رابطه نرخ ارز حقیقی و رشد بهره وری کل عوامل تولید در ایران

نرخ ارز حقیقی در هر کشور بدون شک از شاخص های اساسی و بنیادین در تعیین درجه رقابت بین المللی و تبیین وضعیت داخلی اقتصاد آن کشور به شمار می رود. از سویی دیگر بهره وری نیز به عنوان یک عامل کلیدی از طریق ترکیب بهینه منابع، جامعه را قادر به ایجاد ارزش افزوده می کند که در نتیجه افزایش و رشد بهره وری، کالاها در بازارهای جهانی رقابت پذیرتر می گردند. لذا با توجه به اهمیت موضوع ، در این پژوهش رابطه نرخ ارز حقیقی بر رشد بهره وری کل عوامل تولید در ایران در طی دوره 1355-1391 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش که با استفاده از روش ardl حاصل شد،حاکی از تاثیر مثبت و معنادار نرخ ارز حقیقی در کوتاه مدت و بلندمدت بر رشد بهره وری کل عوامل تولید است.ضریب ecm که سرعت تعدیل به سمت بلندمدت را نشان می دهد 45% برآورد شده است. و این امر حاکی از آن است که در هر دوره به میزان 0/45حراف رشد بهره وری کل عوامل تولید از مسیر بلندمدتش توسط متغیرهای الگو تصحیح می شود . لذا برای افزایش رشد بهره وری کل عوامل تولید و اندیشیدن به رشد اقتصادی درونزا ضروری است در کنار توسعه بازارهای مالی، تجارت خارجی به واقعی نمودن نرخ ارز و حرکت از اقتصاد سرمایه محور به اقتصاد دانش محور گام برداشت.