این پژوهش به بررسی وضعیت مدیریت مراکز توانبخشی حرفه ای سازمان بهزیستی کشور در ارتباط با میزان آشنایی مدیران با اصول توانبخشی حرفه ای و میزان کاربرد آن در مراکز و نگرش مدیران نسبت به وضعیت مراکز مذکور و همچنین نحوه برنامه ریزی مدیران در این مراکز پرداخته است.به نظر می رسد به لحاظ ساختار اداری و مدیریتی سازمان بهزیستی و همچنین رشته های تحصیلی غیرمرتبط 7/65 از مدیران، سطح تحصیلات نقشی در آشنایی مدیران با اصول توانبخشی حرفه ای و کاربرد این اصول ندارد. لذا اعتقاد به تخصصی بودن پستهای مدیریتی مراکز در سازمان نسبت به سابقه خدمت و سابقه مدیریت در میزان آشنایی مدیران با اصول توانبخشی حرفه ای و کاربرد آن نقش چندانی ندارد و اکثر مدیران کم سابقه بواسطه تحصیلات خود و مدیران با سابقه بواسطه مطالعه وتجارب شخصی به این سطح از آشنایی و عملکرد رسیده اند. همچنین تعداد دوره های ضمن خدمت گذرانده شده تاثیری در میزان آشنایی مدیران با اصول توانبخشی حرفه ای و کاربرد آن نداشته و لزوم تجدید نظر در محتوای مطالب ارائه شده در دوره ها ضروری به نظر می رسد.