چنار درختی خزاندار است که رشد چشمگیری دارد و به دلیل داشتن شاخساره متراکم به عنوان درخت سایه دار کشت می شود. نارنج نیز درختی همیشه سبز است که رقم های مختلفی دارد و در بسیاری از مناطق به عنوان گیاه زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. هر دو این درختان در فصل هایی از سال دچار کم سبزینگی می شوند. هدف از انجام این آزمایش برداشتن کم سبزینگی در درختان چنار و نارنج با استفاده از روش تزریق به تنه بود. این بررسی در باغ گیاهشناسی ارم دانشگاه شیراز در قالب طرح بلوک به طور کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار در سال های 1390 و 1391 به اجرا در آمد. تیمارها شامل تزریق سولفات آهن با غلظت های 5/0 و 1% ، سولفات روی با غلظت های 5/0 و 1% ، ترکیب غلظت 5/0% سولفات آهن و روی و شاهد (آب مقطر) بود. ویژگی هایی که اندازه-گیری شدند کیفیت ظاهری، سطح برگ، نورساخت، سبزینه، کارتنوئید، مقدار مواد جامد محلول میوه نارنج، قند، نشاسته، آهن، روی و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز بودند. نتایج نشان داد که تزریق سولفات آهن و روی به تنه درخت چنار در سال اول آزمایش، سبب افزایش مقدار کیفیت ظاهری، نورساخت، سبزینه برگ، عنصر آهن، عنصر روی و فعالیت آنزیم پراکسیداز، نسبت به شاهد گردید. اما در سال دوم آزمایش که تزریق در موقع مناسبتر از سال انجام شد تیمارها سبب افزایش تمام ویژگی های اندازه گیری شده در درخت چنار شدند. در جمع بیشترین تاثیر را تیمار سولفات آهن 1% داشت و باعث افزایش مقدار کیفیت ظاهری، سطح برگ، نورساخت، سبزینه، کارتنوئید، قند، نشاسته عنصر آهن و روی و فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز درخت چنار گردید. تیمار سولفات آهن 1% بیشترین تاثیر را در مقدار نورساخت، نشاسته، عنصر آهن و فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در درخت نارنج داشت. بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که با تزریق سولفات آهن می توان کم سبزینگی را در هر دو گیاه مورد آزمایش بر طرف کرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

انار یک محصول نیمه گرمسیری است و در دماهای زیر 5 درجه سانتی گراد دچار سرمازدگی می شود. در این پژوهش که شامل چهار آزمایش جداگانه بود و در طول مدت چهار سال (1385تا 1388) به انجام رسید، سعی بر این بود تا با به کار بردن تیمارهای قبل و پس از برداشت، کیفیت ظاهری و ارزش تغذیه ای میوه انار رقم ملس یزدی در زمان برداشت و هم چنین در طول مدت نگهداری در انبار سرد افزایش یابد و با جلوگیری از سرمازدگی میوه ها در انبار سرد عمر پس از برداشت میوه ها طولانی تر شود. در راستای رسیدن به این اهداف از تیمارهای قبل از برداشت کلرید کلسیم با غلظت های 2 و 4 درصد و اوره با غلظت های 5/0، 1 و 2 درصد در دو مرحله تمام گل و یک ماه پس از آن و نیز از تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین 1 و 2 میلی مولار و کلرید کلسیم 2 و 4 درصد به دو روش غوطه وری و نفوذ تحت خلاء استفاده شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی نیتروژن و کلریدکلسیم در هر دو زمان محلول پاشی به طور معنی داری میزان نیتروژن و کلسیم درون پوست میوه را افزایش داد. تفاوت چندانی بین دو زمان محلول پاشی مشاهده نشد اما محلول پاشی در مرحله دوم ( یک ماه پس از مرحله تمام گل) به طور معنی داری میزان کلسیم پوست میوه را نسبت به مرحله اول (تمام گل) افزایش داد. در آزمایش اول محلول پاشی اوره در هر دو مرحله به طور معنی داری طول و قطر میوه ها، میانگین وزن میوه ها، میانگین وزن آریل های یک میوه، وزن 100 آریل، میانگین وزن عصاره میوه ها، میزان آنتوسیانین، مواد جامد محلول، اسیدیته، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته، میزان مواد فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی را افزایش داد. هم چنین محلول پاشی کلریدکلسیم در مرحله اول باعث افزایش میزان اسیدیته، ویتامین c میوه ها و مواد فنولی شد. محلول پاشی کلریدکلسیم در مرحله دوم باعث افزایش میانگین وزن میوه ها شد و این محلول پاشی در هر دو مرحله باعث افزایش میزان آنتوسیانین، مواد جامد محلول و نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته شد. هم چنین مشخص شد که در بیشتر ویژگی های اندازه گیری شده بین غلظت 2 درصد و 4 درصد کلریدکلسیم تفاوت چندانی مشاهده نشد، در حالی که اوره 2 درصد در ترکیب با کلریدکلسیم 2 درصد بهترین نتایج را در بهبود ویژگی های کمی و کیفی میوه انار در زمان برداشت در پی داشت. در آزمایش دوم تاثیر محلول پاشی های اوره و کلریدکلسیم بر ویژگی های کیفی و سرمازدگی میوه های انار در طول مدت 4 ماه نگهداری در انبار سرد با دمای °c 2 ارزیابی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمار کلرید کلسیم 4 درصد بهترین تیمار برای کاهش سرمازدگی میوه های انار می باشد. البته تفاوت چندانی بین دو مرحله محلول پاشی مشاهده نشد. تیمارهای اوره با غلظت بالاتر از 5/0 درصد میزان سرمازدگی را افزایش داد. به طور کلی به منظور بهبود ویژگی های کیفی میوه انار و جلوگیری از سرمازدگی آن ها در انبار سرد، تیمار اوره 1 درصد در ترکیب با کلرید کلسیم 4 درصد به عنوان بهترین تیمار شناسایی شد. در آزمایش سوم، تاثیر تیمارهای کلریدکلسیم و اسپرمیدین به دو روش غوطه وری و نفوذ تحت خلاء بر ویژگی های کیفی و سرمازدگی میوه های انار در انبار با دمای °c 2 مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای کلریدکلسیم و اسپرمیدین در هر دو روش باعث افزایش میزان کلسیم و پلی آمین های درون پوست میوه انار شدند، هر چند تفاوت معنی داری بین دو روش تیمار در این رابطه مشاهده نشد. تیمارهای کلریدکلسیم 2 درصد و 4 درصد و اسپرمیدین 1 و 2 میلی مولار به طور مشابهی باعث کاهش سرمازدگی و حفظ ویژگی های کیفی میوه انار در انبار سرد شدند. به طور کلی تیمار کلریدکلسیم 2 درصد در ترکیب با اسپرمیدین 2 میلی مولار به روش غوطه وری به عنوان بهترین تیمار پس از برداشت برای جلوگیری از سرمازدگی میوه های انار شناسایی شدند. تیمارهای پس از برداشت به کار رفته به روش نفوذ تحت خلاء باعث افزایش کاهش وزن میوه ها شد که به احتمال به علت فشار وارد آمده بر پوست میوه ها و کاهش انسجام سلولی پوست میوه می باشد. در آزمایش چهارم، مکانیزم آنزیمی و تغییرات اسیدهای چرب موجود در پوست میوه های تیمار شده توسط کلریدکلسیم 2 درصد در ترکیب با اسپرمیدین 2 میلی مولار در طول مدت نگهداری در انبار سرد مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمار مورد استفاده به دو روش غوطه وری و نفوذ تحت خلاء باعث کاهش میزان پراکسیداسیون لیپیدها و تولید mda شد. فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در طول مدت نگهداری در انبار سرد در میوه های تیمار شده بیشتر از میوه های شاهد بود، در حالی که فعالیت آنزیم پراکسیداز در میوه های شاهد بالاتر بود. نسبت اسیدهای چرب غیر اشباع به اشباع در میوه های تیمار شده به روش غوطه وری در تمام مراحل نمونه برداری نسبت اسیدهای چرب غیر اشباع به اشباع بالاتر از میوه های تیمار شده به روش نفوذ تحت خلاء و میوه های شاهد بود. این نتایج نیز دلیل دیگری بر مزیت تیمار به روش غوطه وری نسبت به روش نفوذ تحت خلاء می باشد.

در حال حاضر بخش کمی از خشکی زمین بصورت زمینهای زراعی مورد استفاده قرا میگیرد که یکی از عوامل عمده این امر مساله شوری است . در کشور ما نیز این موضوع حائز اهمیت است زیرا قسمت اعظم خاک کشور ما دچار شوری است و دامنه ا شوری در حال توسعه است . در اراضی شور مضرترین یون موجود در محیط ریشه گیاهان غالبا" یون سدیم است ، از طرفی امکان اینکه بتوان در آینده نزدیک با استفاده از طرق تکنولوژیک با مساله شوری مقابله نموده ضعیف بنظر میرسد، لذا بیشتر، جنبه های فیزیولوژیک مقابله با شوری مورد توجه است . یکی از مهمترین اثرات تنظیم کننده های رشد گیاهی ازقبیل اکسین و جیبرلیک اسید و همچنین یکی از ممانعت کننده های رشد گیاهی بنام فسفون .دی) phosphon - d (بر جذب و انتقال یونها در گیاه جو hordeum vulgare مورد مطالعه قرار گرفته است . انتخاب این گیاه بر این اساس بوده است که مقاومترین گیاه زراعی است بعلاوه گزارشهائی مبنی بر وجود یک پمپ قوی در غشاءسلولهای لایه آندودرم ریشه این گیاه موجود است که بوسیله این پمپ و با استفاده از انرژی هیدرولیز atp مقدار زیادی از یونهای سدیم را بطرف محیط دفع میکند و با پیشگیری از ورود سدیم به قسمتهای فوقانی گیاه تا حدی با صدمات شوری مقابله میکند .) nassery h. and baker d.a. 1972 a . (بمنظور مقایسه و نتیجه گیری، تعدادی آزمایش نیز روی یک گیاه حساس (لوبیا)) phaseolus vulgaris (انجام گرفته است . امکان افزایش مقاومت گیاهان در برابر شوری بوسیله فسفون . دی . در ایران برای نخستین بار در این تحقیق بررسی شده است . نتایج نشان میدهد که اکسین و جیبرلیک اسید نقش قابل توجهی در افزایش مقاومت این گیاهان ندارند. فسفون . دی . که یکی از ممانعت کننده های مصنوعی رشد گیاهان) synthetic plant growth inhibitors (است با افزوده شدن به محیط ریشه و یا بصورت محلول پاشی قادر است از طریق تسریع انتقال یونها از ریشه به قسمتهای فوقانی گیاه و نیز افزایش نسبت k/na درون بافت ، مقاومت گیاه جو را در برابر شوری افزایش دهد اما اثری بر گیاه لوبیا ندارد .

در این تحقیق اثر کادمیم بر فعالیتهای متابولیکی و نحوه مقاومت خیارسبز (cucumis sativus) رقم نیاگارا (niagara) که کشت آن در ایران متداول است ، مورد بررسی قرار گرفت . تنش کادمیم بر جوانه زنی بذرهای خیارسبز بی تاثیر بود، اما موجب کاهش در رشد طولی و کاهش وزن ریشه و اندامهای هوایی گردید، که بیشترین کاهش وزن مربوط به اندامهای هوایی بود. سرعت تنفس در ریشه ها در حضور کادمیم کاهش یافت . وقتی که کادمیم بصورت مستقیم به مخلوط واکنش هیل افزوده می گردید باعث کاهش سرعت واکنش هیل می شد، اما در گیاهچه های پیش تیمارشده با کادمیم تاثیری بر واکنش هیل نداشت . نتایج آزمایش کده بندی (partitioning) نشان داد که مقدار اندکی از آن در اندامهای هوایی تجمع یافته اند. بطوریکه در غلظت 200 میکرومولار کادمیم در محیط رشد حدود 85/6 درصد از کادمیم در ریشه و 14/4 درصد آن در اندامهای هوایی تجمع یافته بود. فعالیت آنزیم پراکسیداز در ریشه و اندامهای هوایی خیارسبز افزایش یافت که افزایش با مقدار کادمیم جذب شده رابطه مستقیم داشت ، بطوریکه در ریشه مقدار کادمیم جذب شده زیادتر از اندامهای هوایی بود فعالیت آنزیم نیز شدیدتر از اندامهای هوایی بود. سنتز و تراکم اسیدآمینه پرولین در ریشه و اندامهای هوایی با افزایش غلظت کادمیم محیط و کادمیم موجود در گیاه افزایش یافت . در ریشه که مقدار کادمیم جذب شده نسبت به اندامهای هوایی بیشتر بود تراکم اسیدآمینه پرولین نیز بیشتر بود. اندازه گیری تغییرات ph محیط رشد نشان داد که مقدار آن در حضور کادمیم افزایش یافت . نتایج این تحقیق نشان داد که مکانیسم مقاومت در خیار رقم نیاگارا می تواند بعلت افزایش سنتز پرولین، کده بندی کادمیم در ریشه (inclusion mechanism) و افزایش ph محیط باشد. با افزایش ph حلالیت کادمیم کاهش می یابد و در نتیجه مقدار کمتری از آن توسط ریشه جذب خواهد شد. (exclusion mechanism)

تنش خشکی حاصل از پلی اتیلن گلایکول 6000 ‏‎peg‎‏ و مانیتول باعث کاهش درصد جوانه زنی دانه های کلزا و کاهش طول ساقه چه های آنها می گردد که این کاهش در ‏‎peg‎‏ بیشتر است . تنش خشکی حاصل از مانیتول در پتانسیل اسمزی5/2- بار و ‏‎peg‎‏ در پتانسیل اسمزی 4/1- بار باعث افزایش طول ریشه چه گیاهچه های ارقام کلزا می گردد . ولی پتانسیل اسمزی پائین تر اثر بازدارنده بر طول ریشه چه اعمال می کند.از آنجائیکه تنشهای محیطی سبب افزایش میزان گونه های فعال اکسیژن ‏‎ros‎‏ می گردند که منجر به کاهش رشد و نمو گیاهان می شود، بنابراین بالا بودن فعالیت آنزیم آسکوربیت پراکسیداز که سبب کاهش غلظت ‏‎ros‎‏ می گردد و همچنین افزایش بیشتر میزان پرولین بعنوان یک تنظیم کننده اسمزی سازگار و حفظ بیشتر یکپارچگی غشا را می توان بعنوان قسمتی از ساز و کارهای مقاومت به کم آبی در رقم مقاوم ‏‎ag‎‏ پیشنهاد نمود.

در این پژوهش اثرات علف کش های 2، 4- دی و 2، 4، 5- تی در غلظت های مختلف بر جوانه زنی بذر و رشد طولی ریشه چه گندم و گوجه فرنگی بررسی شد. همچنین اثرات این دو علف کش بر رشد طولی کلئوپتیل گندم، جذب یون پتاسیم در ریشه، فعالیت آنزیم پراکسیداز در گندم و گوجه فرهنگی در حضور این دو علف کش مورد بررسی قرار گرفت. میزان تنفس و واکنش هیل در حضور علف کش 2، 4- د در دو گیاه وقتی که علف کش ها از طریق محیط ریشه و محلول پاشی بر برگها استفاده شدند بطور مقایسه ای بررسی گردید. از موارد دیگر در این تحقیق اندازه گیری میزان کلروفیل، پروتئنی، قندهای محلول پرولین در دو گیاه گندم و گوجه فرنگی بود.تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که 2، 4 دی و 2، 4، 5- تی بر جوانه زنی بذر گندم اثر نداشته در حالیکه جوانه زنی بذر گوجه فرنگی را در غلظت های بالا کاهش دادند. اثرات بازدارندگی بر رشد طولی ریشه چی و ساقه چه در گوجه فرنگی بیش از گندم بود. 2، 4- دی و 2، 4، 5- تی بر رشد طولی کلئوپتیل در غلظت های پایین اثر تحریک کنندگی داشته ولی در غلظت های بالای 2، 4، 5- تی رشد طولی کلئوپتیل ممانعت گردید. همچنین تقسیم میتوز در حضور تیمار بالای 2، 4- دی در ریشه پیاز و گندم کاهش یافت. در این تحقیق میزان جذب یون پتاسیم در حضور تیمار 2، 4- دی و 2، 4، 5- تی در گندم و گوجه فرنگی در غلظت های بالا کاهش یافت. اثر بازدارندگی بر جذب یون در گوجه فرنگی بیش از گندم بود. میزان احیای ‏‎dcpp‎‏ در واکنش هیل در حضور تیمار 2، 4 دی در هیج یک از گیاهان گندم و گوجه فرنگی، تغییر معنی دار نشان نداد. میزان تنفس در گندم در تیمار با علف کش 2، 4- دی تغییری نیافت در حالیکه در گیاه گوجه فرنگی میزان آن افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز در ریشه گیاه گندم و گوجه فرهنگی در تیمار با 2، 4- دی در غلظت های پایین افزایش و در غلظت بالا تغییر نکرد. در حضور تیمار 2، 4، 5- تی فعالیت آنزیم در غلظت بالا در گندم تغییر نکرد در حالیکه در گیاه گوجه فرهنگی میزان آن کم شد.بررسی مقایسه ای اثرات علف کش های 2، 4- دی و 2، 4، 5- تی بر میزان تراکم یون پتاسیم و وزن خشک نشان داد که وقتی این دو علف کش از طریق محیط ریشه مصرف گردیدند نسبت به وقتی که از طریق برگها بکار برده شدند اثرات بازدارندگی بیشتری بر دو گیاه داشتند و ممانعت از رشد و همچنین تراکم یون پتاسیم در ریشه گوجه فرهنگی بیش از گندم بود. تراکم یون پتاسیم در اندام هوایی دو گیاه در حضور این دو علف کش تغییری نکرد یعنی اینکه فرایند انتقال پتاسیم از ریشه به اندام هوایی تحت تاثیر این دو علف کش قرار نگرفت.بررسی مقایسه ای اثر علف کش 2، 4- دی بر میزان کلروفیل و پروتئین نشان داد که در حضور تیمار 2، 4- دی کلروفیل و پروتئین در دو گیاه کاهش یافت، این کاهش در گوجه فرنگی بیش از گندم بود. همچنین در این تحقیق مشخص گردید افزایش در میزان تراکم اسید آمینه پرولین در گیاه تک لپه گندم بیش از گیاه دو لپه گوجه فرنگی بود. میزان قندهای محلول در گندم در تیمارهای مختلف تغییری نکرد در حالیکه در گوجه فرهنگ میزان آن افزایش یافت.در مجموع اثرات بازدارندگی بر رشد و جذب یون و برخی از فرایندها فیزیولوژیک و متابولیک در گیاه دولپه گوجه فرنگی در تیمار با این علف کش ها بیش از گیاه تک لپه گندم بود.

در پژوهش حاضر برهم کنش شوری و هورمونهای ایندول تری استیک اسید ‏‎‏‎(iaa)‎‏، جیبرلیک اسید ‏‎(ga3)‎‏ و بنزیل آدنین ‏‎(ba)‎‏ بر رشد طولی، میزان خروج یون هیدروژن و میزان جذب یون سدیم توسط قطعات کولئوپتیل یک رقم جو، به نام رقم ریحجان بررسی گردید. iaa در تمام غلظتهای کلرید سدیم، رشد را به میزان قابل توجهی افزایش داد، این حالت ممکن است به دلیل افزایش فشار تورژسانس و توسعه پذیری سلولها در اثر حضور همزمان اکسین و نمک باشد.در تمام غلظتهای نمک، اکسین میزان جذب یون سدیم را افزایش داد که می تواند به افزایش فشار تورژسانس سلولها و رشد آنها کمک کند. از آنجاییکه در غلظتهای بالای نمک، کاهش معنی داری در طول قطعات کولئوپتیل مشاهده گردید و این کاهش به میزان قابل توجهی با اضافه کردن اکسین جبران شد، می توان نتیجه گرفت که احتمالا محتوای اکسین در اثر تمیارهای نمک کاهش یافته است. بررسی اثر نمک بر فعالیت آنزیم ‏‎iaa oxidase‎‏ نشان داد که نمک تا غلظت 160 میلی مولار تاثیری بر فعالیت این آنزیم ندارد، بنابراین احتمالا تجمع یونهای کانی ‏‎cl- , na+‎‏ و اثرات سمیت ناشی از آنها، باعث تخریب اکسین شده و یا از سنتز آن جلوگیری نموده است. کاهش ‏‎ph‎‏نهائی محلولها در حضور اکسین نشان می دهد که این هورمون با اثر بر پمپ ‏‎h+ - atpase‎‏ غشائی، خروج یون هیدروژن از سلولها را تحریک نموده است. ‏‏‎ga‎‏ نیز مانند اکسین، رشد را در غلظتهای پایین کلرید سدیم به طور معنی داری افزایش داد ولی در غلظتهای بالای نمک به ویژه در غلظت 160 میلی مولار نتوانست، کاهش رشد در اثر نمک را جبران کند. ‎ga‎‏ جذب یون سدیم را در غلظتهای مختلف نمک، کاهش داد، بنابراین احتمالا مکانیسم عمل ‎ga‎‏، از طریق افزایش جذب یون و افزایش فشار تورژسانس سلولها نمی باشد و احتمالا از طریق افزایش توسعه پذیری دیواره های سلولی عمل می کند. البته اندازه گیری تغییرات ‏‎ph‎‏ نشان داد که ‎ga‎‏، خروج یون هیدروژن را از سلول تحریک نمی کند، پس می توان نتیجه گیری کرد که احتمالا بر فعالیت پمپ ‏‎h+ - atpase‎‏ بی تاثیر است. هورمون بنزیل آدنین ‏‎(ba)‎‏ ، که یک سیتوکینین مصنوعی است نیز رشد را در تمام غلظتهای کلریدسدیم به طور معنی داری افزایش داد و میزان جذب یون سدیم را به خصوص در غلظتهای بالای نمک به میزان قابل توجهی کاهش داد. اندازه گیری ‏‎ph‎‏ نهائی محلولها نشان داد که ‏‎ba‎‏ نیز بر فعالیت پمپ ‏‎h+- atpase‎‏ بی تاثیر است. حضور همزمان دو هورمون ‏‎iaa‎‏ و ‏‎‎‏‎ga‎‏ یا ‏‎ba, iaa‎‏ در برخی غلظتهای نمک و بخصوص در غلظتهای پایین، اثرات ‏‎synergism‎‏ بر رشد دارند که این اثرات افزایشی دو هورمون می تواند به دلیل متفاوت بودن مکانیسم عمل آنها باشد. افزایش رشد در حضور دو هورمون ‏‎ba‎‏ و ‎ga‎‏ از افزایش رشد، توسط هریک از هورمونها به تنهائی کمتر است، که این موضوع اثرات آنتاگونیسم ‏‎(antagonism)‎‏ حضور همزمان دو هورمون را نشان می دهد. قطعات کولئوپتیل تیمار داده شده، درغلظتهای مختلف مانیتول با پتانسیل اسمزی برابر با غلظتهای مختلف نمک، رشد کمتری را نسبت به قطعاتی که در غلظتهای مختلف نمک تیمار داده شده اند نشان داد. این اختلاف ممکن است به این علت باشد که مانیتول ضمن اینکه توسط سلول جذب نمی شود باعث خروج آب از سلول نیز می گردد. افزودند کسین به غلظتهای مختلف مانیتول اثر قابل توجهی در رشد داشت که حتی از اثر افزودن اکسین به غلظتهای مختلف نمک بیشتر بود، این موضوع احتمالا می تواند به علت ضخیم تر شدن دیواره های سلولی در اثر تیمار نمک باشد که منجر به کاهش توسعه پذیری آنها می گردد.