روند رو به رشد بیماری دیابت در جوامع بشری در چند دهه‏ی اخیر سبب شد تحقیقات بر روی روش‏های درمانی موثر در زمینه‏ی درمان و کنترل این عارضه در دستور کار مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی جهان قرار گیرد. در این راستا پیوند سلول‏های پانکراس به عنوان نقطه‏‏‏ی عطفی در درمان بیماران مبتلا به دیابت مطرح شده است، لیکن کیفیت در پایداری و دوام عملکرد این سلول‏ها قبل از پروسه‏ی پیوند، از مهمترین معضلات شناخته شده در این راستا می‏باشد. در این بین استرس اکسیداتیو به عنوان یک فرآیند تأثیرگذار و مخرب بر عملکرد و پایداری آیلت‏های جدا شده از پانکراس، می‏تواند کیفیت پروسه‏ی پیوند را تحت تأثیر قرار دهد. از اینرو به نظر می‏رسد استفاده از عوامل آنتی‏اکسیدان می‏تواند درصد موفقیت پیوند این سلول‏ها را با افزایش رو به‏ رو سازد. استفاده از گیاهان دارویی به جهت کنترل قند خون در افراد دیابتیک همواره در طب سنتی مرسوم بوده که از آن جمله می‏توان به گیاهانی همچون: glycyrrhiza glabra, silybum marianum, hypericum perforatum اشاره کرد. تحقیقات متعددی اثرات کاهنده‏ی قند خون این ترکیبات را در حیوانات دیابتیک به اثبات رسانده‏اند. همچنین اثرات قوی آنتی‏اکسیدانی این گیاهان بر اساس مطالعات قبلی به اثبات رسیده ‎است که این اثرات در نگهداری آیلت‏ها و کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال‏های آزاد می‏تواند نقش قابل توجهی داشته باشد. از اینرو در این مطالعه سعی می‏گردد اثرات این ترکیبات طبیعی بر روی روند عملکرد زیستی و قابلیت ترشح انسولین به همراه تأثیرات آنتی‎اکسیدانی آن‏ها در جزایر لانگرهانس جدا شده از پانکراس رت مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه ابتدا عصاره‏های گیاهی منتخب از باغ پژوهشکده‏ی گیاهان دارویی تهیه می‏شود سپس دوزهای لگاریتمی از عصاره‏ها به صورت تنها و در ترکیب با یکدیگر در تماس با آیلت‏های جدا شده از پانکراس رت قرار می‏گیرند و به منظور بررسی کیفیت و عملکرد آیلت‏ها بعد از مواجهه با عصاره‏ها سه تست ros،mtt و ترشح انسولین انجام می‏گیرد و داده‏های بدست‏ آمده با نرم‏افزار‏های آماری مورد تحلیل قرار می‏گیرند. با بررسی نتایج بدست آمده می‏توان دریافت که عصاره‏های هر سه گیاه در حالت تنها نسبت به کنترل در بهبود کیفیت آیلت‏ها موثر واقع شده‏اند. همچنین شیرین‏بیان در حالت ترکیبی توانست موثرتر از دو گیاه دیگر عمل کند.

زمینه: سندرم پیش از قاعدگی به مجموعه ای از ظهور ادواری علایم جسمی و روانی اطلاق می گردد که در طول فاز لوتئال اتفاق می افتد و با خونریزی پایان می یابد این علایم باعث اختلال عملکرد روانی و شغلی می گردد، با توجه به اینکه مکانیسم پاتوفیزیولوژیک بیماری به طور دقیق مشخص نشده است، هنوز درمان مشخص و موثری برای این سندرم وجود ندارد هدف از مطالعه مذکور بررسی مقایسه اثر امگا-3 و عصاره گل سرخ بر علایم جسمی و روانی بیماران مبتلا به سندرم پیش قاعدگی می باشد. روشها و مواد: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی مداخله ای تصادفی می باشد که تعداد 120 بیمار که طبق معیارهایdsm iv مبتلا به این سندرم بودند را انتخاب و به صورت تصادفی به 3 گروه مساوی تقسیم شدند در گروه اول تحت درمان با کپسول 500 mg امگا-3 روزانه یک عدد در گروه دوم تحت درمان با قطره خوراکی گل سرخ ساخت شرکت باریج اسانس روزانه 30 قطره از 14 روز قبل از زمان شروع قاعدگی بعدی تا اتمام قاعدگی به مدت 3 سیکل متوالی قرار گرفته و گروه سوم به عنوان کنترل تحت هیچ نوع درمانی قرار نگرفتند و سپس شدت علایم در طی مداخله ثبت گردید و پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل نتایج به صورت اماری بیان گردید. نتایج: باتوجه به یافته های مطالعه شدت علایم روانی و خلقی شامل تنش عصبی، تحریک پذیری، اضطراب، افسردگی، خستگی، فراموشکاری، کاهش میل جنسی، عدم تمرکز حواس، گریه کردن، میل به خودکشی و افزایش اشتها در گروه تحت درمان با عصاره گل سرخ به طور معنی داری نسبت به امگا-3 و پلاسبو کاهش داشت (p=0.001) و در مقابل علایم جسمانی شامل ورم اندامها، دردناک بودن پستانها، نفخ شکم و طپش قلب در گروه تحت درمان با امگا-3 نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی داری نسبت به قبل از مداخله بهبودی داشت (p=0.001) در مورد علایم سردرد و میل به خوردن کربوهیدرات در هر 3 گروه تفاوت معنی داری نسبت به قبل از مداخله وجود نداشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد در درمان pms می توان از عصاره گل سرخ و امگا-3 با توجه به تاثیر مثبت این دودارو در کاهش علایمروانی و جسمی بیمار به صورت توام استفاده نمود. کلید واژه ها: سندرم پیش قاعدگی، علایم روانی- علایم جسمی- امگا-3 – عصاره گل سرخ

هدف اصلی تحقیق حاضر پاسخ به این پرسش است که اتکا دولتها به درآمدهای نفتی در فرایند توسعه سیاسی چه نقشی دارد؟برای پاسخ به این پرسش با رویکرد اقتصاد سیاسی و با استفاده از نظریه دولت رانتیر بهره گرفتیم. نهایتا این فرضیه را مطرح ساختیم که اتکا به درآمدهای نفتی یکی از موانع دستیابی به توسعه سیاسی می باشد. روش این تحقیق، روش تطبیقی- تاریخی است و حیطه تحقیق چهار کشور ایران، عربستان، ترکیه و مالزی است که شامل دو دولت متکی به درآمدهای نفتی (ایران و عربستان) و دو دولت که درآمدهای عمده نفتی ندارند(مالزی و ترکیه) می شود. برای آزمون فرضیات، شاخص های توسعه سیاسی و اتکا به درآمدهای نفتی در یک دوره زمانی مشخص با یکدیگر مقایسه شدند. آزمون فرضیات به کمک داده های تاریخی کیفی و اطلاعات آماری و کمی ثانویه نشان داد که بر طبق تعریف دولت رانتیر می توان دولتهای ایران و عربستان را دو نمونه از دولت رانتیر لحاظ کرد. علاوه بر آن دولتهای ایران و عربستان نسبت به دو دولت غیر نفتی مالزی و ترکیه بزرگتر بودند. همچنین در کشورهایی که دولت متکی به درآمدهای نفتی است، میزان حاکمیت قانون و به تبع آن میزان کنترل بر فساد کمتر است. هر چه دولت برای تامین هزینه های خود نیاز بیشتری به درآمدهای مالیاتی داشته باشد، از میزان استقلال آن از جامعه کاسته می شود. به طور میانگین سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی ایران و عربستان به ترتیب حدود 6/7 و 5/4 است. در حالیکه این رقم برای ترکیه و مالزی 7/27 و 16/15 می باشد. بنابراین حکومت ها در ایران و عربستان نسبت به ترکیه و مالزی استقلال بیشتری از جامعه خود دارند. بررسی متغیر پاسخگویی حکومت نیز نشان داد که دولتهای ایران و عربستان نسبت به دولتهای ترکیه و مالزی کمتر به شهروندان خود پاسخگو بوده اند این امر با وجود و یا فقدان تشکل ها ، رسانه های خصوصی و مطبوعات آزاد مرتبط است. بررسی ها نشان می دهند، در خصوص آزادی مطبوعات، ایران و عربستان در میان 179کشور جهان در زمره 20کشور محدود کننده آزادی مطبوعات هستند. همچنین جامعه مدنی در ایران و عربستان قدرت و توانایی کافی برای تاثیر گذاری بر فرایندهای سیاسی کشور را ندارد. این در حالیست که دو کشور غیر نفتی مالزی و ترکیه وضعیت بهتری به لحاظ مشارکت جامعه مدنی در حیات سیاسی جامعه خود دارند. بررسی آزاد های مدنی و سیاسی در کشورهای نفتی نسبت به مالزی و ترکیه بیانگر سرکوب بیشتر مخالفین و فعالین سیاسی است. بررسی شاخص های هفت گانه توسعه سیاسی در چهار کشور مورد مطالعه نشان داد، عربستان با بیشترین حد اتکا به درآمد نفت حایز پایینترین رتبه از نظر سطح توسعه سیاسی است . پس از آن ایران قرار دارد. میزان اتکای ایران به نفت گرچه بالاست اما این میزان از عربستان کمتر است. در مورد توسعه سیاسی نیز در جایگاه بالاتری نسبت به عربستان قرار دارد. اما دو کشور مالزی و ترکیه که دارای اقتصادهایی غیر متکی بر نفت بوده و دولتها به مالیاتهای شهروندان خود اتکا دارند، از سطح بالاتری از توسعه سیاسی نسبت به دو دولت رانتیر ایران و عربستان برخوردارند.