تجدید حیات از مبانی اساسی تکامل اکوسیستم های مختلف محسوب می شود. اکوسیستم جنگل نیز از این قاعده مستثنی نیست و روند تکاملی آن به کمک زادآوری تبیین می شود. اکوسیستم جنگلهای غرب ایران از جمله اکوسیستمهای جنگلی است که بر اثر دخالت عوامل غیرطبیعی و انسانی زادآوری آن دچار اختلال شده و سبب سیر قهقرایی آن گردیده است . به این ترتیب تامین تجدید حیات مناسب در گرو نگرش درست و رفتار مناسب انسان بوده نیاز بررسی و تحقیقات وسیع ضرورت می یابد. نتایج نشان داد که: بخش بزرگی از زادآوری در کل منطقه و همچنین در بخش قرق زادآوری شاخه زاد بوده که خود موید تخریب شدید جنگل است . همچنین در بخش قرق شده میزان زادآوری و تعداد درخت در هکتار و میزان تاج پوشش با بخش قرق نشده در سطح آماری 5درصد تفاوت معنی داری از خود نشان داد که این موضوع تاییدی دیگر براثر تخریب انسان و دام در بخش فاقد قرق است .