تاثیر غلظت نانوذرات سیلیکا، روش تولید و دمای فرآیند بر خواص آبگریزی پلی پروپیلن و پلی استایرن با ضدحلال اتانول

در تحقیق حاضر، تاثیر غلظت نانوذرات سیلیکا بر خواص آبگریزی پلی پروپیلن و پلی استایرن با ضدحلال اتانول مورد مطالعه قرار گرفته است و شرایط بهینه معرفی گردید. با اضافه کردن نانوذرات سیلیکا و ضدحلال اتانول آبگریزی پوشش افزایش یافت به منظور بهبود خاصیت آبگریزی و خیس نشدن سطوح، از سطوح ناهموار و زبر استفاده می شود بیشتر روشهایی که برای ایجاد سطوح آبگریز توسط زبرکردن مواد با انرژی سطحی پایین به کار می رود غلظت نانوذرات و دمای خشک شدن دو عامل تاثیرگذار بر خواص نهایی پوشش ها میباشد نتایج بدست آمده ابرآبگریزی پوشش را نشان می دهد، بطوری که اگر زاویه تماس به بالای 150 درجه سانتیگراد برسد سطح ابرآبگریز خواهد شد تشریح عملکرد پوشش های ابرآبگریز که در کار حاضر مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه پوششی ابرآبگریز از پلی پروپیلن گرید ((mfi6 و پلی استایرن با نانوذرات سیلیکا و ضدحلال اتانول، بر روی اسلاید شیشه تهیه شد و خواص نهایی آن ارزیابی شد. سپس فیلم های تهیه شده مورد آزمون های زاویه تماس (ca) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) قرار گرفت و خواص نهایی آنها تحلیل گردید.