در این پایان نامه با مروری بر اصول اساسی نظریه ی جنبشی در سیستم های مختلف بیم- پلاسما به استخراج معادله ی پاشندگی چنین محیط هایی پرداخته و با حل معادله ی پاشندگی تحت شرط چرنکوفی، آستانه ی لازم برای تشدید موثر در بر هم کنش بیم - پلاسما، فرکانس تشدید و آهنگ رشد ناپایداری را بدست آورده ایم. در این تحقیق با در نظر گرفتن اثرات برخوردی و حرارتی ذرات پلاسما، برهم کنش بیم یونی با پلاسمای غیرمغناطیده، شدیداً مغناطیده و فرکانس پایین مورد تحقیق قرار گرفته است. در هر یک از سیستم های فوق با توجه به اندازه ی سرعت فاز و سرعت حرارتی ذرات پلاسما، برهم کنش بیم یونی با امواج را در دو حالت یونی صوتی (که سرعت فاز در آن بین سرعت حرارتی الکترون ها و یون هاست) و فرکانس بالا (که سرعت فاز در آن بزرگتر از اثرات حرارتی الکترون ها و یون هاست) بررسی و وابستگی آهنگ رشدشان به سرعت های حرارتی الکترون ها و یون ها، فرکانس برخورد، شدت میدان مغناطیسی و زاویه ی انتشار را با هم مقایسه کرده ایم. با توجه به نتایج بدست آمده می توان دریافت که در تمامی شرایط، اثرات برخوردی و حرارتی یون ها ناپایداری را کاهش می دهند (با این حال نوع برخورد و چگونگی وابستگی آهنگ رشد به این پارامترها، متفاوت است) اما حرکت های حرارتی الکترون ها در شرایط مختلف دارای رفتار متفاوتی هستند.

در فصل اول پایان نامه،تانسور گذردهی کلاسیکی و کوانتومی را به دست می آوریم.در فصل دوم شتاب دادن پوزیترون ها را به صورت کلاسیکی بررسی کرده و در فصل سوم اثرات کوانتومی در شتاب دادن پوزیترون ها مورد تحقیق قرار گرفته است.در فصل چهارم دو حالت کلاسیکی و کوانتومی با هم مقایسه شده و همچنین شتاب دادن کوانتومی پروتون ها نیز بررسی شده شده است.در پایان به عوامل تفاوت ناپایداری کلاسیکی و کوانتومی اشاره شده است.

در این پایان نامه با بیان مقدماتی در مورد فیزیک پلاسما، ناپایداری مدولاسیون و پلاسمای کوانتومی به بررسی ناپایداری مدولاسیون امواج الکترون- سیکلوترون الکترومغناطیسی در یک پلاسمای مغناطیده چگال پرداختیم. هم چنین اثرات کوانتومی و برخوردی را در این ناپایداری ها بررسی کرده وتحلیل نمودیم. به این نتیجه رسیدیم که اثرات کوانتومی در طول موج های کوتاه تأثیرات قابل توجهی بر ناپایداری دارند و محدوده طول موج های موثر در ناپایداری را کاهش می دهد. از طرفی وارد کردن اثرات برخوردی آهنگ رشد ناپایداری را افزایش می دهد. هم چنین محدوده ی طول موج های مجاز برای ناپایداری را هم افزایش می دهد.