در پژوهش حاضر اثر اضافه کردن حلال آلی غیرقابل امتزاج با آب بر عملکرد بیوراکتور تانک همزن دار بررسی شد. در مرحله نخست پاسخ بیوراکتور دو فازی به دوره قحطی هگزان با بیوراکتور تک فاز مقایسه شد. در سیستم تک فاز بعد از دوره قحطی سه روزه، شش روز زمان لازم بود تا بیوراکتور به بازده حذف قبل از دوره قحطی خود برسد در حالی که برای بیوراکتور حاوی 10% حجمی روغن سیلیکن این زمان تنها ده ساعت بود. در مرحله دوم اثر درصد حجمی روغن بر عملکرد بیوراکتور در تغییرات پله ای غلظت و دبی جریان بررسی شد. نتایج آزمایشات نشان داد اضافه کردن روغن موجب افزایش ظرفیت حذف و همچنین بالا نگه داشتن آن بعد از دوره قحطی آلاینده می شود. کارایی بهتر بیوراکتور با درصد بالاتر فاز غیرآبی در بار بالای ورودی آلاینده واضح تر است.