چکیده جرم زدایی با یخ خشک (دی اکسید کربن منجمد در دمای منهای در79 درجه سانتی گراد) به روش آیس بلاست (ice blast)، یکی از شیوه های نوین در جرم زدایی قطعات و سازه های مختلف صنعتی می باشد که با توجه به ساییدگی سطحی ناشی از آن، و گسیختگی های میکروسکوپی احتمالی به دلیل درجه حرارت بسیار پایین، و نیز فشار پاشش ذرات یخ خشک بر روی سطح نمونه های چوبی، باعث کاهش برخی مقاومت های مکانیکی می شود. در این بررسی، نمونه ها در فشار 3 بار به روش سلول تهی با محلول نانوسیلور با غلظت 200 ppm جهت هدایت سرما به بخش های درونی تر قطعه ی چوبی و در نتیجه کاهش گسیختگی های محتمل اشباع شدند. مقاومت های مکانیکی مورد بررسی شامل مقاومت خمشی، مدول-الاستیسیته، و مقاومت فشاری موازی با الیاف بود، و از دو گونه ی صنوبر و راش استفاده شد. تیمارها شامل گروه شاهد، نمونه های جرم زدایی شده با یخ خشک، و نمونه های اشباع شده با نانوسیلور و سپس جرم زدایی شده با یخ خشک بودند. از هر تیمار حداقل 20 نمونه تهیه شد. نتایج نشان داد که جرم زدایی با یخ خشک، باعث کاهش مقاومت خمشی (mor ) چوب ماسیو به میزان 25/20 درصد در چوب صنوبر و 99/5 درصد در چوب راش می شود. در صورتی که پیش از جرم زدایی با یخ خشک، نمونه ها با نانوسیلور اشباع شده باشند، افزایش مقاومت خمشی در چوب صنوبر 8/8 درصد نسبت به نمونه های شاهد، و در چوب راش کاهش مقاومت خمشی به مقدار 09/2 درصد خواهد بود. هم چنین جرم زدایی با یخ خشک باعث کاهش مدول الاستیسیته (moe ) در هر دو گونه صنوبر و راش شده است، این مقدار کاهش در چوب صنوبر 53/62 در صد و در چوب راش 59/8 در صد است. در صورتی که در نمونه هایی که قبل از جرم زدایی با یخ خشک، با مواد نانوسیلور تیمار شده اند، مقدار مدول الاستیسیته آنها کاهش کمتری یافته است، به نحوی که این کاهش در چوب صنوبر 85/11 در صد و در چوب راش 96/3 در صد است. هم چنین مقاومت دربرابر فشار موازی الیاف در هر دو گونه چوبی بعد از جرم زدایی با یخ خشک کاهش یافته، این کاهش در چوب راش 37/4 در صد و در چوب صنوبر 5/2 در صد می باشد، درصورتی که نمونه هایی که قبل از جرم-زدایی با یخ خشک تحت تاثیر تیمار نانوسیلور قرار گرفتند، در چوب راش این کاهش مقاومت کمتر شده وبه مقدار 5/2 در صد رسید، در چوب صنوبر حتی به مقدار کمی یعنی 021/0 در صد نسبت به نمونه های شاهد افزایش مقاومت اتفاق افتاد. به طور کلی می توان چنین نتیجه گیری کرد که اگر این گونه های چوبی مستقیماً به وسیله یخ خشک جرم زدایی گردند، به مقدار قابل توجهی از مقاومت های مکانیکی آنها کاسته می شود، ولی اگر این گونه ها قبل از جرم زدایی به وسیله محلول نانوسیلور اشباع گردند، مقدار کاهش مقاومت های مکانیکی آنها در چوب راش کمتر می باشد و در چوب صنوبر حتی باعث افزایش مقاومت مکانیکی می باشد. البته در اکثر سازه های چوبی این مقدار کاهش تأثیر منفی در کارآیی آنها ندارد، و می-توان در سازه های چوبی با گونه های فوق الذکر، با تیمار نانوسیلور تغییراتی ایجاد نمود که انجام جرم زدایی به وسیله یخ خشک بر آنها امکان پذیر گردد. در ضمن به موازات تحقیق فوق تا?ثیر استفاده از یخ خشک برای جرم زدایی از سطح تخته های تبدیلی مانند، تخته خرده چوب (روکش شده و بدون روکش) و تخته mdf (روکش شده و بدون روکش)، بر مقاومت های مکانیکی آنها بررسی شد و مشخص شد که جرم زدایی با یخ خشک درmdf باعث افزایش اندکی در مقاومت خمشی آنها می گردد (6/1 و 8/2 درصد به ترتیب دربدون روکش و روکش دار). و هم چنین جرم زدایی با یخ خشک باعث کاهش اندکی در مقاومت خمشی تخته نئوپان شده است (5/2 و 2 درصد به ترتیب در بدون روکش و روکش شده) . همچنین جرم زدایی با یخ خشک باعث کاهش اندکی در مدول الاستیسیته تخته mdf (5/3 و 8/7 درصد در بدون روکش و روکش شده)، و در تخته خرده چوب (6/29 و 24/33 درصد در بدون روکش و روکش شده) می شود .

چکیده مقاومت چوب ها در برابر عوامل مخرب فیزیکی، از جمله آتش متفاوت است و به منظور افزایش دوام آنها لازم می باشد که اصلاحاتی را در این ماده بوجود آوریم. در این پژوهش تاثیر نانونقره، بوراکس و نانو+بوراکس بر روی کندسوزکنندگی گونه های راش، صنوبر و نراد مورد بررسی و خصوصیات مقاومت به آتش آنها در مقایسه با نمونه های کنترل (چوب های اشباع نشده ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. اشباع نمونه ها به روش سلول تهی صورت گرفت و غلظت ماده کندسوزکننده بوراکس 10درصد و نانونقره مورد استفاده 400ppm می باشد. تهیه نمونه های آزمونی مربوط به اندازه گیری خواص مقاومت به آتش بر طبق استاندارد iso11925-3 صورت گرفت و سپس با استفاده از دستگاهی که مطابق با استاندارد فوق ساخته شد، نمونه ها مورد آزمون آتش قرار گرفتند. در اندازه گیری خواص مقاومت به آتش پنج ویژگی، زمان رسیدن به نقطه اشتعال، دوام شعله بعد از برداشتن نازل آتش، زمان رسیدن به نقطه گدازش، سطح کربونیزه شده (سوخته شده) و درصد کاهش جرم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بهترین تاثیر در کندسوزکنندگی گونه های چوبی راش و صنوبر مربوط به نمونه های اشباع شده با نانو+بوراکس است به طوری که چوب های راش اشباع شده با نانو+بوراکس در مقایسه با نمونه های کنترل، 19/30 درصد تاخیر در نقطه اشتعال ، 35/22 درصد تاخیر درنقطه گدازش، 52/71 درصد کاهش سطح کربونیزه و 56/17درصد کاهش در درصدکاهش جرم داشتند. همچنین نمونه های صنوبر اشباع شده با نانو+بوراکس نیز در مقایسه با نمونه های کنترل،61/67 درصد تاخیر در نقطه اشتعال، 70/24 درصد تاخیر در زمان گدازش ، 24/79 درصد کاهش در دوام شعله، 21/45 درصد کاهش سطح کربونیزه و 96/22 درصد کاهش در درصد کاهش جرم داشتند. بهترین نتایج خاصیت کندسوزکنندگی چوب نراد، مربوط به نمونه های اشباع شده با بوراکس است که در مقایسه با نمونه های شاهد، 09/41 درصد تاخیر در نقطه اشتعال ، 36/49درصد تاخیر در نقطه گدازش، 80/65 درصد کاهش در دوام شعله ،43/70درصد کاهش درسطح کربونیزه و 29/22 درصد، کاهش در درصد کاهش جرم داشته است. لذا با توجه به خاصیت هدایت حرارتی بالای ذرات نانونقره، اشباع چوب با این محلول بر افزایش خاصیت کندسوزکنندگی چوب های اشباع شده با بوراکس موثر است. لذا با استفاده از تکنولوژی نانوذرات و مواد کندسوزکننده ای که اثر زیان آور بر محیط زیست ندارند، می توان خصوصیات کندسوزشدن چوب آلات را افزایش داد. واژه گان کلیدی : کندسوزکردن ، بوراکس ، نانونقره ، نانو+بوراکس ، سطح کربونیزه شده.

در این تحقیق امکان ساخت تخته فیبر با دانسیته متوسط از ضایعات اسکناس باطله مورد بررسی قرار گرفت و خواص فیزیکی و مکانیکی تخته ها مورد ارزیابی قرار گرفت.متغیرهای مورد مطالعه شامل تیمار نانوسیلور در دو سطح بدون نانو و با نانو ,مقدار اسکناس در دو سطح 20 و 30 درصد و زمان پرس در سه سطح 4,5 و 6 دقیقه می باشد . نتایج نشان دادند که افزودن نانوسیلور باعث بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی شده است. با افزایش مقدار اسکناس مقاومت های مکانیکی تخته ها کم شده و در تمامی تیمارها افزایش زمان پرس باعث بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی شده است.

در این بررسی، با استفاده از الیاف پالایش شده ی کارخانه چوب خزر کاسپین آمل، و چسب اوره فرمالدئید در سه سطح 8 و 10 و 12 درصد، و پارافین در سه سطح 5/0 و 1 و 5/1 درصد، تخته فیبر بادانسیته متوسط (mdf) به روش خشک ساخته شد. از هر تیمار، نمونه های استوانه ای برای نفوذپذیری به قطر 13 و بلندای 30 میلی متر تهیه گردید. نفوذپذیری گازی تخته ها در دو جهت موازی و عمود بر تخته، و همچنین در بخش های مرکزی و حاشیه ای تخته ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش میزان چسب مصرفی، نفوذپذیری کاهش می یابد. همچنین، افزایش درصد پارافین مصرفی نیز باعث کاهش میزان نفوذپذیری می شود. به طور کلی، در درصدهای چسب پایین تر، نفوذپذیری در جهت عمود به تخته های ساخته شده، مقادیر بالاتری را نسبت به میزان نفوذپذیری در جهت افقی نشان داد ولی در درصدهای بالاتر، حالت معکوس مشاهده شد. بالاترین میزان نفوذپذیری گازی به مقدار عددی (1-m.3m) 13-10 × 26/6، مربوط به نمونه هایی در جهت عمودی و با کمترین درصد چسب مصرفی و کمترین درصد پارافین بودنـــد. پایین ترین میزان نفوذپذیـــری نیز به مقدار عــددی (1-m.3m) 13-10 × 38/0، در جهت عمودی نمونه هایی دیده شد که بیشترین درصد چسب و پارافین مصرفی را داشتند. به طور کلی، می توان چنین نتیجه گیری کرد که درصد چسب و پارافین مصرفی به عنوان دو مورد از مهمترین عوامل تاثیرگذار در تولید، باعث کاهش میزان نفوذپذیری گازی چوب می شوند. این بیان، تصور پیشین که پارافین را به عنوان ماده ی ضدآب می دانست و درنتیجه کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامتی در درصدهای بالاتر را به این عامل نسبت می داد، اصلاح می نماید و کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامتی را به عامل کاهش نفوذپذیری نیز مرتبط می داند.

در این بررسی، با استفاده از الیاف پالایش شده کارخانه چوب خزر کاسپین آمل، در سه سطح چسب 8 و 10 و 12 درصد وسه سطح پارافین 5/0 و 1 و 5/1 درصد، تخته فیبر بادانسیته متوسط (mdf) به روش خشک تهیه گردید. از ترکیب عوامل فوق 9 تیمار بوجود آمد و برای هر تیمار، تخته هایی با چهار تکرار، ساخته شده است که جمعاً 36 تخته ساخته شده است. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته mdf نظیر مقاومت خمشی، چسبندگی داخلی، جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب، و نفوذپذیری گازی در دو جهت موازی و عمود بر تخته مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، برای ارزیابی تفاوت بین بخش های حاشیه ای و مرکزی، تمامی نمونه گیری ها در دو بخش حاشیه ای و مرکزی انجام گرفته و با هم مقایسه شد. نتایج حاصل از اندازه گیری مقاومت خمشی و مقاومت چسبندگی داخلی نشان می دهد که تخته های ساخته شده در شرایط 12 درصد چسب و 5/0درصد پارافین دارای بالاترین میزان مقاومت می باشد. همچنین نتایج حاصل از اندازه گیری جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب و نتایج حاصل از اندازه گیری نفوذپذیری نشان می دهد ترکیب 12 درصد چسب و 5/1 درصد پارافین دارای کمترین میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت و کمترین میزان نفوذپذیری گازی است همچنین بطور کلی نمونه های حاشیه ای با علامت (m) نفوذپذیری بیشتری به نمونه های عمق با علامت (d) می باشند. همچنین با نگاه دقیق تر متوجه می شویم که نمونه های عمودی با علامت (v) نفوذپذیری بیشتری نسبت به نمونه های افقی با علامت (h) می باشند

چکیده هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر تیمار گرمایی بر خواص فیزیکی، مکانیکی، و زیستی دو گونه ی پهن برگِ صنوبر (populus nigra) و راش ایرانی (fagus orientalis) است که با محلول نانونقره و نانومس اشباع شده اند. اشباع نمونه ها با محلول نانونقره و نانومس با غلظت ppm 400 و تحت فشار 5/2 بار در مخزن فشار و به روش سلول تهی انجام شد. نمونه های شاهد و اشباع شده با نانونقره و نانومس، به مدت 24 ساعت در دمای 145 درجه سانتی گراد تیمار گرمایی شدند و سپس نمونه های آزمون بیولوژیکی به مدت 16 هفته در معرض قارچ پوسیدگی سفید(trametes versicolor) قرار گرفتند. تیمار گرمایی و نانو گرمایی باعث کاهش جذب آب، واکشیدگی ضخامت، و پوسیدگی قارچی نمونه ها گردید. مقاومت به فشار موازی الیاف در نمونه های تیمار گرمایی و نانوگرمایی بهبود یافت ولی کاهش مدول گسیختگی، مدول الاستیسیته، و سختی نمونه ها را نیز در پی داشت. اشباع با محلول نانونقره و نانومس، تاثیر تیمار گرمایی بر تمامی خواص را تشدید نمود. بین اشباع نانونقره با نانومس تفاوت معناداری در مقاومت های فیزیکی و مکانیکی مشاهده نشد ولی در مقاومت زیستی کاهش جرم نمونه های نانومس کمتر از نمونه های نانونقره بود. میزان کاهش جرم کمتر نمونه های اشباع شده با نانومس نسبت به نمونه های اشباع شده با نانونقره، اشاره به ویژگی ضد قارچی بیشتر نانوذرات فلز مس در مقایسه با فلز نقره دارد.

همبستگی بین میزان نفوذپذیری ویژه گازی با ضرایب جذب صوت در گونه راش محاسبه شد. و با چهار گونه صنوبر ، گردو، توت و نراد مقایسه گردید. نمونه های موجود متشکل بودند از نمونه های طولی با طول 50 میلی متر ، نمونه های طولی با طول 10 میلی متر، و نیز نمونه های مماسی با طول 10 میلی متر. ضرایب جذب در چهار فرکانس 800 و 1000 و 2000 و 4000 هرتز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین نفوذ پذیری نمونه های طولی 50 میلی متری با ضرایب جذب صوت، رگرسیون بالایی مشاهده شد. ولی رگرسیون های بدست آمده در مورد نمونه های طولی و عرضی 10 میلی متری پایین بود. گونه توت در این میان کمترین میزان جذب صوت را نشان داد با توجه به تحلیل خوشه ای انجام شده که نشان می داد که نمونه های توت به صورت کاملا جداگانه خوشه بندی شده بودند. این باور که در بین سازنده گان سازه های موسیقی رواج داشت مبنی بر کیفیت مناسب گونه توت برای ساخت سازه های موسیقایی تایید می گردد. نفوذپذیری در نمونه های طولی 50 میلی متری تمام گونه ها، پس از اشباع با سوسپانسیون نانوسیلور کاهش یافت که به دلیل گسیختگی روزنه ها و شبکه های میان سلولی و نیز رسوب ذرات نانوسیلور بر شبکه های میان آوندی بود. بین تغییرات حاصل در میزان نفوذپذیری پس از اشباع با محلول نانوسیلور و یا آب، تفاوت معناداری در هیچ یک از گونه ها دیده نشد که نشان دهنده ی این است که تاثیرات حاصل بیشتر بر اثر فشار وارده بر دیواره های سلولی در فرآیند اشباع در مخزن تحت فشار ناشی می شود. رگرسیون میان میزان نفوذپذیری و ضرایب جذب صوت پس از اشباع با محلول نانوسیلور در حالت مماسی و در گونه های مختلف، کاملاً تفاوت نشان داد؛ در برخی افزایش و در برخی کاهش دیده شد. دو فرکانس کمتر (800 و 1000 هرتز) در گونه ی راش و در حالت مماسی، افزایش و دو فرکانس بزرگ تر (2000 و 4000 هرتز)، کاهش نشان داد. در گونه ی توت، تمام ضریب های جذب صوت، پس از اشباع با سوسپانسیون نانوسیلور، افزایش معناداری نشان دادند به جز فرکانس 4000 هرتز که نشانده هنده ی تاثیر اشباع نانوسیلور در این گونه می باشد. به طور کلی، می توان چنین نتیجه گیری کرد که بین مقدار نفوذپذیری گازی و ضریب های جذب صوت، رگرسیون بالایی وجود دارد که با توجه به تنوع گونه ها و ساختار متخلخل هر گونه، فرکانس مناسب برای اندازه گیری میزان جذب صوت برای هر گونه باید از قبل اندازه گیری شود.

هدف اصلی این پژوهش بررسی درصد کاهش وزن و تغییرات ساختاری لیگنین چوب صنوبر اوروامریکن اشباع-شده با سوسپانسیون نانونقره بر اثر تیمار گرمایی و تخریب قارچی می باشد. اشباع نمونه ها با محلول ppm 400 نانونقره و تحت فشار 3 بار و مدت زمان 30 دقیقه در مخزن اشباع، به روش سلول تهی اصلاح شده (لوری) انجام شد. تیمار گرمایی نمونه های شاهد و اشباع شده با نانو نقره، در سه دامنه ی دمایی و زمانی 135 و 160 درجه ی سانتی گراد به مدت 24 ساعت و 185 درجه ی سانتی گراد به مدت 4 ساعت انجام شد. نمونه های آزمون بیولوژیکی طبق استاندارد en113 به مدت 16 هفته در معرض قارچ پوسیدگی سفید(trametes versicolor) قرار گرفتند. برای بررسی کمی ترکیبات سلولز، همی سلولز، لیگنین کلازون، مواد استخراجی و خاکستر چوب به ترتیب مطابق با شماره های ,t264om-88 t 204 cm-97 ,t222-om88 ,t249om-00 و 88om_222t از استاندارد tappi عمل شد. برای بررسی ساختاری لیگنین از روش دیوکسان اصلاح-شده استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمار گرمایی و نانوگرمایی به کاهش وزن نمونه ها انحامید. با تیمار گرمایی، مقدار کربوهیدرات ها در چوب کاهش و مقدار لیگنین استخراج شده افزایش یافت که این تغییرات ارتباط مستقیمی با دمای تیمار گرمایی نشان داد. مقایسه ی کاهش دانسیته بین نمونه های گرمایی و نانوگرمایی اختلاف معناداری را نشان داد. گرادیان اثر تیمارگرمایی از سطح به عمق نمونه ها چشمگیر بوده که این اختلاف در نمونه های حاوی نانو کاهش معنی داری یافت. همچنین کاهش میزان پوسیدگی قارچی بر اثر تیمار گرمایی و نانوگرمایی در نمونه ها مشاهده گردید که با افزایش دمای تیمار گرمایی این اثر محسوس تر بود. تیمار نانو مقدار کاهش وزن ناشی از پوسیدگی قارچی را کاهش داد. بر اثر تیمار گرمایی میانگین وزن مولکولی نمونه ها افزایش نشان داد که با افزایش دمای تیمار میانگین وزن مولکولی نمونه ها نیز افزایش یافت. تخریب قارچی نمونه ها نیز منجر به افزایش میانگین وزن مولکولی لیگنین نمونه ها شد.کاهش گروه های هیدروکسیل فنلی و گروه های کربونیل در نمونه های تخریب قارچی شده از عمده اتفاقات در لیگنین های بررسی شده بود.

در این تحقیق اثر ترکیبی تیمار با نانو نقره و تیمار حرارتی با بخار آببر خواص گونه های چوبی راش (fagus orientalis lipsky)و نوئل(picea abies) مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های آزمایش به مدت 20 دقیقه در فشار5/2 bar(معادل25/0mpa ) در سیلندر مخصوص تحت اشباع با محلول نانو نقره قرار گرفتند و در مراحل بعدی تحت تیمار حرارتی با بخار آب در دماهای 120،150،180 درجهسانتی گرادوزمان های 1،3 و 5 ساعت قرار گرفتند؛ و در نهایت به منظور بررسی اثر ترکیبی اشباع بانانو نقرهو تیمار حرارتی بر خواص فیزیکی و مکانیکی گونه های چوبی، آزمون های واکشیدگی شعاعی، مماسی و حجمیبعد از 2و 24 ساعتغوطه وری در آب، خمش و مقاومت به ضربهو فشار موازی با الیاف اندازه گیری گردید . در مورد اثرترکیبی تیمارواشباعبر خواص فیزیکی و مکانیکی به علت افت همی سلولز ولی گن ینو سلولزدر چوبدر طی مراحل تیماربابخار آب، واکشیدگی بهبود می یابد اما خواص مکانیکی نسبت به نمونه تیمار شده (شاهد) کاهش می یابد. با افزایش دمای تیمار بخار در نمونه های اشباع شده نسبت به نمونه مقدارواکشیدگی(مماسی،شعاعی،حجمی) کم می شود و خواص مکانیکی کم می شود اما در اکثرموارد نتایجنشان دادکه نمونه های اشباع شده ای که در دمای 120 درجه و زمان1 ساعت تیماربخار شده بودند واکشیدگی کم تری در مقایسه با نمونه شاهدداشتند و مقاومت مکانیکی در مقایسه با نمونه شاهد افت نداشته و دربرخی موارد بالاترنیزبوده است. نتایج بدست آمده از آزمایشات نشان داد که چوب در اثر تیماربابخارآب، ثبات ابعاد آن افزایش می یابد.با افزایش دما وزمان تیمار حرارتی واکشیدگی وحجم نمونه های چوب کاهش می یابد. به علت اینکه همی سلولزها در چوب ازدست می رود وهمی سلولزاز سلول های چوبی خارج می شود، دانسیته چوب کاهش می یابد. واژگان کلیدی: تیمار حرارتی با بخار آب، نانو فلزات نقره، خواص فیزیکی، خواص مکانیکی

در این تحقیق خواص مقاومت به آتش و همچنین برخی خواص تخته فیبر با دانسیته متوسط مورد بررسی قرار گرفت. چسب استفاده شده در این تحقیق رزین اوره فرمالدهید به میزان 10 % وزن خشک الیاف به صورت مایع و میزان ماده خشک آن 65% بود و نانو بنتونیت در 5 سطح (0 %، 5%، % 10 ، % 15% ،20% ) و به صورت مخلوط با اوره فرمالدهید مورد استفاده قرارگرفت. رژ یم پرس شامل فشار 150 بار و دمای170 درجه سانتی گراد به عنوان عوامل ثابت در 3 زمان4، 5 و 6 دقیقه اعمال گردید. دانسیته تمامی تخته ها 0/75 گرم بر سانتی متر مکعب در نظرگرفته شد. خواص اندازه گیری شده شامل خواص مقاومت به آتش (زمان اشتعال، زمان گدازش، زمان باقی ماندن شعله پس از120 ثانیه، طول سوختگی، عرض سوختگی، سطح سوزش، کاهش جرم )، خواص فیزیکی مانند جذب آب، واکشیدگی ضخامت و خواص مکانیکی شامل مدول الاستسیته، مدول مقاومت خمشی و مقاومت به سختی می باشد. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان می دهد که نانو بنتو نیت در سطح 10% باعث بهبود خواص مقاومت به آتش تخته ها شده ولی بر روی خواص فیزیکی مانند جذب آب و واکشیدگی ضخامت و خواص مکانیکی مانند مقاومت به چسبندگی داخلی اثر مطلوب نداشته است. سطح 5% نانو بنتونیت تاثیر منفی کمتری بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی ذکر شده داشته است. بنابراین سطح 10% برای بهبود خواص مقاومت به آتش مناسب و بالاتر از آن باعث کاهش چسبندگی و پرز دار شدن سطح تخته ها می شود. نتیجه نهایی این می باشدکه درکاربردهایی که خواص کندسوزکنندگی در تخته فیبر با دانسیته ی متوسط بسیار مهم است، محتوای 5% نانوبنتونیت برای استفاده در تخته فیبر می تواند توصیه گردد.

آزمونه¬های چوب صنوبر تیمار گرمایی شده و عادی، توسط رزین فنل فرمالدهید و همچنین نانو ولاستونیت، به صورت همزمان و جداگانه، اشباع شدند. مقاومت فشار موازی با الیاف، واکشیدگی حجمی و جذب آب آزمونه ها اندازه¬گیری شد و با آزمونه¬های کنترل مقایسه شد. آزمونه¬ها بر طبق استاندارد astm d-143 تهیه و مورد آزمایش قرار گرفت. تیمار گرمایی در آون با دمای 180 درجه سانتی گراد انجام گرفت. در مجموع 12 تیمار آماده شد. نتایج نشان داد، فشار اعمال شده در حین اشباع با نانوولاستونیت سبب ریزشکستگی¬هایی در ساختمان دیواره سلولی چوب شد، و مقاومت فشار موازی با الیاف را کاهش داد. به علت این ریز شکستکی¬ها ،جذب آب نیز به شکل معناداری افزایش یافت. رزین فنل فرمالدهید قسمتی از این ریز شکستگی¬ها را اصلاح کرد و تا حدی مقاومت فشار موازی با الیاف را بهبود داد و باعث کاهش جذب آب شد. واکشیدگی حجمی به شکل معناداری توسط اشباع با رزین کاهش یافت. تیمار گرمایی اثر بهبودبخشی بر مقاومت فشار موازی با الیاف و هر دو ویژگی فیزیکیِ جذب آب و واکشیدگی حجمی نشان داد.به طور کلی چنین نتیجه گیری شد که تیمار گرمایی تاثیر بیشتری نسبت به اشباع با رزین فنل فرمالدهید بر مقاومت فشار موازی با الیاف دارد. افزون بر این، آزمونه¬هایی که در دمای 180 درجه سانتیگراد تیمار گرمایی شدند و حاوی 10% رزین فنل فرمالدهید بودند را می¬توان به عنوان مقاومت به فشار موازی با الیاف و خواص فیزیکی بهینه توصیه کرد.

در این تحقیق، مواد اولیه¬ای که جهت ساخت تخته مورد استفاده قرار گرفت از کارخانه¬ی تخته فیبر کاسپین تهیه شد. عوامل متغیر در ساخت تخته ها، خرده های ساقه گیاه خارشتر به میزان 5 و 10 درصد، نانوولاستونیت 5 و 10 درصد، چسب اوره فرمالدهید مایع به میزان 10 درصد، دمای پرس 170 درجه سانتی گراد با زمان 7 دقیقه و دانسیته ی 75/0 گرم برسانتی متر مکعب بود. نتایج نشان داد که خرده های ساقه گیاه خارشتر در بیشتر موارد تاثیر مثبت بر کلیه ی خواص فیزیکی و مکانیکی گذاشت و درصورت کاهش خواص تغییرات بطور معنی دار نبوده است . ولی تیمار نانوولاستونیت باعث بهبود بسیاری از این خواص در تخته های 5 و 10 درصدی شد. افزودن نانوفیبرهای ولاستونیت باعث افزایش ضریب هدایت حرارتی به میزان 10 درصد شد. یکی از دلایل بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی در تخته های تیمار شده با نانوولاستونیت نیز رسیدن دما با سرعت بیشتر به بخش های مغزی کیک تخته خرده چوب می باشد. از این رو، می توان ضمن بهبود خواص کیفی تخته ها، تا حدود زیادی در وقت صرفه جویی کرد و گلوگاه پرس گرم کارخانه های تولید تخته فیبر با دانستیه ی متوسط را از بین برد. به طور کلی می توان چنین نتیجه گیری کرد ترکیبی از 10 درصد خرده های ساقه گیاه خارشتر و 5 درصد نانو ولاستونیت در تخته ها می تواند ترکیب مناسبی برای برنامه های تولیدی باشد . واژگان کلیدی: تخته فیبر با دانسیته ی متوسط (mdf)، خارشتر، نانوذرات معدنی، نانو ولاستونیت، خواص فیزیکی و مکانیکی.

این پژوهش در جهت کاربرد نانوفناوری در افزایش مقاومت آثار کاغذی در مواجهه با آلودگی های قارچی انجام شد. نمونه های کاغذ کپی و کاغذ کتاب باقدمت نزدیک به 70 سال به ابعاد مربعcm 4 تهیه شد. نمونه ها به 6گروه تقسیم شدند: شاهد، آغشته به چسب، آغشته به نانوولاستونیت 10%،20%،30%،40% . تکرار هر گروه 5 نمونه آماده شد و5 نوع محلول سوسپانسیون مختلف با ترکیب 100گرم آب 5 گرم چسب به طور ثابت و غلظت های مختلف (0-10-20-30-40)درصدازنانوولاستونیت تهیه شد. تلقیح قارچ آسپرژیلوس نایجر به محیط کشت سابرودکستوز آگار که روی سطح آن نمونه کاغذ قرار گرفته بود انجام گرفت. بعد از گذشت 30روز کلنی های رشد کرده قارچ روی کاغذ تمیز شد. توزین همه نمونه ها در مراحل قبل از آغشته شدن به محلول، بعد از خشک شدن کاغذها و بعد از پاک کردن نمونه ها از قارچ ها انجام شد. نتایج به دست آمده از نمودارها و عکس های تهیه شده از مراحل رشد قارچ ها نشان دهنده سرعت رشد و حجم کمتر قارچ روی سطح نمونه های آغشته به نانو در مقایسه با سایر نمونه ها است. کاهش جرم کمتری در نمونه های نانو با افزایش درصددیده شد. نانو ولاستونیت مقاومت کاغذ را در مقابل قارچ افزایش داد وتخریب سلولز و تأثیر قارچ بر روی کاغذ کاهش یافت.