رشد بخش کشاورزی که یکی از بخشهای مهم اقتصادی است و به رشد سایر بخشها کمک می کند، مانند سایر بخشها تحت تاثیر پیشرفت فناوری است. از آنجا که فناوری تحت تاثیر فعالیتهای تحقیق و توسعه می باشد، و تحقیق و توسعه که در مدل های رشد درون زا به عنوان عاملی جهت استفاده بهینه از منابع و امکانات و سبب رشد ارزش افزوده در نظر گرفته می شود، هدف مطالعه حاضر بررسی نقش مولفه انباشت تحقیق و توسعه داخلی و خارجی (سرریز از کانال واردات نهاده ها و کالاهای واسطه ای و سرمایه ای) و انباشت هزینه ترویج و آموزش کشاورزی بر رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1386-1347 است. نتایج مطالعه بیانگر نقش اندک انباشت تحقیق و توسعه داخلی و نقش مثبت و معنادار انباشت تحقیق و توسعه خارجی و انباشت هزینه ترویج و آموزش بر ارزش افزوده بخش کشاورزی اقتصاد ایران است. لذا در راستای افزایش قدرت رقابت پذیری و ایجاد امنیت غذایی ضروریست در کنار فعالیتهای تحقیق و توسعه داخلی و فعالیتهای آموزشی و ترویجی، جهت پرکردن شکاف فناوری اقدام به واردات فناوری در قالب نهاده های واسطه ای و اولیه تولید و ماشین آلات بخش کشاورزی نمود.