چکیده فارسی: علی محمود طه (1902م-1949م) شاعررومانتیک مصریست که ازبزرگان جماعت آپولو به شمار می رود.اودرطول زندگی کوتاهش ،توانسته باتالیف هشت دیوان وبه تصویرکشاندن گرایش رومانتیکی خود درآن به جایگاه قابل توجهی در میان شعرای عرب دست یابد . در واقع این تحقیق درصدد بررسی موضوعات رومانتیکی وتکنیکهای شعری رومانتیک درآثارعلی محمود طه است وهمچنین قصددارد تاعوامل موثردرشکل گیری این گرایش درعلی محمود طه را مورد کنکاش قرار دهد. علی محمود طه قبل ازسفربه کشورهای اروپایی بسبب ناکامی درعشق وسرگردانی دردنیا برای دستیابی به معشوقی نمادین ودستیابی به ارزشهای والایی چون کشف حقیقت ،قهرمانی،وهنروغیره ،آثاررومانتیسم دراوظاهرشده احساس غم وتنهایی میکند .امّا این گرایش رومانتیسمی بعداز سفرشاعربه اروپا و تاثیرپذیری ازادبیات اروپایی وفلسفه اپیکوریسم رنگی دیگربه خود می گیرد . شرایط زندگی علی محمود طه آثاراورا نیز تحت تاثیر قرارداد لذا شاعردرآثارخویش به مضامین شعری ای چون میل به مجهولات واسرار، طبیعت ، زن وعشق، غم واندوه، دین، تامّل گرایی ،انسانگرایی اهتمام ورزیده که درواقع بیانگرزندگی پرتلاطم شاعربوده وخبرازشرایط روحی نامساعد او می دهد. اوفقط درموضوعات شعری تحت تاثیر مکتب رومانتیسم نبوده بلکه توانسته درزمینه تکنیکهای شعری با ترجیح لفظ برمعنی وبا بکارگیری کلماتی ازحوزه غم وشادی وطبیعت وخیال وفلسفه، وبا ایجاد تصاویری خیال انگیزورویایی ازطریقه ادبای رومانتیک پیروی نموده وراه آنان رابپیماید.