یک جلسه فعالیت مقاومتی می تواند مقادیرmrna nt-4/5 و دو گیرنده اش را در عضله کند انقباض نعلی دچار تغییر کند. این تغییرات نشان دهنده این موضوع است که احتمالاً برای تحقق سازگاری های ناشی از مدل فعالیت مقاومتی، رهایش این مجموعه نوروتروفینی در عضله اسکلتی نقش مهمی را ایفا می کند.