امروزه خودروهای الکتریکی هایبرید با قابلیت اتصال به شبکه (phevs) با توجه به دارا بودن سیستم ذخیره کننده انرژی، به عنوان یک منبع ارزشمند که توانایی ارائه خدمات مختلف به سیستم قدرت را دارد، شناخته می شوند. تکنولوژی خودرو به شبکه (v2g) و شبکه به خودرو (g2v) در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است و اساساً موفقیت آن در گرو یک برنامه ریزی هوشمند جهت متمایل کردن مالکین این خودروها به حضور موثر خودرو در پارکینگ ها می باشد. بکارگیری هدفمند این تکنولوژی سبب کاهش وابستگی به واحدهای تولیدی کوچک با هزینه راه اندازی بالا و کاهش انتشار آلاینده ها می گردد. همچنین مدیریت پیک بار و نوسانات آن، بالا بردن ظرفیت رزرو چرخان و قابلیت اطمینان سیستم از دیگر مزایا و کاربردهای این تکنولوژی به شمار می آید. از آن جایی که تعداد این خودروها در مقایسه با واحدهای تولیدی موجود در سیستم قدرت بسیار بیشتر است، حل مسأله ی زمانبندی مشارکت واحدهای نیروگاهی (uc) به مراتب پیچیده تر خواهد بود. لذا استفاده از یک روش بهینه سازی قدرتمند جهت دست یابی به یک پاسخ معقول احساس می شود. در این پایان نامه، نقش این خودروها در مسأله ی زمانبندی مشارکت واحدهای نیروگاهی به تفصیل مورد بررسی قرارگرفته است. انتشار آلاینده ها، هزینه های بهره برداری و قابلیت اطمینان سیستم، سه هدف اصلی و در عین حال متضاد با یکدیگر به شمار می آیند که با استفاده از روشی جدید و قدرتمند تحت عنوان الگوریتم بهینه سازی جستجوی جهت دار چند منظوره (modso) بطور همزمان بهینه شده اند. شبیه سازی ها بر روی 2 سیستم انجام گرفته است، ابتدا یک سیستم 10 واحدی استاندارد و سپس سیستم تست 24 شین اصلاح شده (ieee-rts79) مورد مطالعه قرار گرفته که نتایج بدست آمده نشان می دهد استفاده کنترل شده و هوشمند از این خودروها، سبب بهبود ظرفیت رزرو چرخان (افزایش قابلیت اطمینان سیستم)، کاهش قابل ملاحظه ی انتشار آلاینده ها و هزینه های بهره برداری می گردد. در نهایت نتایج بدست آمده از روش فوق الذکر با سایر روش های بهینه سازی چند منظوره ی پرکاربرد، مقایسه و کارایی روش پیشنهادی به اثبات رسیده است.