هدف از انجام این تحقیق این بود که نشان دهد دادن دیکته مکرر به زبان آموزان سطوح مقدماتی چه تاثیری روی توانایی شنیداری آنها (در فهمیدن زبان انگلیسی) می گذارد. برای انجام این تحقیق دو گروه همانند از زبان آموزان سطوح مقدماتی در موسسه زبان کیش انتخاب شدند. هر گروه شامل سی نفر زبان آموز مذکر سطح مقدماتی بود و سن آنها بین بیست تا سی و پنج سال بود. قبل از آزمایش، تمام زبان آموزان آزمایش شونده برای مدت سه ترم (هر ترم شامل بیست جلسه) در موسسه زبان کیش انگلیسی خوانده بودند و به همه آنها به یک اندازه تمرین شنیداری در زبان انگلیسی داده شده بود. برای مطمئن شدن از همانند بودن دو گروه، از لحاظ توانایی شنیداری و توانایی کلی آنها در زبان انگلیسی و پیش آزمون کردن آنها، آنها از طریق یک آزمون شنیداری معتبر و آزمون توانایی زبانی ‏‎nelson test 100a‎‏ امتحان شدند. نتایج این دو تست نشان داد (قبل از آزمایش) هر دو گروه از لحاظ شنیداری و توانایی عمومی در زبان انگلیسی همانند بودند و اختلاف معنی داری با هم نداشتند. بنابراین یکی از آنها به عنوان گروه آزمایشی و دیگری به عنوان گروه گواه انتخاب شد. سپس برای یک ترم، شامل بیست جلسه به زبان آموزانی که در گروه گواه بودند فقط تمرینهای شنیداری موجود در کتاب آموزشی آنها ‏‎(headway elementary)‎‏ داده شد. اما به زبان آموزانی که در گروه آزمایشی بودند علاوه بر تمرینات شنیداری موجود در کتاب یازده مرتبه به آنها با قواعد خاص دیکته داده شد. در پایان ترم هر دو گروه به وسیله همان آزمون معتبر شنیداریی که برای پیش آزمون از آن استفاده شده بود دوباره امتحان شدند. نتایج نشان داد که دیکته اثر معنی داری روی توانایی شنیداری زبان آموزان گروه آزمایشی گذاشته بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از فرمول ‏‎t-test‎‏ استفاده شد ‏‎(p>.05)‎‏.