هوش هیجانی می¬تواند به عنوان یکی از پیش نیازهای توفیق کارکنان در عدم بروز رفتارهای متعارض و توفیق داشتن روابطی سازنده در محیط کار و خانواده قلمداد شود و با توجه به اینکه کاهش تعارض¬های بین فردی و تسهیل کار – خانواده، بازده¬های مطلوبی در محیط کار به حساب می¬آیند. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر تعارض بین فردی، تسهیل کار/خانواده و هوش هیجانی پرداخته است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان منطقه پنج عملیات انتقال گاز بود که از میان آن ها 40 نفر از کارکنان به روش تصادفی ساده انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه¬ی هوش هیجانی شرینگ (1998)، مقیاس تعارض بین فردی اسپکتور و جکس (1998) و مقیاس تسهیل کار/ خانواده هالبروک (2005) بود. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی میدانی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. گروه آزمایشی د ر 10 جلسه 120 دقیقه ای تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند. پس از اعمال مداخله آزمایشی، بار دیگر میزان تعارض بین فردی، تسهیل کار-خانواده و هوش هیجانی گروه های آزمایشی و گواه سنجیده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) بیانگر تفاوت معنی دار بین تعارض بین فردی و هوش هیجانی گروه ها است. در ضمن، از لحاظ تأثیر آموزش هوش هیجانی بر متغیر تسهیل کار- خانواده تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

اختلالات ناحیه گیجگاهی - فکی طیف وسیعی از بیماری های اختصاصی و غیر اختصاصی را در بر می گیرد که علایمی مثل درد و از دست دادن رفتن فانکشن عضلات جونده و مفصل گیجگاهی-فکی را ایجاد می کند. به طور کلی ایجاد ‏‎t.m.d‎‏ به عوامل مختلفی بستگی دارد در این زمینه عوامل مکانیکی و روحی با اهمیت می باشد عوامل خاصی نظیر استرس های روحی، ‏‎bruxism‎‏، تروما، ‏‎malocclusion‎‏ دندانی در این زمینه موثر می باشند. نزدیک به 30-20% جمعیت مبتلا به ‏‎t.m.d‎‏ هستند و نزدیک به 70% از این عارضه همراه با درد می باشد. مولرهای سوم رویش نیافته نشانه هایی از اختلال ‏‎t.m.j‎‏ را می تواند داشته باشد بنابراین جهت مطالعه 306 بیمار مورد معاینه قرار گرفته که از این تعداد فقط 153 نفر دارای اختلال ‏‎tmj‎‏ بودند که که در گروه مطالعه قرار گرفتند اما 153 نفر دیگر بدون اختلال ‏‎t.m.j‎‏ بودند و در گروه کنترل قرار داشته و در هر دو گروه ‏‎malposition‎‏ دندان های عقلی مورد بررسی قرار گرفت در هر دو گروه 114 زن و 39 مرد بودند. آزمون مورد استفاده در تحلیل داده ها آزمون ‏‎t-test‎‏ و ‏‎x2‎‏ بوده است. میانگین سنی افراد مراجعه کننده در گروه مطالعه 37/29 سال و در گروه کنترل 75/28 سال بود. در خصوص ‏‎malposition‎‏ دندان های عقل در گروه مطالعه 54 نفر (3/35 درصد) و در گروه کنترل 48 نفر (4/31 درصد) دارای ‏‎malposition‎‏ دندان های عقل بودند. اختلاف میانگین جنس در گروه مطالعه و کنترل معنی دار نبود. در گروه مطالعه و کنترل بین جنس و ‏‎malposition‎‏ دندان های عقل ارتباط معنی داری وجود نداشت در گروه مطالعه ارتباطی بین ‏‎malposition‎‏ دندان های عقل و ایجاد ‏‎tmd‎‏ وجود نداشت.