بررسی رابطه سبک های حل مساله با رفتارهای پرخطر درنوجوانان 14 تا17 سال شهر تهران

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های حل مساله با رفتارهای پرخطر در نوجوانان 14 تا 17ساله انجام شد. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش240 دانش آموز که از بین کلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی و متوسطه شهر تهران که در سال تحصیلی 92-1391 مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس حل مساله کسیدی و لانگ (1996) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر شجاعی و باغینی (1387) بود. داده های جمع آوری شده با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک های حل مساله درماندگی، خلاقیت، گرایش و اعتماد با رفتارهای پرخطر در نوجوانان رابطه معنی داری وجود دارد. لذا آموزش سبک های حل مساله به دانش آموزان در مدارس به منظور جلوگیری از وقوع رفتارهای پرخطر در نوجوانان پیشنهاد می شود.