پیش بینی گرایش به اعتیاد از طریق رگه های شخصیت وسبک های تفکر در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به اعتیاد به مواد مخدر از طریق رگه های شخصیت و سبک های تفکر در دانش آموزان دبیرستانی شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 300 نفر از دانش آموزان پسر، دبیرستان های شهرکرمانشاه در چهار رشت? علوم انسانی، تجربی، ریاضی و فنی و حرفه ای به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پنج عاملی نئو(neo-ffi)، پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر و مقیاس استعداد اعتیاد(aps) استفاده شده است. داده ها به کمک روش های آماری همبستگی پیرسون، و رگرسیون همزمان، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده‎ ها نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی مقبولیت و وظیفه شناسی و همچنین سبک های تفکر قانونگذارانه و قضایی با گرایش به اعتیاد رابطه ی منفی و معنی داری در سطح001/0>p و بین ویژگی شخصیتی روان نژندی و گشودگی به تجربه با گرایش به اعتیاد رابطه ی مثبت و معنی دار در سطح 001/0>p وجود دارد. بین ویژگی شخصیتی برونگرایی و نیز سبک تفکر اجرایی با گرایش به اعتیاد رابطه ی معنی داری یافت نشد. بر اساس پژوهش، این نتیجه حاصل شد که رگه های شخصیت و سبک های تفکر می توانند از عوامل پیش بینی کننده گرایش به مصرف و سوء مصرف مواد باشند. لذا به مربیان و مشاوران امور تربیتی، مدیران نهادهای مربوط به امور نوجوانان و جوانان، سیاستگذاران فرهنگی، نهادهای آموزشی، که مخاطبان این پژوهش هستند، پیشنهاد می شود در برنامه های پیشگیری از اعتیاد که برای دانش آموزان در نظرمی گیرند، به این عوامل توجه ویژ? شود.