هدف از انجام این پایان نامه برآورد میزان آلاینده هایی است که از طریق هوا وارد محیط آبی منطقه خلیج فارس می شوند. برای رسیدن به این هدف با کمک مدل cmaq توزیع، پخش و انتقال آلاینده ها در منطقه و در نهایت میزان نشست آن بر آب مدلسازی شده و مورد بررسی قرار گرفته است. برای اجرای مدل نیاز به داده های هواشناسی و میزان نشر آلاینده ها در تمام منطقه بوده است که برای این منظور با کمک مدل mm5 و داده های بزرگ مقیاس هواشناسی وضعیت تغییرات جوی در منطقه مطالعه شده و برای داده های نشر با استفاده از داده های جهانی و مدل megan نشر از هر دو منبع انسانی و طبیعی بدست آمده که در نهایت به صورت مجموع مورد استفاده مدل cmaq قرار گرفته اند. نتایج مربوط به خروجی مدل mm5 با اندازه گیری های ایستگاه های هواشناسی بندرعباس، قشم، بندرلنگه و میناب مورد مقایسه قرار گرفته اند که ضریب همبستگی برای دما بین 7/0 تا 9/0 و برای سرعت باد بین 45/0 تا 65/0 می باشد و برای جهت باد ضریب همبستگی بالاتر از 4/0 است، همچنین مقایسه نتایج مدل با داده های رادیوسوند برای تغییرات عمودی دما همبستگی بالای 99/0 را نشان می دهد. برای اطمینان از صحت نتایج مدل به علت فقدان اندازه گیری های زمینی مناسب، نتایج با داده های ماهواره مورد مقایسه قرار گرفته اند. این مقایسه بین نتایج مدل برای گاز no2 و اندازه گیری های omi انجام گرفته است که در نتیجه آن ضریب همبستگی برای تغییرات مکانی بالای 70/0 و برای تغییرات زمانی بیش از 55/0 می باشد. همچنین خروجی مدل برای این گاز نسبت به داده های ماهواره کمتر بوده و در حدود 60% آن می باشد. در انتها میزان نشست برای تمام نقاط شبکه مورد مطالعه در منطقه خلیج فارس محاسبه و مجموع نشست در آبهای خلیج فارس برای چند آلاینده عمده بدست آمده است. نتایج نشان می دهند که میزان کل نشست خشک دی اکسید گوگرد در آبهای خلیج فارس، بیشتر از دیگر آلاینده ها و در حدود 175 تن در روز می باشد، کمترین میزان نشست مربوط به مونواکسید نیتروژن می باشد که تقریبا برابر با 5 کیلوگرم در روز است.