این تحقیق به منظور مطالعه بوم شناختی دامگاه فریدونکنار (تنها زیستگاه زمستان گذرانی درنای سیبری در ایران) و ارزیابی مقدماتی سه دامگاه فریدونکنار، ازباران و سرخرود و مقایسه آنها توسط رویه ارزیابی زیستگاه ‏‎hep‎‏ در طی سالهای 81-1379 انجام گرفته است. در این تحقیق همچنین ، رفتارهای تغذیه ای ، استراحت و قلمرو طلبی درناهای سیبری طی بازدیدها و مشاهدات مکرر، مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج این مشاهدات نشان می دهد که در زمستان 1380 ، تنها سه قطعه درنای سیبری به منطقه فریدونکنار مهاجرت نمودند که دو قطعه بصورت جفت در دامگاه فریدونکنار و یک درنای منفرد در دامگاه سرخرود مستقر گردیدند. نتایج این مطالعه بیان می دارد که دامگاه فریدونکنار به دلیل داشتن واحد زیستگاهی بزرگتر ، هم به واسطه داشتن نمایه مطلوبیت زیستگاه بزرگتر و هم به لحاظ داشتن مساحت بیشتر، زیستگاهی مناسب تر نسبت دو دامگاه ازباران و سرخرود محسوب می گردد.