نام پژوهشگر: مرضیه بیات

مطالعه و ارزیابی غلظت های مختلف آهن بر جنبه های ریزازدیادی انگور
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده تولیدات گیاهی و دامی 1392
  مرضیه بیات   مهدی علیزاده

در حال حاضر کشت بافت گیاهی، مانند بسیاری از تکنیک های دیگر، یک تکنولوژی کاملا شناخته شده و جا افتاده است. در پژوهش حاضر یک رقم انگور ایرانی (انگور ریش بابا سفید) انتخاب و با استفاده از یک پروتوکول که از قبل برای انگور استاندارد شده بود مراحل مختلف ریز ازدیادی برای این رقم بهینه شد. ریزنمونه مورد استفاده قطعات تک گره ساقه بود که از شاخه های سال جاری که اندکی خشبی شده بودند تهیه شد. روش ضد عفونی سطحی و مدت زمان آن باچندین نوبت کشت در آزمایشات اولیه تعیین و بهینه گردید. جهت مطالعه نقش آهن، پس از تهیه تعداد زیادی گیاهچه درون شیشه ای، ریزنمونه های دوبندی ازشاخه های آنها تهیه گردیده و روی محیط کشت های استاندارد ولی دارای غلظتهای مختلف آهن (صفر، 5/0، 2 و 10 برابر غلظت محیط کشت استاندارد) واکشت شدند. واکنش ریزنمونه ها به آهن، هم در مرحله استقرار و هم در مرحله ریشه زایی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکراراجرا شده وآنالیز داده ها با استفاده از نرم افزارsas و مقایسه میانگین داده ها با استفاده ازآزمون lsd انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از کلرید جیوه 1/0 درصد به مدت 7 دقیقه تاثیر مطلوبی بر ضد عفونی سطحی ریزنمونه های این رقم انگور دارد. در مرحله استقرار، افزایش غلظت آهن بیش از حد استاندارد، باعث افزایش تعداد روز تا باز شدن جوانه (تاخیر در شکفتن جوانه ها) و یا حتی عدم باز شدن جوانه گردید. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای آهن تأثیری بر تعداد و طول ریشه نداشته اما باعث کاهش وزن خشک ریشه و افزایش تعداد روز تا انگیزش ریشه در غلظت دو برابر آهن گردید. همچنین مشخص شد که بیش بود یا سمیت آهن باعث کوچک شدن جثه گیاه و کاهش اندازه برگ شده و کمبود آهن باعث کاهش میزان کلرفیل و زرد شدن برگ می گردد. در نهایت مشخص شد که جهت ریزازدیادی انگور رقم ریش بابا، امکان کاهش غلظت آهن استفاده شده تا حد نصف غلظت موجود در محیط کشت استاندارد آن، بدون ایجاد اثرات منفی در رشد نمونه ها، وجود دارد.

برآورد سری زمانی نایرو در ایران 1386-1340
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه الزهراء - دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی 1387
  مرضیه بیات   زهرا افشاری

چکیده : در تحقیق حاضر ابتدا صحت فرضیه نرخ بیکاری طبیعی در ایران با استفاده آزمون همگرایی یوهانسن بررسی شده است، نتایج حاصل، حاکی از عدم وجود رابطه بلند مدت میان تورم و بیکاری در اقتصاد ایران است، سپس ارزش متوسط نایرو در دوره 1386-1340 برآورد گردیده است . همچنین تلاش شده به دلیل تغییر نایرو در طی زمان، سری زمانی نایرو در دوره مورد نظر با استفاده از فیلتر hp، برآورد و استخراج شود و به منظور شناخت موقعیت اقتصاد ایران و ارائه راهکارهای سیاستی ، با نرخ بیکاری واقعی در سالهای مورد مطالعه ، مقایسه شود. نرخ متوسط نایرو در دوره مورد نظر، 8/11درصد برآورد شده است. مقایسه سری های زمانی نایرو برآورد شده با نرخ بیکاری سالانه ، نشان می دهد از سال 76 تا 85 نرخ بیکاری واقعی بالاتر از نایرو بوده است و با افزایش نرخ نایرو از سال 80 به بعد، نرخ بیکاری نایرو در سال86 بیش از نرخ بیکاری واقعی شده است، در این شرایط اعمال سیاست انبساطی در جهت کاهش بیشتر بیکاری در بلند مدت منجر به شتاب بخشیدن به تورم خواهد شد بدون اینکه اثر مثبتی بر کاهش بیکاری داشته باشد . بنابراین به نظر می رسد به جهت رسیدن به یک نرخ تورم باثبات در بلند مدت، کنترل حجم پول و به کار گیری یک قاعده پولی می تواند بیکاری را به موقعیت نایرو بلند مدت خود هدایت کند.