بااستفاده از متدی مناسب و محیط کشت نوترینت براث که تقریبا اکثر جنس های گروههای مختلف رده اکتینومیستال در آن قابلیت رشد دارند، تعداد زیادی میکروارگانیسم از خاک جداگردید که برای انتخاب کلنی اکتینومیست ها معیار، شباهت کلنی ها بوده است . ازمیان 134 کلنی انتخاب شده، 29 کلنی از آنها بااثرمناسب بر باسیلوس سوبتیلیس ، به عنوان میکروارگانیسم های تولید کننده آنتی بیوتیک برگزیده شدند. دمای انکوباسیون کشت ها، دمای اتاق بوده است (25-30 درجه سانتی گراد) . میکروارگانیسم های بدست آمده بصورت p1 تا p29 نامگذاری گردیده و یکی از آنها با نام p2 برای مطالعه بیشتر انتخاب گردید. میکروارگانیسم p2 با آزمایشات انجام شده، مشخص گردید که دارای اختصاصات cell wall type iii-wcsp type c-phosphlipid type ii or iii or iv می باشد . با این خصوصیات شیمیایی، میکروارگانیسم p2 رامی توان به یکی از دو جنس thermomonospora و nocardiopsis نسبت داد و بدین صورت این میکروارگانیسم متعلق به خانواده یا گروه thermomonospora and related genera براساس طبقه بندی کتاب bergeys manual of systematic bacteriology , vol . 4 (1989) می باشد. خصوصیات فیزیولوژیک این میکروارگانیسم به شناسایی و تفرق بین دو جنس فوق کمکی نمی نماید و برای اینکار باید با کمک میکروسکوپ با بزرگنمایی مناسب مانند میکروسکوپ الکترونی، ساختمان اسپورمیکروارگانیسم p2 مشخص شود. باآزمایشات انجام شده، طول موج جذب uv ماده آنتی بیوتیکی، 400 نانومتر تعیین گردید. بهترین منبع کربن از میان 3 منبع تست شده، مانیتول و بهترین مبنع نیتروژن از میان 3 منبع تست شده فنیل آلانین تعیین گردید. بهترین زمان تولید، با 2ˆ1 از اینوکولوم شبانه، روز سوم بخصوص ساعتهای 54-45 می باشد . دمای 32 درجه سانتی گراد برای تولید بیشتر، مناسب می باشد . در ph حدود 35ˆ6 کیفیت تولید آنتی بیوتیک مناسب تر است . محیط پیشنهادی برای تولید آنتی بیوتیک توسط میکروارگانیسم p2بصورت ذیل می باشد : mannitol 1.0 phenyl alanine 0.5 yeast extract 0.25 distilled water 100ml محیط پیشنهادی برای بدست آوری آنتی بیوتیک ، ساده و بدون اکثر مواد کمپلکس طبیعی می باشد، ازاینرو امر جداسازی با امکانات موجود سریعتر و بهتر صورت می گیرد. درامرکروماتوگرافی، حلال استونیتریل - ایزوپروپانول (4:6) می تواند اجزاء مختلف براث میکروبی راازیکدیگر مجزا کند و حلال فوق را می توان برای جداسازی در کروماتوگرافی ستونی بکار برد . همچنین از آنجا که ماده آنتی بیوتیکی قادر به جذب یون هیدروژن اسیدی میباشد می توان از پلیمرهای تعویض یونی نیز استفاده نمود که این امر به اطلاعات بیشتر در مورد ماده آنتی بیوتیکی نیاز دارد . آنتی بیوتیک تولید شده بر باسیلوس سوبتیلیس ، اشریشیاکلی و سالمونلا موثر می باشد واین نشاندهنده اثر غیر انتخابی آنتی بیوتیک بدست آمده به گرم مثبت ها و یا گرم منفی ها می باشد . همچنین اثری بر دو قارچ کاندیدا آلبیکانس و آسپرژیلوس نیجر نداشته است ، بنابراین آنتی بیوتیک وسیع الطیف نمی تواند باشد.

از نظر تئوری، همه فرایندهای بیوشیمیایی به وسیله داروهای ویژه آنتی سنس یا آنتی ژنی شبه dna قابل کنترل هستند. داروهای فعلی مورد استفاده از این نوع، دارای نقایصی از قبیل پایداری کم در مقابل نوکلئازها، اتصال غیرویژه به پروتئین های سلولی، نفوذپذیری و حلالیت پایین، تمایل ناکافی به dna دورشته ای و حساسیت پایین هستند. در تلاش برای غلبه بر این مشکلات ، مشابه های اولیگونوکلئوتیدی با تغییرات جزئی انجام شده در پیوند فسفودی استر یا واحد قندی طراحی شدند، اما این تغییرات ایده آل نبودند. در سال 1991، نیلسن و همکارانش با استفاده از یک برنامه ساده مدل سازی کامپیوتری نتیجه گرفتند که ساختار فسفودی استر بطور کامل با یک ساختار کاذب پپتیدی که فواصل بین بازها در آن مشابه dna طبیعی است ، قابل جایگزین شدن می باشد. این فرضیه در نهایت منجر به سنتز و ارزیابی زیست شناختی پروب های اسید پپتید نوکلئیک (pna) در بسیاری از پروژه های متنوع پزشکی شد. این مولکول های جدید نه تنها در سلول پایدارتر از dna هستند بلکه به علت نداشتن بار الکتریکی، نسبت به اسیدنوکلئیک طبیعی 50 تا 100 مرتبه قویتر به dna و rna طبیعی متصل می شوند. فناوری pna، در بسیاری از تحقیقات کاربردی زیست شناسی مولکولی فناوری بسیار گرانبهایی خواهد بود چون افق جدیدی را در طراحی داروهای پرقدرت آنتی سنس و زی حسگرهای dna یا حسگرهای ژنی خواهد گشود. روش ما برای سنتز pna همان روشی است که در مجلات معروف به چاپ رسیده و تغییرات جزئی در آن اعمال شده است . ابتدا، چهار مونومر pna ساخته می شوند که هر مونومر دارای یکی از بازهای طبیعی حفاظت شده یا حفاظت نشده در گروه آمینی است . واحد ساختاری هر مونومر از ان - (-2آمینواتیل) گلایسین ساخته شده است که از طریق یک گروه متیلن کربونیل به باز متصل است . اولیگومریزاسیون با روش سنتز پپتید روی فاز جامد مریفیلد با استراتژی boc انجام می شود. پروب ساخته شده با توالی (n)lys-ttat-lys (c) با باکتری b.subtilis برهم کنش موثری می دهد.

سلولهای پستانداران مکانیسم های ماهرانه ای را برای حمایت بر علیه اثرات سمی و نئوپلاسیک متابولیتهای الکتروفیلیک و گونه های فعال اکسیژن دارند. وجود آنزیمهای فاز ‏‎ii‎‏ (گلوتاتیون ‏‎s‎‏ - ترانسفراز، کوئینون ردوکتاز و ‏‎udp‎‏ - گلوکورونوزیل ‏‎s‎‏ ترانسفراز) در کبد یکی از این سدهای دفاعی در بدن انسان و حیوانات هستند. گروهی از موارد شیمیایی با تاثیر بر روی بخش تنظیم کننده ژن در این دسته از آنزیمها و افزایش سنتز این آنزیمها قادرند آنها را فعال سازند. گروهی از این فعال کننده ها همچون ایزوتیوسیاناتها، فلاونوئیدها و آنتی اسیکدانتهای فنلیک در تعداد زیادی از گیاهان حضور دارند. مانند سولفورفان (یک ایزوتیوسیانات) که در بروکلی وجود دارد بدلیل دارا بودن این ترکیب سبب کاهش رشد تومور می گردد.یکی از این داروهای گیاهی محلی که در بسیای از نقاط ایران برای درمان دملهای شبیه سرطان از آن استفاده می گردد گونه ایرانی گیاه ‏‎daphne‎‏ است. کارهای عملی که در چند سال اخیر بر روی این گیاه صورت پذیرفته خواص ضدسرطانی آن را به اثبات رساند. باوجود آنکه ساختار شیمیایی ترکیبات موجود در برگ گیاه گونه ایرانی ‏‎daphne‎‏ (که خواص ضدتوموری دارند) هنوز مشخص نیست ولی بدلیل آنکه سایر گونه های جنس daphne که خواص ضدتوموری دارند دارای ترکیبات دی ترپنی هستند به نظر می رسد گونه ایرانی گیاه daphne نیز به دلیل داشتن این ترکیبات از طریق فعال سازی آنزیمهای فاز ‏‎ii‎‏ سرکوب کننده تومور باشد. به همین منظور تعداد 20 عدد موش از نژاد ‏‎wistar‎‏ را انتخاب نمودیم و به مدت 12 هفته آنها را با عصاره آبی برگ گونه ایرانی گیاه daphne تیمار نمودیم. پس از این مدت از بافت کبدی این حیوانات _ میکروزم تهیه شد که حاوی آنزیم ‏‎udp‎‏ - گلوکونوزیل - ترانسفراز می باشد و فعالیت ویژه آنزیم را اندازه گیری نمودیم عدم تغییر فعالیت ویژه آنزیم ‏‎udp‎‏ - گلوکورونوزیل - ‏‎s‎‏ - ترانسفراز حاکی از آن بود که گونه ایرانی گیاه daphne خواص ضدتوموری خود را از طریق فعال سازی آنزیمهای فاز ‏‎ii‎‏ کبدی انجام نمی دهد. در استفاده از گونه ایرانی گیاه daphne به عنوان یک داروی ضدسرطان بررسی عوارض جانبی این گیاه ضروری بنظر می رسید. لذا در این پایان نامه پس از تجویز دارو به 20 موش ‏‎wistar‎‏ (10 نر و 10 ماده) به بررسی اثر دارو بر اندامهایی همچون کبد - کلیه و تاثیر آن در متابولیسم چربی از طریق سنجش فاکتور بیوشیمیایی همچون (بیلی روبین - ‏‎tg‎‏ - کراتی نین) پرداخته شد. و تاثیر سوئی از مصرف این گیاه در کوتاه مدت بر روی حیوانات آزمایشگاهی مشاهده نگردید.