سود تقسیمی یکی از موضوعاتی است که از دیر باز مورد توجه پژوهشگران مالی و حسابداری قرار داشته است. دلایل زیادی برای پرداخت یا عدم پرداخت سود نقدی وجود دارد که کشف و شناسایی دقیق این عوامل می تواند برای مدیران و سهامداران شرکت ها مفید واقع شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین متغیرهای منتخب و سیاست های تقسیم سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و براین اساس این پژوهش در صدد ارائه نگرشی جدید نسبت به اهمیت، کمیت و کیفیت سیاست های تقسیم سود بوده و به بررسی تاثیر ترکیب هیأت مدیره ، بازده دارایی ها، جریان نقدی آزاد هر سهم، ساختار دارایی ها، ریسک تجاری، اندازه شرکت، فرصت های رشد و سطح بدهی بر نسبت سود تقسیمی و احتمال پرداخت سود نقدی می پردازد. نمونه پژوهش شامل 101 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1383 الی 1388 است. روش های آماری مورد استفاده نیز شامل مدل رگرسیون توبیت و مدل رگرسیون لاجیت به روش داده های ترکیبی است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که از بین عوامل مورد نظر، اندازه شرکت، فرصت های رشد و سطح بدهی، دارای تاثیر معناداری بر نسبت سود تقسیمی و احتمال پرداخت سود نقدی است و سایر متغیر های مورد نظر دارای تاثیر معناداری بر نسبت سود تقسیمی و احتمال پرداخت سود نقدی نمی باشد.