نام پژوهشگر: محمد حسن شیخها

تاثیرمقابله درمانگری برسلامت روان مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی ژنتیکی و غیر ژنتیکی مراجعه کننده به مرکز بهزیستی یزد
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1389
  مریم علاقبند   علی رضا آقا یوسفی

مقدمه: هدف این مطالعه مقایسه اثر مقابله درمانگری بر سلامت روان مادران کودکان عقب ماندهذهنی با علت ژنتیکی و غیرژنتیکی بود. روش بررسی:جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی ژنتیکی و غیر ژنتیکی مراجعه کننده به مرکز بهزیستی یزد در سال تحصیلی 89-1388 بود. سپس به صورت روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر از مادران انتخاب و با گمارش داوطلبانه به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون مادران به پرسشنامه سلامت عمومی پاسخ دادند. اجرای آزمونها به صورت گروهی انجام گرفت. در مرحله بعدی پژوهش، گروه آزمایش طی 8 جلسه مقابله درمانگری( هر جلسه به مدت 120 دقیقه)، تحت درمان شیوه های مقابله ای قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات، هر دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون مجدداٌ با پرسشنامه سلامت عمومی مورد آزمون قرار گرفتند. سپس داده ها به روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: این تحقیق نشان داد که: 1ـ مقابله درمانگری سلامت روان مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی ژنتیکی را افزایش می دهد. 2-مقابله درمانگری برسلامت روان مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی ژنتیکی و غیر ژنتیکی اثر یکسانی دارد. 3- مقابله درمانگری علایم جسمانی و افسردگی مادران راکاهش میدهد. 4- مقابله درمانگری خواب وکارکرد اجتماعی مادران را بهبود میبخشد. 5- سن و تحصیلات مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی با مقابله درمانگری رابطه ندارد. نتیجه گیری: مقابله درمانگری میتواند باعث افزایش سلامت روان مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی ژنتیکی و غیر ژنتیکی میشود.

بررسی تاثیر مقابله درمانگری بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز تحقیقات درمانی ناباروری شهر یزد در سال1390
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم انسانی 1392
  رویا زارع پور   محمود کمالی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مقابله درمانگری بر اضطراب و افسردگی زنان نابارور مراجعه کننده به مرکزتحقیقاتی-درمانی ناباروری شهر یزد در سال 1390 صورت گرفت. در این طرح به صورت داوطلبانه 30 نفر از زنان نابارور وارد مطالعه شدند و به طور مساوی و با گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون زنان نابارور هر دو گروه به طور همزمان به پرسشنامه افسردگی بک و آزمون اضطراب کتل پاسخ دادند. در مرحله بعدی پژوهش، گروه آزمایش طی 8 جلسه مقابله درمانگری (هرجلسه به مدت 120 دقیقه)، تحت درمان شیوه های درست مقابله ای قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات درمانی، هر دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون با پرسشنامه افسردگی بک و آزمون اضطراب کتل مورد آزمون قرار گرفتند. مجددا چهارهفته پس از پایان جلسات مقابله درمانگری،در مرحله پیگیری گروه آزمایش وکنترل مورد آزمون قرار گرفتند.یافته ها :این تحقیق نشان داد که:1) مقابله درمانگری اضطراب زنان نابارور را کاهش می دهد.2) مقابله درمانگری افسردگی زنان نابارور را کاهش می دهد.3) بین میزان اضطراب زنان نابارور با یک شکست در درمان با ivf در مقایسه با زنان نابارور با بیش از یک شکست در درمان با ivf تفاوت معنی داری وجود ندارد. 4) بین میزان افسردگی زنان نابارور با یک شکست در درمان با ivf در مقایسه با زنان نابارور با بیش از یک شکست در درمان با ivf تفاوت معنی داری وجود ندارد.5) طول مدت ناباروری بر میزان اضطراب زنان نابارور تاثیر ندارد.6) طول مدت ناباروری بر میزان افسردگی زنان نابارور تاثیر ندارد. نتیجه گیری: مقابله درمانگری باعث کاهش افسردگی و اضطراب در زنان نابارور می شود