چکیده در مطالعه رفتار پارچه، معمولافرض می شودکه پارچه یکنواخت است. با این وجود در عمل بعضی از منابع نایکنواختی های موضعی مثل نایکنواختی جرمی نخ ها و یا نایکنواختی های ناشی از تخریب اشعه ماوراء بنفش وجود دارد. بنابراین خواص مکانیکی پارچه ها نایکنواخت بوده و از ناحیه ای به ناحیه دیگر متفاوت خواهد بود. هدف اصلی این رساله توجه و بررسی اثر نایکنواختی های موضعی بر رفتار کششی پارچه ها در مقیاس ماکرو می باشد. در ابتدا نمونه پارچه ها یی از نایلون 66 به عنوان پود و پلی استر به عنوان تارتهیه گردیده و با استفاده از تابش اشعه ماوراء بنفش تخریب گردید. برای اعمال تخریب کنترل شده از زمانهای مختلف نوردهی از صفر ساعت تا 28 ساعت به فاصله هر 7ساعت استفاده شد. سپس نمونه ها رنگ گردید. در این راستا شش پارامتر در منحنی های تنش –کرنش در نظر گرفته شدکه این پارامترهانیز برای هر نمونه رنگ شده با استفاده ازدستگاه آزمایش کشش برآورد گردید. ارتباط رفتار کششی با مقادیر رنگ نمونه ها با استفاده از روش رگرسیونی وشبکه عصبی بدست آمد. به موازات این کار مدلسازی در مقیاس ماکرو برای رفتار پارچه نایکنواخت در بارگذاری های تک محوری انجام گردید. این مدلسازی با استفاده ازروش المان محدود و زیربرنامه ای برای بیان رفتار ماده در نرم افزار تجاری آباکوس انجام شد. در ادامه دو نمونه پارچه برای آزمایش ازدیاد طول اریب تهیه گردید. یکی از نمونه ها حاوی نواحی تشعشع دیده با الگوی از پیش تعیین شده بود. و نمونه دوم نمونه تشعشع ندیده بود. هر دو نمونه تحت آزمایش ازدیاد طول اریب قرار گرفته و نتایج تجربی با نتایج عددی مورد مقایسه و بحث قرار گرفت. در نهایت تنش برشی توسط المان محدود محاسبه شده و در نقاط مشخصی در درون نمونه برآورد گردید. مقایسه نتایج نشان داد که نتایج تجربی همخوانی خوبی با نتایج مدل در پارچه های یکنواخت و نایکنواخت دارد.