اغلب تحقیقات انجام شده در حوزه ی " یادگیری مشارکتی " نشان ازتاثیرات مثبت آن بر موفقیت تحصیلی ، افزایش دانش و توانش زبانی، انگیزه ، تعاملات میان دانش آموزان(مهارتهای گروهی و پذیرش افراد با سطح درسی ضعیفتردر گروه)، و هم چنین علاقه به محیط آموزشی دارد .البته لازم به ذکر است که تحقیقاتی هم حاکی از عدم تاثیر این نوع یادگیری وجود دارد. بر اساس این پیشینه ، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر "مدل یادگیری با هم" ،که یکی از مدلهای یادگیری مشارکتی می باشد، بر پیشرفت مهارت خواندن، عزت نفس آکادمیک و حس بیگانگی نسبت به مدرسه در میان زبان آموزان نوجوان ایرانی می پردازد. به منظور نیل به این اهداف، تحقیقی کمی، با بکارگیری آزمون تحلیل کوواریانس (ancova) برای مهارت خواندن و آزمون t-test برای عزت نفس آکادمیک و حس بیگانگی نسبت به مدرسه انجام گردید. در این پژوهش طرح پیش آزمون – پس آزمون برای هر دو گروه آزمایش و گواه بکار گرفته شد.تعداد پنجاه دانش آموز دختر که در پایه چهارم مقطع دبستان در مجتمع آموزشی دو زبانه شهید مهدوی تحصیل می کردند انتخاب شدند و به مدت دوازده هفته تحت مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر آن است که اختلاف میان دو گروه آزمایش و گواه دربکارگیری یادگیری مشارکتی بر سه متغیروابسته مهارت خواندن، عزت نفس آکادمیک و حس بیگانگی نسبت به مدرسه از لحاظ آماری معنادار بوده است .نتایج بدست آمده از این تحقیق میتواند زبان آموزان و مدرسان را در دستیابی به درک بهتری از اصول یادگیری مشارکتی یاری نماید. همچنین یافته های این مطالعه به درک بهتر معلمان efl نسبت به میزان تاثیر مدل "یادگیری با هم" کمک می کند و آنها را با اصول استفاده از این مدل در تدریس آشنا می کند.