در حال حاضر دو مفهوم کیفیت سود و مدیریت سود از مهمترین مسائل مطرح در حسابداری هستند که توسط پژوهشگران حسابداری مورد بررسی قرار می گیرند . بدلیل اهمیتی که سود حسابداری در تصمیم گیریهای سرمایه گذاران دارد لذا باید به خوبی به ابعاد مختلف آن توجه شود . از آنجایی که نتایج تصمیمات سرمایه گذاران می تواند در قیمت سهام و به تبع آن در بازده سهام منعکس شود و نتایج اکثر مطالعات نیز نشان می دهند که کیفیت سود و هموارسازی سود بر روی بازده سهام تاثیر مثبتی دارند لذا در این تحقیق به بررسی اثر همزمان کیفیت سود و هموارسازی سود بر روی بازده سهام پرداخته شده است. با توجه به این که کیفیت سود مفهومی نسبی است ، در این تحقیق از مجموعه معیارهای ارزیابی کیفیت سود ،"نسبت وجه نقد عملیاتی به سود عملیاتی "به عنوان متغیر مستقل انتخاب گردیده است .همچنین برای تفکیک شرکتهای هموارساز از شرکتهای غیر هموارساز از "شاخص ایکل" در این تحقیق استفاده شده است . براین اساس شرکتها به چهار گروه تقسیم شدند : شرکتهایی که سودهای باکیفیت را هموارسازی می کنند ، شرکتهایی که سودهای با کیفیت را هموارسازی نمی کنند ، شرکتهایی که سودهای بدون کیفیت را هموارسازی می کنند و شرکتهایی که سودهای بدون کیفیت را هموارسازی نمی کنند. پس از مشخص کردن شرایطی برای شرکتهای جامعه آماری ، تعداد 116 شرکت برای 7 سال ( از سال 1380تا1386 ) به عنوان جامعه آماری مورد بررسی قرار گرفتند . از آنجایی که تمام جامعه آماری مورد مطالعه قرار گرفت و نمونه گیری از جامعه انجام نشد ، بنابراین مقایسه بازده شرکتها از طریق مقایسه میانگین جامعه ها انجام شد . نتایج تحقیق نشان داد که شرکتهای غیر هموارساز دارای سود باکیفیت دارای بالاترین بازده و شرکتهای هموارساز دارای سود باکیفیت دارای کمترین بازده می باشند. بنابراین برطبق نتایج می توان گفت که در بازار بورس تهران سرمایه گذاران در تصمیمات سرمایه گذاری خود مفهوم کیفیت سود را مورد توجه قرار نمی دهند و نسبت به شرکتهای غیر هموارسازواکنش بهتری نشان می دهند .