استفاده از مجموعه های مرتبط کلمات بعنوان وسیله ای در پیشبرد و یادگیری واژگان مورد توجه بوده اتس. تحقیق حاضر اثرات استفاده از نوع جدیدی از مجموعه های معنایی را مورد بررسی قرار داده است. بر خلاف مجموعه های معنایی قدیمی و سنتی، در این مجموعه ها، کلمات در گروههایی قرار می گیرند کهاعضای آن ب اساس یک موضوع یا مکان در ارتباط هستند، بدین معنی که در این چهارچوب مجموعه ها از نظر موضوعی و نه از نظر معنایی فراهم می آیند. بعبارت دیگر، این تحقیق تلاشی بوده است در جهت ازمودن برتری استفاده از مجموعه های موضوعی برنوع سنتی و قدیم مجموعه های معنایی، بر اساس یک گروه چهل نفره از دانش آموزان سال اول دبیرستان در یکی از مدارس مرودشت تحت آموزش ویژه قرار گرفتند. در پنج جلسه برای آموزش این گروه از پنج مجموعه ی کلمات مرتبط به هم استفاده شد. گروه ماشبه دیگری نیز بعنوان گروه شاهد تحت آموزش قرار گرفتند که همان کلمات را درمجموعه های نامربوط آموزش دیدند. هر دو گروه در یک پیش آزمون و یک پس - آزمون شرکت داده شدند، پیش آزمون قبل از انجام تحقیق و پس آزمون پس از انجام تحقیق صورت گرفت. نتایج آماری این تحقیق نشان داد که زبان آموزانی که در طول دوره تحقیق در معرض آموزش ویژه یعنی مجموعه های موضوعی مرتبط قرار گرفته بودند در مقایسه با زبان آموزانی که در معرض اینگونه مجموعه ها قرار نگرفته بودند برتری معنی داری داشتند. این نتایج دال بر موثر بودن استافده از مجموعه های موضوعی کلمات در یادگیری واژگان می باشد. همچنین نتایج این پژوهش آشکار می سازد که بکارگیری مجموعه های موضوعی نه تنها باعث اختلال در یادگیری نمی شود بلکه موجبات سهولت آن را فراهم می سازد. استفاده از مجموعه های موضوعی برای زبان آموزان فرصت بهتر ضبط و یادآوری کلمات را فراهم آورده، باعث حک شدن کلمات در ذهن و انتقال به حافظه دائم می شود.