بیماری آلزایمر یکی از اختلالات سیستم عصبی وابسته به سن است که بعنوان شایع ترین شکل زوال حافظه شناخته شده است. در حالیکه دلایل ایجاد این بیماری به خوبی مشخص نشده اند، مکانیسم های متعددی در رابطه با مرگ نرونی حاصل از بیماری آلزایمر ذکر شده است. تجمع پپتید آمیلوئید بتا درپلاک های نورونی و رشته های هیپرفسفریله تائو از عوامل اصلی ایجاد آن شناخته می شوند. علاوه بر این، فاکتورهای پاتوفیزیولوژیکی دیگری همانند تشکیل رادیکالهای آزاد، استرس اکسیداتیو، برهم خوردن عملکرد میتوکندری ها، التهاب، فاکتورهای ژنتیکی، عوامل محیطی و آپوپتوز هم در شروع و پیشرفت بیماری موثرند. استرس اکسیداتیو که ناشی از برهم خوردن تعادل بین ایجاد رادیکال های فعال و خنثی شدن آن ها توسط آنزیم های آنتی اکسیدانی است، از عوامل مهم ایجاد و پیشرفت بیماری آلزایمر است که از طرفی خود باعث تجمع پپتید آمیلوئید بتا درپلاک های نورونی و رشته های هیپرفسفریله تائو می شود. همچنین باعث القاء آپوپتوز و التهاب نیز می شود. خوشبختانه سلول های هوازی به مکانیسم های دفاعی متعددی در برابر رادیکل های آزاد مجهزند که از آن جمله می توان به آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و سوپراکساید دیسموتاز اشاره کرد. در این مطالعه اثرات محافظتی الیگوساکارید آلژینات در برابر مرگ سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو به صورت وابسته به زمان بررسی شده و مکانیسم احتمالی اثر آن ، به ویژه اثر این ماده بر مسیر های حفاظتی nrf-2، اتوفاژی و میتوفاژی، مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور ازسلول های pc12، که دارای رسپتور فاکتوررشد نورونی هستند، به عنوان مدل سلولی و از هیدروژن پراکساید به عنوان عامل اکسیداتیو استفاده شد. نتایج نشان می دهد آلژینات توانایی حفاظت از سلول های شبه نورونی pc12 در برابر استرس اکسیداتیو و به عبارتی آپوپتوز و التهاب را دارد. از طرف دیگر، این ماده توانایی فعال کردن مسیرهای حفاظت سلولی شامل مسیرهای nrf1، nrf2، اتوفاژی و میتوفاژی را داراست.

استرس اکسیداتیو که ناشی از برهم خوردن تعادل بین ایجاد رادیکال های فعال و خنثی شدن آن ها توسط آنزیم های آنتی اکسیدانی است، از عوامل مهم ایجاد و پیشرفت بیماری های نورودجنرتیو می باشد. درون سلول، میتوکندری هم منبع تولید و هم هدف اثر رادیکال های آزاد اکسیژن است که سبب ایجاد اختلال در فعالیت این اندامک می شوند. میتوکندری مهمترین منبع تامین انرژی سلول از طریق چرخه تری کربوکسیلیک اسید و زنجیره انتقال الکترون است و آسیب میتوکندری، سبب ایجاد اختلال در فعالیت این دو زنجیره شده و میزان تولید انرژی کاهش یافته و تولید رادیکال های آزاد افزایش پیدا می کند. کاهش انرژی و کارکرد نامناسب میتوکندری از اتفاقات اولیه در بیماری آلزایمر است و سوء عملکرد میتوکندری هم در نورون ها و هم آستروسیت ها مشاهده می شود. بیوژنز میتوکندری یکی از روش های دفاعی سلول در برابر استرس اکسیداتیو است که نقش محافظتی برای سلول دارد. در این تحقیق اثرات 3 تیومتیل_5,6(دی فنیل)-1,2,4 تریازین و 3تیومتیل_ 5,6(دی کلروفنیل)1,2,4تریازین در برابر مرگ سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو بررسی شده و همچنین اثر این ترکیبات بر مسیر بیوژنز میتوکندری و فعالیت آنزیم های چرخه تری کربوکسیلیک اسید و کمپلکس های زنجیره تنفسی میتوکندری مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور از سلول های pc12 به عنوان مدل سلولی و از h2o2به عنوان عامل اکسیداتیو استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده در این تحقیق، 3 تیومتیل_5,6(دی فنیل)-1,2,4 تریازین و 3تیومتیل_ 5,6(دی کلروفنیل)1,2,4تریازین توانایی حفاظت از سلول های شبه نورونی pc12 در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از h2o2 را دارا بوده و همچنین توانایی فعال کردن مسیرحفاظتی بیوژنز میتوکندری و افزایش فعالیت آنزیم های چرخه تری کربوکسیلیک اسید و کمپلکس های زنجیره تنفسی میتوکندری را در حضور h2o2 را دارد.

بیماری آلزایمر از جمله بیماریهای نورودژنریتو می باشد. مکانیسم های ایجاد بیماری آلزایمر شامل تشکیل رادیکال های آزاد، استرس اکسیداتیو، برهم خوردن عملکرد میتوکندری ها، فرایندهای التهابی، فاکتورهای ژنتیکی، عوامل محیطی و آپوپتوز می باشند. نظر به اینکه متابولیسم پپتید آمیلوئید بتا می تواند در پیشرفت استرس اکسیداتیو و بیماری زایی بیماری آلزایمر نقش داشته باشد، مدل های حیوانی که بیماری توسط آمیلوئید بتا در آنها القا شده بطور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه اثرات محافظتی ماده سالویژنین (salvigenin) که از جمله مواد فلاونوئید می باشد در مقابل استرس ناشی از تزریق پپتید آمیلوئید بتا بررسی شده است. بدین منظور از موش های صحرائی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به مدت 7 روز بوسیله ی mg/kg/day , 5mg/kg/day 1سالویژنین مورد گاواژ قرار گرفتند. سپس در روز هشتم تحت جراحی استرئوتاکس پپتید آمیلوئید بتا و یا محلول pbs را در ناحیه ca1 هر یک از هیپوکمپ ها دریافت کردند. 7 روز پس از جراحی نواحی هیپوکمپ و کورتکس مغز رت ها خارج شده و توسط بافر لیز کننده لیز شدند. محتوای پروتئین خارج شده از بافت هیپوکمپ و کورتکس برای بررسی های آنزیمی و وسترن بلات مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بررسی های آنزیمی نشان دهنده ی افزایش پتانسیل آنتی اکسیدانی با افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز و نیز افزایش محتوای گلوتاتیون احیا شده به کمک سالویژنین بود. همچنین استفاده از این ماده موجب کاهش سطح مالونیل دی آلدهید بعنوان حاصل پراکسیداسیون لیپید ها شد. از طرف دیگر، این ماده توانایی مهار کردن مسیرهای آپوپتوز و التهاب را از خود نشان می دهد. بعلاوه، افزایش پروتئین های شوک حرارتی 70 و همچنین کاهش در میزان پروتئین های شوک حرارتی 90 از دیگر ویژگی های مهم سالویژنین بود.

بیماری آلزایمر یکی از اختلالات سیستم عصبی وابسته به سن است که بعنوان شایع ترین شکل زوال حافظه شناخته شده است. در حالیکه دلایل ایجاد این بیماری به خوبی مشخص نشده اند، مکانیسم های متعددی در رابطه با مرگ نرونی حاصل از بیماری آلزایمر ذکر شده است. این مکانیسم ها شامل تشکیل رادیکال های آزاد، استرس اکسیداتیو، برهم خوردن عملکرد میتوکندری ها، فرایندهای التهابی، فاکتورهای ژنتیکی، عوامل محیطی و آپوپتوز می باشند. نظر به اینکه متابولیسم پپتید آمیلوئید بتا می تواند در پیشرفت استرس اکسیداتیو و بیماری زایی بیماری آلزایمر نقش داشته باشد، مدل های حیوانی که بیماری توسط آمیلوئید بتا در آنها القا شده بطور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه اثرات محافظتی عصاره ی سالویا سهندیکا (salvia sahendica) در مقابل استرس ناشی از تزریق پپتید آمیلوئید بتا در هیپوکمپ موش های صحرائی با بررسی سطوح دفاعی آنتی اکسیدانی، آنتی کولین استرازی و مسیرهای مولکولی حفاظتی صورت گرفته است. بدین منظور از موش های صحرائی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به مدت 7 روز بوسیله ی ml1 محلول عصاره ی گیاه سالویا سهندیکا(mg/kg100) مورد گاواژ قرار گرفتند. سپس در روز هشتم تحت جراحی استرئوتاکس پپتید آمیلوئید بتا و یا محلول pbs را در ناحیه ca1 هر یک از هیپوکمپ ها دریافت کردند. 7 روز پس از جراحی هیپوکمپ رت ها خارج شده و توسط بافر لیز کننده لیز شدند. محتوای پروتئین خارج شده از بافت هیپوکمپ برای بررسی های آنزیمی و وسترن بلات مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بررسی های آنزیمی نشان دهنده ی افزایش پتانسیل آنتی اکسیدانی با افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز و نیز افزایش محتوای گلوتاتیون احیا شده به کمک سالویا سهندیکا بود. همچنین استفاده از این ماده موجب کاهش سطح مالونیل دی آلدهید بعنوان حاصل پراکسیداسیون لیپید ها و نیز کاهش فعالیت آنزیم استیل کولین استراز شد. از طرف دیگر، این عصاره توانایی فعال کردن مسیرهای حفاظت سلولی شامل اتوفاژی، میتوفاژی و بیوژنز میتوکندری را داراست. بعلاوه، تعدیل فعالیت آنزیم های میتوکندریایی(سیترات سنتاز و مالات دهیدروژناز) و کمپلکس 1و4 میتوکندری از ویژگی های مهم عصاره ی سالویا سهندیکا بود. در نهایت نتایج تست ماز آبی موریس نشان دهنده ی اثر این عصاره در افزایش سطح یادگیری و جلوگیری از کاهش حافظه ناشی از تزریق a? است.

در این پایان نامه اثر داروی ضد دیابت متفورمین بر اثرات اکسیداتیو ناشی از استرس بی حرکتی بر رفتار شبه اضطربی و همچنین فعالیت آنزیم های میتوکندریایی در چهار ناحیه مختلف مغز شامل هیپوکمپ، کورتکس فرونتال، پریتال و تمپورال مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از تست رفتاری ماز مرتفع بعلاوه (elevated plus maze) و همچنین سنجش میزان فعالیت های آنزیمی به روش اسپکتروفتومتری استفاه شد. فعالیت آنزیم های سیترات سنتاز، آکونیتاز، آلفا کتوگلوتارات دهیدروژناز، فوماراز و مالات دهیدروژناز که از آنزیم های چرخه کربس هستند و نیز فعالیت کمپلکس های i، ii/iii و iv زنجیره انتقال الکترون به روش طیف سنجی اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که متفورمین توانست رفتارهای شبه اضطرابی ناشی از استرس بی حرکتی را کاهش دهد و فعالیت آنزیم های میتوکندریایی را در مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از استرس بی حرکتی بهبود بخشد.