سالانه در کشور ما کتاب ها و متون بسیاری از زبان های مختلف به فارسی ترجمه می شوند ؛ که از این میان، ترجمه از فارسی به عربی و بالعکس سهمی اندک را از آن خود کرده است. بی شک رشد و بالندگی این ترجمه ها در گرو پیشرفت دانش نظری است، تا آنجا که دانش نظری را باید موتور محرک رونق ترجمه دانست،همچنین پویایی در فضای تولیدات ادبی ترجمه شده را در کنار نقد می توان انتظار داشت. رشد دانش ترجمه موجب اعتلای نقد ترجمه است ونقد در واقع خدمت به مترجم است، و بدون وجود آن هیچ گونه پیشرفتی در امر ترجمه به وجود نمی آید، اما امروزه متاسفانه در کشورما از آنجایی که دانش نظری زیادی وجود ندارد به نقد ترجمه نیز توجه کافی نمی شود، این امر خود زاده دلایلی است که از مهمترین آن ها می توان به بی توجهی محافل دانشگاهی به این امر و همچنین عدم ارتباط میان جامعه ادبی و محافل علمی اشاره نمود. بنابراین جا دارد تا روش ها و تئوری های نظری ترجمه به صورت کارشناسی شده، در یک مجموعه و به شکل آکادمیک و منظم و یا در صورت لزوم به شکلی کاربردی ارائه گردد. رساله حاضر بر آن است تا این مهم را به انجام برسانداحساسات او به دست آید.