تحقیق حاضر در مورد رابطه تصمیم گیری مشارکتی با رضایت شغلی کارکنان در شرکت توزیع برق استان مازندران می باشد. برای این منطور در فصل اول پژوهش به چارچوب تحقیق پرداخته شد و در آن فرضیاتی در نظر گرفته شده است که فرضیه اهم آن، بین مشارکت کارکنان در تصمیم گیری های سازمانی و رضایت شغلی آنها رابطه معنی داری وجود دارد. و نیز شامل چهار فرضیه فرعی می باشد. در این فصل هدف ها، تعریف واژگان و محدودیت ها نیز بطور خلاصه بیان گردیدند. در فصل دوم، نظریات دانشمندان مختلف درباره موضوع به تفصیل مورد بحث قرار گرفت و در انتهای آن فصل نتیجه گیری های لازم به عمل آمده است. در فصل سوم و چهارم به روش تحقیق اختصاص داشت و در آن متدی که جهت خلاصه کردن و تجزیه و تحلیل آماری داده ها بکار رفته بود از جمله همبستگی، ضریب تعیین، تحلیل رگرسیون به طور خلاصه بیان گردیدند و با تکیه بر داده های جمع آوری شده هر یک از فرضیات تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و بر اساس آن تایید یا رد شدند . پس از تجزیه و تحلیل بعمل آمده نتیجه گیری شد که نشان داد بین تصمیم گیری مشارکتی و رضایت شغلی رابطه مثبت و قوی وجود دارد و از طریق آزمون های آماری این فرضیه مورد تایید قرار گرفت و علاوه بر آن تحقیق ثابت می کند که رابطه تصمیم گیری مشارکتی و رضایت شغلی از طریق متغیرهای دیگری که در فرضیات فرعی آمده اند تعدیل می گردد. در پایان تحقیق توصیه می نماید که تامی سازمانها برای بالا بردن رضایت شغلی کارکنان، آنان را در تصمیم گیریهای مختلف سازمان شرکت دهند. زیرا مشارکت باعث ایجاد تعهد در کارکنان و موجب افزایش کارآیی سازمان، خشنودی شغلی، کاهش ضایعات و هزینه ها، کاهش تعارض و برخورد و تقلیل غیبت می شود.