نقش واسطه ای هوش معنوی در ارتباط با هوش هیجانی و شادکامی دانشجویان کارشناسی ارشد

به منظور بررسی نقش واسطه گری هوش معنوی در ارتباط با هوش هیجانی و شادکامی در بین دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه مرودشت 250 نفر از دانشجویان را با در نظر گرفتن نسبت جنسی از طریق روش طبقه ای انتخاب شدند. (1999) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) و پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده (1387) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین نوع رابطه میان متغیرها از آزمون آماری تحلیل رگرسیون به شیوه سلسله مراتبی و با استفاده از روش بارون و کنی استفاده شده است .نتایج بدست آمده نشان می دهد که بین هوش هیجانی و هوش معنوی و بین هوش معنوی و شادکامی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. مولفه های هوش هیجانی قادرند 30 درصد از تغییرات شادکامی را پیش بینی نمایند که با توجه به معنی داربودن مقدار نتیجه می گیریم که مولفه های هوش هیجانی قادرند بطور معنی داری شادکامی را پیش p<0/0001 در سطحf بینی نمایند. همچنین در بین مولفه های هوش هیجانی مولفه خودکنترلی قدرت بیشتری در پیش بینی شادکامی دارد. مولفه های هوش هیجانی قادرند 14 درصد از تغییرات هوش معنوی را پیش بینی نمایندکه باتوجه به معنی داربودن مقدار نتیجه می گیریم که مولفه های هوش هیجانی قادرند بطور معنی داری هوش معنوی را p<0/0001 در سطح f پیش بینی نمایند. همچنین در بین مولفه های هوش هیجانی خود آگاهی قدرت بیشتری در پیش بینی هوش معنوی دارد. مولفه های هوش معنوی قادرند 22 درصد از تغییرات شادکامی را پیش بینی نمایند که با توجه به معنی دار بودن مقدار نتیجه می گیریم که مولفه های هوش معنوی قادرند به طور معنی داری شادکامی را پیش بینی p<0/0001 در سطحf نمایند. همچنین در بین مولفه های هوش معنوی مولفه زندگی معنوی یا اتکا به هسته درونی قدرت بیشتری در پیش بینی شادکامی دارد.