الف- هدف پژوهش : شناخت و آشنایی هرچه بیشتر با تهدیدهای نرم سیاسی و فرهنگی قدرت های بزرگ بین سال های 1368 تا 1389 ه .ش و تأثیرات آن بر امنیت ملّی جمهوری اسلامی ایران و همین طور بررسی شیوه ها، شگردها و ابزارهای آن ها و دیدگاه های مقام معظّم رهبری در این رابطه و راهکارهای مقابله با تهدیدهای ذکرشده از عمده ترین اهداف این پژوهش می باشد. ب-تبیین روش پژوهش: آزمون فرضیه در این پژوهش بیشتر بر مبنای اطلاعات جمع آوری شده از منابع مختلف با بررسی علل و عوامل به کارگیری آن ها توسط قدرت های بزرگ(امریکا) وبا در نظر گرفتن جمیع جوانب به دست آمده و با تجزیه و تحلیل توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است . ج-طرح پژوهش : شامل یک مقدمه و5 فصل می باشد: فصل اوّل کلیات طرح پژوهش، فصل دوم مباحث مقدماتی و علت تقابل غرب با جمهوری اسلامی ایران، فصل سوم ابزارها و روش های تهدیدهای نرم سیاسی و فرهنگی، فصل چهارم ابعاد تهدیدهای نرم سیاسی و فرهنگی و فصل پنجم نتیجه گیری، پیشنهادها (راه های مقابله با تهدیدهای نرم سیاسی و فرهنگی) و در پایان فهرست منابع خواهد آمد.

چکیده ندارد.

از زمان فروپاشی عثمانی و شکل گیری دولت عراق در غرب ایران،سیاست های متخذه از سوی دولتمردان آن کشور همواره به عنوان منبع تهدید علیه امنیت ملی ایران به شمار آمده و این کشور به ندرت روابطی دوستانه با ایران داشته است . اختلافات ارضی و مرزی به خصوص اختلافات بر سر میدان های مشترک نفتی ، به همراه مسائل مذهبی همچون تبعیض علیه شیعیان در عراق و مسائل قومی و نژادی همانند مناقشه ی عرب و عجم ، حضور اکراد در دو سوی مرزهای ایران و عراق به همراه خوی توسعه طلبی حاکمان بغداد از جمله عوامل اصلی تنش یا منازعه میان دو کشور در نیم قرن اخیر محسوب می گردند . با این حال روابط دو کشور همیشه در سطحی نامطلوب قرار نداشته و در تاریخ روابط ایران و عراق نقاط قابل اتکایی نیز یافت می شود . اما آنچه از روابط دو کشور در اذهان باقی مانده است نزاع،درگیری و جنگ و مخاصمه میان دو کشور است . کشور عراق به سه دلیل اختلاف هایش با ایران قابل حل نمی باشد : 1 – گذشته ی تاریخی که اعراب نسبت به فارسی زبان ها دارند . 2- مرزهای ایران چه در آب و چه در خشکی به شکلی است که کشور عراق را در موضع ضعف قرار داده و در سویی دیگر ایران را در موضع قدرت قرار داده که این خود اشکالی برای عراق محسوب می شود .3- وجود قوم کرد در مرز دو کشور می باشد . بنابراین بیشتر اختلافات ایران و عراق در مرز می باشد . لذا ایران باید از این فرصت استفاده کند و با توجه به امکاناتی که دارد مثل وجود شیعیان و منابع نفت مشترک ، وحدتی به وجود آورد . در حال حاضر بعضی مشکلات بر جای مانده از گذشته همچنان می تواند آینده ی روابط دو کشور را تحت تاثیر قرار دهد . آنچه مشخص ایت عوامل تنش زا در میان دو کشور امری محرز است که موجب به وجود آمدن فضایی آکنده از عدم اعتماد و بدبینی متقابل گردیده است . لذا توقع همکاری در سطح کلان و در کوتاه مدت آن هم در زمینه ی بهره برداری از میادین مشترک نفتی بین دو کشور ، امیدی کم و بیش ناممکن و آرمانگرایانه است . بدین علت پیشنهاد می شود که دو کشور همکاری خود را ار سطوح جزئی تر شروع کرده و به تدریج با افزایش میزان اعتماد سازی میزان فعالیت خود را گسترش دهند .

اهمیت فوق العاده و حیاتی انرژی (فسیلی، تجدید پذیر) در دنیای امروز بر کسی پوشیده نیست، به عبارتی ادامه زندگی بشر و حیات در دنیای امروز به انرژی، منابع و مسیر های انتقال، بازار های مصرف و فناوری انرژی وابسته است. از سوی دیگر گستردگی منابع انرژی در همه جای جهان یکسان نیست و اروپا نسبت به سایر مناطق جهان یکی از نقاط فقیر (ذخایر انرژی فسیلی)محسوب می گردد. به همین دلیل کشورهای این قاره به عنوان یکی از مراکز صنعتی جهان برای حفظ، تداوم و استمرار توسعه و پیشرفت تلاش می کند دسترسی پایدار، قابل اطمینان، مستمر ، کم هزینه و بدون دغدغه ای به منابع انرژی فسیلی داشته باشد. بر همین اساس اروپا طی دو دهه گذشته در کنار سیر تکاملی وحدت خود، از برنامه ریزی بلند مدت برای دسترسی به این منابع، در سایه متنوع سازی مبادی ورود انرژی قافل نگردید. به عبارتی اروپا در کنار بهره مندی سنتی از منابع انرژی خاورمیانه، به سمت استفاده از گاز به عنوان سوخت ارزان و پاک (کم تر آلوده کننده) از منابع روسیه و قفقاز گرایش پیدا کرد و پس از بروز بحران گازی روسیه و اوکراین در سال های 2007 و 2009، اروپا نگرانی های خود را آشکار و در جهت متنوع سازی حامل های انرژی ، طراحی مکانیزم های بلند مدت همکاری با قاره آفریقا را مد نظر قرار داد و قاره آفریقا و منابع بکر این قاره یکی از اهداف این سیاست ها در نظر گرفته شد. این تلاش ها و اقدامات ابتدا توسط کشورهای معظم و قدرتمند قاره اروپا با توجه به سابقه استعماری در کشورهای قاره آفریقا صورت گرفت و در ادامه با شکل گیری و تکامل اتحادیه اروپا منسجم تر شده و در قالب طرح ها و سازه کار های ویژه اتحادیه اروپا (eu) و اتحادیه آفریقا (au) تعریف گردید و اجرایی شد. به عبارتی اروپا با شناسایی منابع و ذخایر قاره آفریقا، جایگاه استرات‍ژیک برای قاره آفریقا قایل گردید، زیرا بهره برداری و استحصال از منابع این قاره به لحاظ سیاسی و اقتصادی برای اروپا هزینه کم تری داشت، لذا در سال های اخیر با طراحی مکانیزم های مختلف تلاش نموده است در منابع این قاره سرمایه گذاری وسیعی صورت دهد. مهمترین ساز و کار و مکانیزم اتحادیه اروپا برای متنوع سازی منابع انرژی فسیلی «طرح مشارکت انرژی آفریقا-اروپا» موسوم به (aeep)است این طرح دراجلاس سران دو قاره در 9-8 دسامبر 2007 لیسبون به تصویب سران دو قاره رسید. دراین طرح برنامه واهداف مشارکت دو قاره در استفاده از انرژی های فسیلی و انرژی های تجدید پذیر طراحی گردید. به عبارتی اتحادیه اروپا به منظور متنوع سازی منابع انرژی مورد نیاز خود، تلاش دارد در کنار استفاده از منابع انرژی روسیه و قفقاز از منابع انرژی آفریقا نیز استفاده کند.

جنگ اول خلیج فارس بااشغال کویت ازجانب عراق در 2اوت سال 1990میلادی (11مرداد 1369)آغازوبااخراج عراق ازکویت وشکست ارتش عراق توسط اعتلاف حدود 30کشور جهان به رهبری امریکادر28 فوریه 1991(9اسفند)1369پایان یافت. مهمترین عواملی که درشکل گیری واجرای سیاست جنگ طلبانه عراق درزمینه اشغال کویت موثربودندعبارتنداز:موقعیت جغرافیایی، منابع طبیعی، ایدئولوژی، قدرت نظامی، نقش رهبری، ساختار تصمیم گیری، نظام بین الملل، نهادهای منطقه ای (اتحادیه عرب)ونهادهای بین المللی (شورای امنیت سازمان ملل متحد). شورای امنیت سازمان ملل متحد یکباردرسال1961 وباردیگرپس ازاشغال والحاق کویت به عراق دراوت1990 دراین مساله دخالت کردوشدیدترین واکنش هاراپس ازاشغال والحاق کویت به عراق نشان داد، به نحوی که این امر در تاریخ سازمان ملل بی سابقه بود شورای امنیت چند ساعت بعد ازاشغال کویت تشکیل جلسه داد، تجاوز عراق را محکوم کردوخواستار خروج بی قیدوشرط نیروهای عراقی ازکویت شدودرمدت چند ماه پس ازاشغال کویت، 12 قطعنامه صادر کرد.صدوراین تعداد قطعنامه در یک مدت کوتاه تا آن زمان علیه هیچ کشوری حتی طرح نشده بود چه رسد به اینکه تصویب شود.دریکی ازاین قطعنامه ها از کلیه کشورهای عضوخواسته شدعراق را مورد تحریم اقتصادی و تسلیحاتی قرار دهند شورای امنیت در قطعنامه 678 مورخ 29 نوامبر 1990 نیز ضمن دادن اولتیماتوم به عراق برای خروج نیروهایش از خاک کویت تا 15ژانویه اجازه استفاده از نیروی نظامی برای بیرون راندن عراقی ها را از کویت صادر نمود.ِ هدف از این پژوهش ایجاد بستر سازی برای برداشتن قدمی جهت ارائه رویکردهای جدید در نظام حکومتی با استفاده از تجربیات گذشته و عدم تکرار خطاها با نگاهی رو به آینده و روزآمدی موضوع و کاربرد آن برای امنیت و منافع کشورهای حوزه خلیج فارس از دلایل تهاجم عراق به کشورهای همسایه از جمله کویت و کسب امتیازات سیاسی اقتصادی در منطقه و جلب حمایت قدرت های بزرگ از جمله امریکا برای دستیابی به اهدافش بوده است.

انقلاب در دو بعد اطلاعات و ارتباطات، ابعاد زندگی انسان ها را دچار تغییر و تحول نموده است؛ به عبارتی بهتر، رفتارها و تعاملات افراد به شدت برگرفته از تغییر و تحول صورت گرفته در دو بعد نامبرده بوده است. ظهور فن آوریهای نوین در هر دو بعد، بسترها و ابزارهای بسیار قدرتمندی برای شکل گیری افکار و برقراری ارتباط بین افراد گوناگون از نقاط متفاوت فراهم نموده است. متناسب با این تحولات شگرف، هر کسی توانسته است تا اطلاعات جدید و بسیاری را به شیوه های گوناگون و در ابعاد و دامنه گسترده در اختیار طیف وسیعی از هم نوعان خود قرار دهد؛ یکی از ابزارهای بسیار مهم ارتباطی و اطلاعاتی میان تک تک انسانها تلفن های همراه به خصوص از نوع هوشمند آن است. همچنین گسترش شبکه های اجتماعی در فضای اینترنت ـ که این فضا در واقع جزو بنیادهای انقلاب جدید به شمار می آید ـ بستر بسیار قدرتمند و مناسبی برای مبادله اطلاعات و برقراری ارتباط میان افراد گوناگون فراهم نموده است. از این روی، شناخت دامنه نفوذ این فناوری ها در زندگی افراد و میزان استفاده و چگونگی استفاده از این فناوری ها، می تواند ما را در شناسایی و مدیریت ظرفیت های موجود در کنار مشکلات متعدد ناشی از این فناور ی ها رهنمون سازد. از این روی، موسسه جهانی (پیو) با آگاهی به اهمیت این مسأله، در نظرسنجی ارزشمندی اقدام به این امر نموده است که در زیر متن ترجمه شده گزارش این موسسه آورده می شود. مترجم خود را متعهد می نماید تا در گامی دیگر اقدام به شناخت، مقایسه و سنجش وضعیت کشور عزیزمان ایران از این حیث با دیگر کشورهای جهان نماید.

خیزش های مردمی در کشورهای عربی واکنش های مختلفی را برانگیخته و از این منظر، هر بازیگری و از جمله ج.ا. ایران درصدد است تا ضمن ایفای نقش فعال، این موضوع را در پرتو منافع ملی خود و چارچوب مفهومی خویش تفسیر کند. سوال اصلی در این مقاله این است که چرا سیاست خارجی ج.ا.ایران در تحولات اخیر خاورمیانه از الگوی رفتاری واحدی در مورد دو کشور بحرین و سوریه تبعیت نمی کند؟ فرضیه اصلی نیز چنین مطرح می شود که «رفتار دوگانه سیاست خارجی ج.ا. ایران در قبال تحولات اخیر در دو کشور بحرین و سوریه، از یک سو بر پایه منابع هویتی و ایدئولوژیک آن و از سوی دیگر بر گرفته از سیاست های این کشور برای حفظ و ارتقای قدرت منطقه ای، تثبیت جایگاه متحدین و کاستن از حوزه نفوذ رقبا می باشد.» جمهوری اسلامی سعی نموده تا با تکیه بر آرمان ها و اصول انقلاب اسلامی ، این تحولات را بر اساس ایده «بیداری اسلامی» مفهوم بندی کرده و گفتمان ایدئولوژی اسلامی خود را یک جایگزین مناسب در برابر گفتمان لیبرالیسم غربی می بیند.حوادث بحرین هم از بعد ملی و هم از بعد ارزشی-ایدئولوژیک برای ایران حائز اهمیت زیادی است. در تحولات بحرین جمهوری اسلامی ضمن استمرار گفتمان خویش در خصوص تحولات خاورمیانه با عنوان بیداری اسلامی این بار به صورت آشکارتر به حمایت از معترضین پرداخت. حساسیت ملی در ارتباط با بحرین از این روست که بحرین در گذشته بخشی از خاک ایران بوده و همچنین اکثریت جمعیت شیعه ساکن در آن تحت سلطه اقلیتی سنی قرار دارند. در مورد تحولات سوریه، سیاست خارجی ج.ا. ایران مبتنی بر حمایت از حکومت سوریه و تقویت خط مقاومت، انجام اصلاحات با تکیه بر روش های مسالمت آمیز و تقبیح اقدامات تروریستی و دخالت بیگانگان است. چرا که سوریه در طول سالهای گذشته همواره در خط مقدم گروه های مقاومت و حلقه پیوند ایران با فلسطین و لبنان و تنها کشور عربی حامی مقاومت است.

چون صنعت نفت پایه ای ترین بخش اقتصاد ایران است، همیشه از موضوعات مورد نظر در تحریم های اقتصادی علیه کشورمان بوده است. از آنجا که آمریکا و کشورهای غربی نفت را پاشنه آشیل اقتصاد ایران می دانند، تشدید تحریم ها از سوی این کشورها، صنعت نفت و گاز کشور از جمله توسعه میدان گاز پارس جنوبی را هدف قرار داده است. تحریم های صورت گرفته علیه ایران از جنبه های مختلف بر توسعه میدان گاز پارس جنوبی تأثیر گذار بوده است. در این پژوهش برآنیم تا به سوال اصلی این پژوهش که پیامد تحریم های صورت گرفته علیه جمهوری اسلامی ایران در توسعه و بهره برداری از فازهای گاز پارس جنوبی چه بوده است؟ پاسخ دهیم. فرضیه اصلی ما در این پژوهش آنست که صنعت نفت و گاز، صنعتی هزینه بر، با تکنولوژی و فناوری بالاست، بنابراین تحریم های صورت گرفته از سوی آمریکا و کشورهای غربی علیه جمهوری اسلامی ایران، محدودیت هایی را برای این کشور ایجاد کرده است. از اینرو ضمن مرور ریشه ها و کمیت و کیفیت تحریم های اقتصادی علیه ایران به بررسی تأثیر تحریم های صورت گرفته علیه ایران در ابعاد مختلف از جمله جذب منابع مالی بین المللی، مشارکت شرکت های خارجی، جذب تکنولو‍ژی وفناوری، افزایش زمان وهزینه و... خواهیم پرداخت.

بروز انقلاب های مردمی در شمال آفریقا و منطقه خاورمیانه از مهمترین تحولات بین المللی در چند دهه اخیر به حساب می آید. اهمیت این تحولات به حدی است که برخی آن را از حیث توان تأثیر گذاری بر ترتیبات بین المللی با تحولات تاریخی چون فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی یا ریزش دیوار برلین مقایسه کرده و برخی دیگر برای توصیف اهمیت و حساسیت آن از عناوینی چون «سونامی سیاسی»،« بهار عربی» یا «بیداری اسلامی» استفاده کرده اند. در این میان،ترکیه از جمله بازیگرانی است که نقش پر رنگی در تحولات اخیر منطقه داشته است. از یک سو،الگوی دموکراسی ترکیه (بویژه مبتنی بر تجربه ها و موفقیت های حزب عدالت و توسعه)به عنوان الگویی موفق در تلفیق اسلام و دموکراسی در بخش قابل توجهی از افکار عمومی و نخبگان جهان عرب مطرح شده که این امر به موازات بهره گیری ترکیه از ابزار میانجیگری ،به افزایش قدرت و نفوذ منطقه ای ترکیه کمک شایانی نموده است.در این میان یکی از مهمترین تحولاتی که سیاست خارجی ترکیه در قبال تحولات خاورمیانه را بشدت تحت تاثیر قرار داده است تحولات مربوط به سوریه و ورود ترکیه و دامن زدن این کشور به بحران سوریه از طریق حمایت از گروههای مخالف نظام حاکم بر سوریه می باشد که این امر باعث تضاد سیاست خارجی این کشور با منافع کشورهای منطقه ای چون نظام حاکم سوریه، عراق، جمهوری اسلامی ایران، روسیه وبرخی قدرت های فرامنطقه ای چون چین را موجب شده است. باتوجه به اهمیت نکات یاد شده، این نوشتار در پی واکاوی واقع بینانه اهداف و مواضع متناقض آنکارا در قبال تحولات اخیر منطقه خاورمیانه و نیز پیامدهای اتخاذ این مواضع برای دولت ترکیه است تا در نهایت، درک بهتری از جهت گیری های سیاست خارجی کنونی ترکیه حاصل شود .

همزمان با وقوع بیداری اسلامی و افزایش تقابل منطقه ای میان دو قطب سنتی و فدرت منطقه ای خاورمیانه یعنی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی و با مشی سیاسی متفاوت، طی سالیان اخیر رقابت شدیدی را جهت بسط و نفوذ خویش داشته اند که با وقوع انقلاب های موسوم به بهار عربی شاهد افزایش تنش ها میان دو قطب سنتی خاورمیانه بوده ایم. بحث رقابت ایران و عربستان و نوع روابط آن ها به چندین دهه گذشته برمی گردد و از زمان دوره پهلوی اول تا کنون همچنان ادامه داشته است. بعد از انقلاب اسلامی و به طور مشخص تر در دهه شصت به دلیل حمایت سعودی ها از عراق در جنگ علیه ایران و نیز ترس از ایدئولوژی انقلابی شیعی ایران و بیداری اقلیت های شیعی در عربستان و نیز سایر کشورهای جنوب خلیح فارس موجب شده که عربستان نگاه بدبینانه ای به جمهوری اسلامی ایران داشته باشد.. برجسته ترین نقاط رویارویی ایران با عربستان را می توان در میدان ها و بزنگاه های عراق، فلسطین، یمن، بحرین و سوریه دانست.از آنجایی که در حال حاضر ایران و عربستان نگاه کاملاً متفاوتی به تحولات جدید منطقه ای و نظم منطقه ای در حال شکل گیری دارند، نمی توانند انتظار داشته باشند که به راه حل های اصولی برای رفع تنش ها دست یابند یا روابط پایداری میان دو کشور شکل گیرد. اما در صورت حکمفرما شدن آرامش بر منطقه و تثبیت نظم جدید در حال شکل گیری به نظر می رسد که دو کشور می توانند به نقطه مشترکی برای همکاری های منطقه ای دست یابند.

بسیاری از پژوهشگران غربی و شرقی قرن بیست و یکم را قرن آسیا می دانند و در این ارتباط ویژگی اندونزی در جنوب شرقی آسیا با نامیدن آن کشور به عنوان قدرت میانه یا قدرت نوظهور آسیا و حضور در گروه 20 این سوال را به ذهن متبادر می سازد که عوامل تغییر جایگاه اندونزی در نظام بین الملل در دومین دهه هزاره سوم میلادی یا در دوره اصلاحات 98-2012 چه بوده است؟ با استفاده از مکتب واقع گرائی که تاکید بر نقش دولت و منافع ملی و ساختار داخلی واحد سیاسی در تعیین رفتار و سیاست خارجی کشورها دارد، اثبات گردید که دو متغیر مستقل یعنی اسلام سیاسی میانه رو و توان اقتصادی از ویژگی های ساختار داخلی این کشور باعث شده است تا جایگاه اندونزی در نظام بین المللی در دوره اصلاحات یا سال های 1998 لغایت 2012 تغییر یابد.اندونزی پس از رهایی از حکومت بسته 32 ساله ژنرال سوهارتو و ورود به جامعه باز دوره اصلاحات برغم ظهور صدها حزب سیاسی و رسانه های جمعی اشان و مجلس پرنقش در برابر دولت و تحرکات بسیار سازمان های بزرگ اسلامی و تمرکز زدایی سیستم اداری دولت به جای سیستم متمرکز سوهارتویی، در نتیجه اجماع نخبگان، بر اسلام سیاسی میانه رو و مخالفت با اسلام سیاسی نظامی و تندرو در کشور تاکید نمود. چهار دولت دوره اصلاحات اندونزی نیز با توجه به منازعه قدیمی اسلام گرایی و ملی گرایی و سابقه تشکیل حکومت اسلامی مثل دهه 50 در کشور با تاکید بر اسلام سیاسی میانه رو و مدیریت این مهم در کلیه اقشار اندونزی بویژه ایجاد اجماع در نخبه گان کشور به مقابله با اسلام سیاسی تندرو و به ویژه پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 رفت و در سیاست خارجی خود بر همین اساس با اعلام هماهنگی اسلام با دموکراسی و مدرنیته سعی در افزایش قدرت ملی نمود؛ که حاصل آن استقبال جامعه جهانی از جمله آمریکا و کشورهای غربی شده و مدل اسلام سیاسی میانه رو اندونزی را صدای جهان اسلام دانسته و خواستار میانجیگری آن کشور در مناقشات خاورمیانه شدند. توان اقتصادی اندونزی مولفه اساسی دیگر در تغییر جایگاه اندونزی در نظام بین الملل است که توسط موسسات ارزیاب بین المللی مهم چون صندوق بین المللی پول، بانک جهانی، گلدمن ساچس، اکونومیست و... بعنوان یک اقتصاد برتر آینده جهان رتبه بندی شده و از نگاه بانک جهانی، اندونزی تا سال 2025 جزء 6 اقتصاد نوظهور دنیا نیمی از رشد جهان را ایجاد خواهد کرد. شاهد دیگر بر این تغییر جایگاه، عضویت اندونزی در گروه 20 به دلیل همگرائی اقتصادی آن کشور با اقتصاد جهانی است که تاثیرات مهمی فراتر از مرزهای خود یافته است و گروه 7 به دلیل توان اقتصادی و به نمایندگی از جنوب شرقی آسیا، اندونزی را برای مدیریت اقتصاد جهانی به همکاری دعوت کرده است.

پس از جنگ جهانی اول و استقلال کشورهای خاورمیانه ، که تحت استعمار غرب و یا در قیمومت آنها بودند ، منطقه شاهد بوجود آمدن دولت-ملت و اندیشه ای (نهضتی) ، به نام ملی گرایی (ناسیونالیسم) شد. حتی در ادبیات تاریخ روابط بین الملل نیز اولین دهه های آن دوران، عصر ناسیونالیسم و دیکتاتورهای ملی گرا نامیده می شود. این احساسات ناسیونالیستی در خاورمیانه در ابتدا بصورت استقلال خواهی و واکنشی بود علیه حضور استعمار بیگانگان نمود پیدا کرد که به وقوع جنبشها و شکل گرفتن حکومتهای مستقل سیاسی انجامید. در دوران بعد یعنی دوران جنگ سرد و پس از آن تا به امروز ، این مقوله و احساسات به صُوری دیگر در سیاست کشورها و بطور مشخص در گفتارها و اعمال سردمداران و سیاستمداران کشورها نمایان شد، یا حتی جایش را به یک ایدئولوژی دیگر داد. در این پایان نامه میزان و نقش این احساسات ناسیونالیستی و حافظ? تاریخی متأثر از آن بر سیاست داخلی و خارجی را به طور موضوعی به دو کشور ایران و عراق اختصاص می دهیم و تأثیراتش را بر روابط متقابل و تنش های دو کشور بررسی می نمائیم. همچنین به این سوال، «که پدید? ملی گرایی و حافظ? تاریخی ، بر روابط و تنشهای دو کشور ایران و عراق چه تأثیری داشته است؟» ، چنین پاسخ داده می شود که ، ملی گرایی و حافظ? تاریخی، بر روابط سیاسی ، اقتصادی و منازعات ایران و عراق، بویژه در دوران حکومت حزب بعث و دیکتاتوری صدام، تأثیر عمیقی داشته و علیرغم وجود عوامل سازنده همگرائی همانند دین و مذهب مشترک، ارتباطات فرهنگی و اقتصادی، ممکن است در آینده نیز موجب تنش گردد.

بروز هر واقعه ای که به قطع تردد دریایی در تنگه هرمز منجر شود به کاهش سریع عرضه نفت در بازارهای جهانی منجر خواهد شد کاهش صدور نفت نیز باعث افزایش تدریجی بهای نفت و نیز بهره برداری از ذخایر استراتژیک جهان و اتمام آن خواهد شد و آنگاه اتمام ذخایر استراتژیک که برای مدت محدودی پیش بینی شده است افزایش سریع قیمت نفت را به دنبال خواهد داشت دوخط لوله نفتی از شرق عربستان نفت صادراتی این کشور را به جنوب این کشور در کنار دریای سرخ بندر ینبع منتقل می نماید . خط لوله شرق - غرب عربستان ، خط لوله عراق - ترکیه و خط لوله ابوظبی از مهمترین طرحهای اعراب برای دور زدن تنگه هرمز است . علیرغم تمام تدابیر اندیشیده شده شاید اندکی از اهمیت استراتژیک تنگه هرمز کاسته شده است ولی کماکان نقش حیاتی تنگه هرمز بعنوان یکی از شاهراههای اصلی دنیا نقشی حیاتی در انتقال انرژی در دنیا دارد . لوله های نفتی عربستان در شرایط بحرانی ظرفیت انتقال حداقل پنج میلیون بشکه در روز را دارد در ضمن عراق دوران صدام برای انتقال نفت عراق از این لوله ها نیز بهره برداری می نمود . در پایان سال 2012 یک لوله نفتی از ابوظبی به دریای عمان (اقیانوس هند )کشیده شد این لوله نفتی انتقال یکمیلیون بشکه در روز نفت امارات را به دریای عمان انتقال می نماید . احداث لوله های نفتی درحال بحث با توجه به اینکه بخشی از نفت عربستان سعودی و امارات را بدون استفاده از تنگه هرمز به بندرگاه صادراتی منتقل می نماید حائز اهمیت و قابل بررسی می باشد . ازدیگر مسیرهای احداث شده خط لوله نفت عراق به ترکیه سومین الترناتیو تنگه هرمز بشمار میرفت بطوریکه این خط لوله نفت منطقه کرکوک عراق ار از طریق ترکیه به بند جیحان در دریای دیترانه منتقل می کند که بدلیل حملات متعدد تروریستی بسته شده است .علیرغم تمام تدابیر اندیشیده شده شاید اندکی از اهمیت استراتژیک تنگه هرمز کاسته شده است ولی کماکان نقش حیاتی تنگه هرمز بعنوان یکی از شاهراههای اصلی دنیا نقشی حیاتی در انتقال انرژی در دنیا دارد .

منطقه استراتژیک شمال آفریقا با شروع جرقه جدید نهضت های بیداری اسلامی در این منطقه اهمیت دوچندانی یافته است. از سوی دیگرتغییروتحولات صورت گرفته در ساختارهای حکومتی و سیاسی این کشورها درسالهای اخیرموجب تغییر و تحولات عمیقی درحوزه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی ومذهبی در این کشورها شده است. بگونه ای که تغییرات در این کشورها روند یکسان و مشابهی راتجربه نکرده ودر کشوری مثل تونس بصورت نسبتا مسالمت آمیز اتفاق افتاده و درکشوری چون مصر شاهد پیروزی اسلام گرایان درمرحله اول وبه دست گیری ساختار قدرت دراین کشور ودرادامه کودتای ارتش وکنارگذاشتن اسلام گرایان بویژه اخوان المسلمین دراین کشور بودیم. درکشور لیبی نیزکه شروع تحولات از ابتدا بعد نظامی ودرگیری مسلحانه به خود گرفت و تا امروز نیز پس از گذشت چندین ماه ازسرنگونی نظام قذافی، هنوز این کشور به ثبات سیاسی نرسیده و این کشور شاهد قدرت نمایی قبائل درمناطق مختلف این کشور می باشد که باعث افزایش رادیکالیسم سیاسی بویژه در دو کشور مصر و لیبی به درجات مختلف می باشیم. از سوی دیگر مجموعه تحولات صورت گرفته در کشورهای شمال آفریقا و نفرت به وجود آمده ازناحیه جابجایی قدرت و در نتیجه تضعیف حاکمیت دراین کشورها، موجب رشد گروه های رادیکال مذهبی وافراطی در شمال آفریقا شده است که بصورت عینی می توان به گروه های منتسب به القاعده وگروه های سنی افراطی همچون حزب سلفی «النور» اشاره کرد که در پژوهش حاضر به بررسی آن پرداخته می شود.

در این پژوهش سعی شده ابتدا به شرح جهانی شدن و نظریه های امنیتی از دیدگاه ها و مکاتب مختلف علوم سیاسی پرداخته شود ودر فصل سوم به پیشینه روابط جمهوری خلق چین و ایالات متحده آمریکا که متأثر از بحران ها و وقایع مختلف جهانی و منطقه ای بوده اشاره گردد . سوال اصلی این نوشتار ، دکترین امنیت ملی ایالات متحده آمریکا در دوران بوش و اوباما چه تغییری نسبت به چین داشته است ؟ از این رو ابتدا با بیان رویکردهای استراتژیک چین در ابعاد مختلف منطقه ای و جهانی در زمینه های اقتصادی ، نظامی و سیاسی و ... و تشریح تأثیرات دکترین راهبردی –امنیتی چین بر ایالات متحده آمریکا در شرق آسیا به اهداف استراتژیک ایالات متحده در آسیا به ویژه منطقه پاسیفیک پرداخته شده و در ادامه به تشریح دکترین امنیت ملی بوش و اوباما در قبال چین اشاره شده است . در این پژوهش تلاش گردیده به استناد اطلاعات موجود این تغییر دکترین امنیت ملی ایالات متحده را در زمان دو رئیس جمهور اینگونه بیان نمود که ، در دوران جنگ سرد روابط چین و ایالات متحده بر پایه همکاری و براساس ضدیت با سیاست های شوروی بود و بعد از جنگ سرد رشد اقتصادی چین و حادثه یازده سپتامبر زمینه های همکاری دیگری را نیز بوجود آورده هرچند در سال های آینده زمینه های رقابت را نیز آشکارترنمود . وضعیت فعلی حوزه آسیا پاسیفیک (کره شمالی، رشد اقتصادی چین ، چین هسته ای، ژاپن و کره جنوبی) توجه ایالات متحده را به این منطقه افزایش داده و این امر تغییراتی در سیاست های امنیتی دولت اوباما بوجود آورده که تقویت حضور نظامی در این منطقه است .و در بخش پایانی نیز با توجه به موارد معنونه ضمن نتیجه گیری به تأکید افزایش حضور نظامی ایالات متحده در منطقه آسیا پاسیفیک در دوران اوباما پرداخته شده است .

چکیده پایان نامه(شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده):عراق به صورت یک کشور و از لحاظ نظریه های جدید سیاسی، پدیده ای است که با فروپاشی امپراتوری عثمانی و به تدبیر سیاسی- نظامی بریتانیای کبیر تاسیس شد. از لحاظ جغرافیایی ، عراق در منطقه ای قرار دارد که مهد تمدن خاورمیانه بوده است. منطقه ای حساس وژئوپولتیک، وکشور عزیز ما دارای طولانی ترین مرز خاکی با این کشور است. لذا با توجه به دوره های گذشته، شناخت توانایی ها واستعدادهای این کشور امری لتزم می نماید. دراین پژوهش که با عنوان نقش ساستگذاریهای نفتی در توسعه ساختار سیاسی و اقتصادی عراق پس از اشغال نظامی آمریکا می باشد؛ درپی بررسی نقش نفت درایجاد این سوال است که منابع و درآمدهای نفتی چه نقشی در شکل دهی ساختار سیاسی واقتصادی عراق پس از اشغال دارند؟ و همچنین با قرار دادن این فرضیه که با توجه به پایان یافتن محدودیت های بین المللی واحیای صنعت نفت عراق ، نفت نقش اساسی در شکل دهی به ساختار سیاسی واقتصادی جدید عراق و تقویت روند توسعه ای این کشور پیدا کرده است به عنوان مبنای کار در پنج فصل جداگانه به بررسی موضوع پرداختیم.این پژوهش در پنج فصل تهیه شده است که فصل اول شامل کلیات، فصل دوم شامل بحث نظری که به بررسی مفهوم توسعه ونظریات مرتبط با توسعه ، منابع طبیعی ونقش آن در روند توسعه کشورها ، وسپس نظریه نفرین منابع و دولت رانتیر و در آخر نیز به نقش نفت و تاثیر آن بر سیاست و اقتصاد توجه شده است. در فصل سوم نگاهی دارین به آمار وارقام صنعت نفت عراق ؛ درفصل چهارم به کند و کاو پیرامون اقتصاد عراق وتاثیر درآمدها ونقش نفت از آغاز اکتشاف نفت وصدور نفت دراین کشور تا سال 2003 وحمله آمریکا وهمچنین به بررسی تحریم های بین المللی در این دوره می پردازیم . فصل پنجم که یافته های تحقیق می باشد به دوره پس از اشغال وتحولات واصلاحات سیاسی وتقتصادی بوجود آمده در این کشور،قانون نفت، مناقصات وچالش های موجود در راه توسعه صنعت نفت عراق توجه نموده است ودر پایان نیز به نتیجه گیری وذکر منابع خواهیم پرداخت.

تحولات عمیق و پرشتاب منطقه خاورمیانه، زمینه مناسبی را برای نقش آفرینی بازیگران مختلف منطقه ای و بین المللی فراهم ساخته است. در این میان، ترکیه از جمله بازیگرانی است که نقش پر رنگی در تحولات اخیر منطقه بویژه سوریه داشته است. از یک سو، الگوی دموکراسی ترکیه (بویژه مبتنی بر تجربه ها و موفقیت های حزب عدالت و توسعه)، به عنوان الگویی موفق در تلفیق اسلام و دموکراسی در بخش قابل توجهی از افکار عمومی و نخبگان جهان عرب مطرح شده که این امر به موازات بهره گیری ترکیه از ابزار میانجیگری، به افزایش قدرت و نفوذ منطقه­ای ترکیه کمک شایانی نموده است. از سویی دیگر، مواضع متفاوت و تا حدودی متناقض ترکیه در قبال تحولات مصر و تونس (حمایت از اعتراضات مردمی) و تحولات لیبی، بحرین و یمن (حمایت از وضع موجود و رژیم های سیاسی مستقر) وحمایت از گروه های تروریستی همچون داعش،جبهه النصره درسوریه موجب افزایش انتقادات داخلی از رویکرد خاورمیانه ای دولت ترکیه و نحوه مواجهه آن با تحولات فوق شده است. ترکیه در ورای تحولات سوریه خواهان رهبری کشورهای مسلمان است و این همان مسئله ایست که شاید بتوان علت موضع گیری های اخیر ترکیه در سوریه وهمچنین تغییر سیاست تنش صفربا همسایگان به سیاست مداخله درامور کشورهای منطقه را در آن ها جست و جو کرد.

چکیده تحقیقحاضرمطالعهایتحلیلیوتوصیفیدرمورددلایلتغییرسیاستآمریکادرقبالطالباندرسالهای 2013- 2003 است. اینبررسیبدونتوجهبهاهدافاستراتژیکوکلانآمریکادرقالبمنطقهاییعنیطرحخاورمیانهجدیدامکانپذیرنیست. پسازموقعحوادث 11 سپتامر 2001 درآمریکاوحضورنظامیآمریکادرافغانستانومبارزهباالقاعدهوطالبانمبارزهمستمریبیننیروهایائتلافبهرهبریآمریکاوطالباندراینسالهاادامهداشتهکهاکنوناینسیاستباچرخشسیاستهایآمریکابهسمتمذاکرهومشارکتدرقدرتدادنبهطالبانادامهدارد. بانگاهیبهاستراتژیهاواهدافبلندمدتآمریکادرمنطقهمیتوانمذاکرهوتغییررویکردسیاستهایسختنظامیدرمقابلهباطالباندرقالبتغییرتاکتیکابزارهایقدرتنرمرادراینچارچوببررسیکرد. یافتههایپژوهشیحاضربیانگرآناستکهآمریکاباهمکاریمتحدینجهانیومنطقهایدرحالترسیمنقشهجدیدخاورمیانهمیباشدکهتشکیل،تقویتومذاکرهوشرکتدادندرقدرتگروههایتروریستیسلفیمثلطالباندراینراستامیباشد. ?

چکیده ندارد.