در نگاه جریان مرسوم اقتصاد ( نئوکلاسیکی) کلید توفیق و یا عدم توفیق در امر توسعه، حاکمیت مکانیسم بازار آزاد و عدم مداخله دولت (جز درمواردی بسیار معدود) می باشد. اما نهادگرایان با تکیه بر ابزار نظری و شواهد عملی، به خصوص در کشورهای شرق آسیا، بر این نکته تاکید دارند که به منظور فهم چرایی دستیابی برخی کشورها به توسعه اقتصادی لازم است که به جای بحث از میزان مداخله ، بحث از چگونگی مداخله کرد. سرنوشت اینکه یک مداخله به موفقیت بینجامد و یا ناکام بماند بسته به این است که اولاٌ چه دولتی مداخله می کند؛ یعنیدولت مداخله گر دولتی توسعه گرا است و یا ویژگی های لازم برای به انجام رسانیدن تحول را ندارد،ثانیاً بخش اقتصادی که در آن مداخله صورت گرفته، برای مداخله چه الزاماتی دارد و ثالثاٌ نحوه مداخله دولت در بخش چگونه است. بدین منظور با تفکیک چهار نقش دولت به تصدی گری، تولی گری، قابلگی و پرورشگری، درباره کم و کیف و پارامترهای هر کدام بحث شده است. ما در مطالعه حاضر به سراغ بررسی دولت و بخش نفت در ایران رفته و در صدد پاسخ به دو سوال برآمدیم که اولاٌ آیا دولت در ایران ماهیتاٌ توانایی تحول بخشی در اقتصاد را دارد و ثانیاٌ چه شکلی از مداخله در این بخش مناسب است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که به دلیل ورود درآمدهای نفتی در دولت ایران طی صد سال کذشته، نهادها و ساختارهای شکل گرفته در داخل و بیرون دولت مانع از شکل گیری دولتی توسعه گرا شده و این امر باعث شده دولت فاقد توانایی های لازم برای مداخله موفقیت آمیز در بخش های اقتصادی باشد. در طرف دیگر بخش نفت نیز در دو محور تامین مالی و تکنولوژی برری شد و این نتیجه حاصل شد که شرایط خاص این بخش حالتی میان پرورشگری و قابلگی را برای مداخله تشویق می نماید.

در این پژوهش ابتدامبانی نظری استفاده از رایانه در جهت تسهیل فراگیری زبان مورد کنکاش قرار گرفت و ابعاد مختلف آن بررسی شد سپس با توجه به این پرسسش که رایانه چگونه می تواند در فراگیری زبان دوم و آموزش ترجمه ما را یاری دهد به تببین،پاسخ و همچنین ارایه مثالی از این فن آوری ها پرداختیم.