چکیده هدف: هدف از اجرای این پژوهش بررسی 6 هفته تمرین چرخ گردان (چرخ دوار) و مصرف آنتی اکسیدان آلیوم پارادوکسیوم بر سطوح پروتئین تائو مخچه و پلاسمای موش های دیابتی القاء شده با آلوکسان بود. روش شناسی: برای این منظور 42 سر موش نر با میانگین وزن 5 ± 235 گرم به طور تصادفی به 6 گروه (کنترل، تمرین، تمرین-دیابت، کنترل-دیابت، آلیوم-دیابت، تمرین-آلیوم-دیابت) تقسیم شدند. دیابتی کردن موش ها توسط آلوکسان مونوهیدرات (120 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن) محلول در بافر سالین به صورت درون صفاقی انجام شد. سطوح پروتئین تائو مخچه و پلاسما به روش آنزیم لینک ایمنواسی (elisa) اندازه گیری شد. داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان دهنده عدم تغییر سطح تائوی فسفریله مخچه در نتیجه القاء دیابت می-باشد. تمرین اختیاری در گروه دیابت-تمرین تأثیر قابل توجهی روی سطح تائو در مخچه نداشت ولی سطوح تائوی پلاسما را افزایش داد . آلیوم پارادوکسیوم سطوح پروتئین تائوی مخچه و پلاسمای آزمودنی های دیابتی را به صورت معنی داری افزایش داد، به طوری که مقدار آن نسبت به گروه دیابت بالاتر بود. آلیوم پارادوکسیوم در مقایسه با تمرین اختیاری، و نیز نسبت به ترکیب مصرف آلیوم پارادوکسیوم با تمرین اختیاری، سطح پروتئین تائوی مخچه موش های دیابتی را به مقدار معنی داری افزایش داد. اما بین مداخله تمرین اختیاری و ترکیب تمرین اختیاری و آلیوم پارادوکسیوم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تمرین اختیاری به همراه آلیوم پارادوکسیوم و مصرف آلیوم پارادوکسیوم به تنهایی موجب افزایش معنی دار سطوح هایپرفسفریلاسیون تائوی پلاسمای آزمودنی ها شد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که مصرف عصاره آلیوم پارادوکسیوم موجب افزایش سطوح پروتئین تائوی فسفریله مخچه آزمودنی های دیابتی شد. اما تمرین اختیاری چرخ دوار به تنهایی و ترکیب تمرین اختیاری و آلیوم پارادوکسیوم موجب تغییر قابل توجه این شاخص نمی شود. تمرین اختیاری با و بدون آلیوم پارادوکسیوم و مصرف آلیوم پارادوکسیوم به تنهایی موجب افزایش معنی دار سطوح هایپرفسفریلاسیون تائوی پلاسمای آزمودنی ها شد. در رابطه با آثار مثبت یا منفی ورزش اختیاری، انجام مطالعات بیشتر ضروری به نظر می رسد.

کلیله و دمنه اثری ادبی- تمثیلی است به زبان حیوانات که اصل آن به زبان سانسکریت- زبان هند باستان- نوشته شده است. جهان بینی حاکم بر این کتاب مبتنی بر خردورزی، دوراندیشی، دادپیشگی و چاره اندیشی است. این کتاب در قرن دوّم هجری به قلم عبدالله بن مقفّع ادیب فرزانه ی ایرانی، با هدف اصلاح اوضاع اجتماعی و سیاسی عصر خود، از زبان پهلوی به زبان عربی ترجمه گردید. وی در ترجمه ی خود، بی آنکه در ورطه تکلّف و صنعت پردازی بدیعی گرفتار آید، با عباراتی زیبا و بیانی شیوا، از عهده ی این کار برآمد و تحسین همگان را برانگیخت. پس از آن ادبیات عربی، سبک تازه ای از فنون ادبی را تجربه کرد و ادیبان و نویسندگان در آثاری که به پیروی از آن به رشته تحریر درآوردند شیوه ی هنری آن را سرمشق قرار دادند. درباره ی کلیله و دمنه در قلمرو زبان و ادبیات فارسی و عربی پژوهش های مفید و ارزشمندی انجام شده است. در این تحقیق نیز کوشش شده است تا با تکیه بر فن سبک شناسی، در کنار بررسی زبان و میزان بهره برداری از جلوه های بیانی و بدیعی، مهم ترین عناصر فکری- معنوی و ساختار داستان ها در ترجمه ی ابن مقفّع مورد بررسی قرار گیرد.

این تحقیق به دنبال بررسی رابطه بین ساختار مالکیت و ساختار سرمایه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. از آن جایی که نوع مالکیت می تواند بر نوع تامین مالی اثرگذار باشد این تحقیق ضروری می نماید. برای انجام تحقیق، ساختار مالکیت به سه بخش دولتی، شرکتی و انفرادی تقسیم گردید. و در ساختار سرمایه نیز از سه معیار اهرم، نرخ تغییرات حقوق صاحبان سهام و نرخ تغییرات بدهی استفاده شد. اطلاعات آماری پژوهش،116 شرکت بورسی طی سالهای1382تا 1387 را شامل می شود.که نتایج حاکی از آن است که بین مالکیت انفرادی و اهرم رابطه معناداری وجود دارد ولی رابطه آن با نرخ تغییرات بدهی و نرخ تغییرات حقوق صاحبان سهام رد می شود. و بین ساختار مالکیت دولتی با اهرم ، نرخ تغییرات بدهی و نرخ تغییرات حقوق صاحبان سهام و بین مالکیت شرکتی با اهرم و نرخ تغییرات بدهی رابطه معناداری مشاهده نشد.