اثربخشی آموزش گروهی مدیریت خشم مبتنی بر بازسازی شناختی در افزایش صمیمیت اجتماعی و کاهش تفکر قطعی نگر دانش آموزان شهر شیراز

در راستای لزوم آموزش مهارت های «مدیریت هیجانی» پژوهش حاضر تحت عنوان، اثربخشی مشاوره گروهی مدیریت خشم، مبتنی بر بازسازی شناختی بر افزایش صمیمیت اجتماعی و کاهش تفکر قطعی نگر دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر شیراز انجام شد. روش مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. برای انجام این بررسی پرسشنامه اسپیلبرگر به عنوان یک ابزار سرند بر روی 112 دانش آموز دبیرستانی، اجرا شد. افرادی که بر پایه این آزمون بالاترین نمره ها را گرفتند، به عنوان گروه هدف تعریف و از میان آنها 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. در ادامه پکیج آموزشی مدیریت خشم بر اساس رویکرد شناختی- رفتاری و در 12 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش آموزش داده شد. علاوه بر پرسش نامه 57 سوالی اسپیلبرگر(staxi-2)، پرسش نامه17 سوالی صمیمیت اجتماعی( msi) و پرسش نامه 36 سوالی تفکرقطعی نگر، قبل و بعد از جلسات بر روی دو گروه اجرا شدند. برای توصیف داده ها از میانگین، واریانس و انحراف معیار استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از کواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که 1) مشاوره گروهی خشم مبتنی بر بازسازی شناختی موجب افزایش صمیمیت اجتماعی دانش آموزان نمی شود. 2) مشاوره گروهی خشم مبتنی بر بازسازی شناختی موجب کاهش تفکر قطعی نگر دانش آموزان می شود.