این پایان نامه تحقیقاتی بر روی رسوب شناسی و ژئومورفولوژی فرسایش کناری بخشی از رودخانه کرخه از روستای عبدالخان تا روستای الهائی صورت گرفته است . این تحقیق به منظور ارائه الگوی رفتاری از رودخانه جهت بهینه سازی در کارهای عمرانی انجام گردیده است . رودخانه کرخه بلحاظ دبی جریان آب بالا سومین رودخانه بزرگ در غرب کشور بوده و دارای 5 زیر حوزه آبی می باشد. بطوریکه در زمانهای پر بارش سبب جریان یافتن سیلاب در دشت خوزستان و تخریب روستاها، پل ها، ایستگاههای پمپاژ و به زیر آب رفتن مزارع کشاورزی می شود. در این مطالعه پس از نمونه برداری از دیواره، بستر و آب رودخانه و انجام آزمایشهای رسوب شناسی و ژئوتکنیکی مشخص شد که به علت پائین بودن درجه تراکم و تحکیم یافتگی رسوبات دیواره و متفاوت بودن جنس لایه های رسوبی این دیواره ها، چسبندگی کم برخی از لایه هائیکه در معرض فرسایش قرار دارند، وجود املاح محلول پراکنده کننده در برخی لایه های رسوبی دیواره ها و نیز بعلت انجام نگرفتن هیچگونه کار مهندسی رودخانه در جهت جلوگیری از فرسایش کناری رودخانه، رودخانه کرخه مدام در طول زمان در حال پیشروی و فرسایش کناری دیواره های خود بوده بطوریکه سالانه رودخانه چندین متر به سمت بخش های خارجی قوس پیشروی کرده و سبب تهدید برخی روستاها، پل ها و جاده ها و ایستگاه های پمپاژ و تخریب تعدادی از روستاها و ایستگاههای پمپاژ در مسیر خود می گردد. بررسی های ژئومورفولوژیکی که در این تحقیق بر روی نقشه ها و عکسهای هوائی مربوط به سالهای مختلف صورت گرفته بیانگر متغیر بودن بستر رودخانه در جهت عمود بر مسیرحرکت جریان رودخانه می باشد و این موضوع با بررسیهای ژئوتکنیکی مطابقت می نماید. حال جهت جلوگیری از فرسایش کناری رودخانه، پیشنهاداتی از قبیل استفاده از پوشش گیاهی، نصب یا تعبیه سازه های نظیر دیوار حائل، سازه های توری سنگی و غیر ارائه گردیده است .