در این پژوهش با استفاده از تصاویر چند زمانه لندست tm تغییرات فضایی – زمانی جزیره حرارتی تهران مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر مطالعه شده مربوط به دوره زمانی 1986 تا 2010 هستند(13 تصویر). ابتدا الگوریتم تک باندی qin و همکارانش(2001)برای استخراج دما از باند حرارتی تصاویر لندست tm استفاده شد. سپس با استفاده از روشهای تحلیل خودهمبستگی فضایی (عمومی و محلی) و روشهای آمار کلاسیک تغییرات فضایی و زمانی دمای سطحی تهران بین سالهای 1986 تا 2010 بررسی شد. نتایج تحلیل خودهمبستگی فضایی عمومی نشان داد که داده های دمای سطحی تهران دارای ساختار فضایی بوده و به شکل خوشه ای توزیع شده اند. علاوه بر آن، بین سالهای 1986 تا 2010 مقدار خودهمبستگی فضایی افزایش یافته و متغیر دما تمایل بیشتری به متمرکز شدن و خوشه ای شدن در فضا پیدا کرده است. با توجه به نتایج خودهمبستگی فضایی عمومی دو نتیجه ی مهم حاصل شد: 1- در طول دوره مطالعه ما خوشه های حرارتی جدیدی در شهر تهران شکل گرفته اند. 2- وسعت فضایی خوشه های حرارتی قبلی رو به افزایش رفته است. جهت روشن شدن ماهیت خوشه های دمایی (داغ یا خنک بودن خوشه ها) و بررسی تغییرات فضایی آنها از آماره ی خودهمبستگی فضایی محلی استفاده شد. نتایج این بخش تقویت و گسترش خوشه های داغ و تضعیف خوشه های خنک را تایید نمود. بررسی و مقایسه ی پراکندگی فضایی نقاط بالا- بالا و پایین- پایین در طول دوره مطالعه نشان داد که بین سالهای 1986 تا 2010 به علت از بین رفتن نیمی از پوشش گیاهی نواحی غرب و جنوب غربی تهران(مناطق 18، 19، 21 و 22) و گسترش کاربری های صنعتی-کارگاهی و انبارهای بزرگ خوشه های خنک مستقر بر این نواحی کوچک یا ناپدید شده اند و خوشه های داغ جدیدی در این نواحی شکل گرفته اند. در نتیجه ی این تغییرات جزیره حرارتی که در سال 1986 بر روی فرودگاه مهرآباد(منطقه9) و بخشهایی از مناطق 21 و 22 حاکم بوده است در طول این 25 سال به سمت غرب و جنوب غرب گسترش یافته و مساحت بیشتری را تحت تاثیر خود قرار داده است. روشهای آمار کلاسیک نتایج روشهای خودهمبستگی فضایی را تایید نمودند. با توجه به نتایج این بخش در طول دوره مطالعه ما (1986 تا2010) الگوی توزیع دمای سطحی شهر تهران دچار تغییر و دگرگونی شده است. این تغییر و دگرگونی به نفع افزایش دماهای بسیار گرم و کاهش دماهای بسیار خنک پیش رفته است. همچنین در نتیجه ی تغییرات رخ داده در الگوی کاربری اراضی و پوشش زمین شدت جزیره حرارتی تهران بیشتر شده است.بررسی تغییرات زمانی شدت جزیره حرارتی تهران نیز نشان داد که مقدار شاخص نسبت جزیره حرارتی روند افزایشی دارد. مقدار شاخص از 11/0 برای سال 1986 به 15/0 برای سال 2010 رسیده است.بررسی و مقایسه ی مدل رگرسیونی معمولی با مدل رگرسیون وزن دار جغرافیایی نشان داد که در صورت استفاده از شاخص ndvi به عنوان متغیر مستقل، مدل رگرسیون وزن دار بهترین پیش بینی را برای دمای سطحی تهران(متغیر وابسته) بدست می آورد.

چکیده یکی از مسایل برنامه ریزی شهری ،با توجه به رشد جمعیت وکمبود امکانات زیربنایی تعیین جهت مناسب گسترش فیزیکی شهر برای جوابگویی به نیازهای آینده است. از آنجا که گسترش شهر مستلزم به کارگیری اراضی فراوان برای ساخت وساز است)،این امر باعث کاهش سطح کاربری های دیگر به خصوص زمین های کشاورزی می شود،از این رو مطالعه همه جانبه در این زمینه لازم است،در این پژوهش از دو مدل fuzzy/ahpوالگوریتم خوشه ای استفاده شده است و سعی شده باشناسائی عوامل تاثیر گذار وارزیابی آن،جهات بهینه توسعه فیزیکی شهر قروه مشخص شود. برای این کار از 11شاخص موثر استفاده شده است به طوری که هر کدام از لایه ها با توجه به توابع عضویت فازی در نرم افزار arc gis10فازی شده اند. در مدل fuzzy ahpعملگر ضرب،جمع ومقادیر مختلف گامای فازی روی این لایه ها اجرا شده است.مقادیر گامای در نظر گرفته شده جهت پهنه بندی،7/0، 8/0 و9/0 می باشندجهت انتخاب گامای بهینه فازی مقایسه تحلیلی روی پهنه های مناسب وضع موجود شهر صورت گرفت ومشخص شد گامای 9/0فازی بیشترین تطابق رابا اراضی مناسب وضع موجود شهر دارد،نقشه نهایی تناسب زمین با روش شکستگی های طبیعی درgis 5 کلاس تناسب طبقه بندی گردید ومشخص شدکه 34درصد منطقه مورد مطالعه که معادل 1595 کیلومترمربع می باشد در کلاس با تناسب بسیار کم و کم قرار داردوحدود30درصد که معادل1366کیلومتر مربع می باشد در کلاس با تناسب متوسط قرار می گیرد،ودر نهایت 47/37 درصداز منطقه مورد مطالعه که معادل1755کیلومتر مربع می باشد در کلاس تناسب زیاد وبسیار زیاد قرار می گیرد در مدل الگوریتم خوشه ای نیزاز 11لایه فازی شده استفاده شد سپس با دستور iso claster همه لایه ها با هم ترکیب شده است،با امتیاز دهی لایه نهایی مشخص شد که لایه 12 با 7/5درصدمعادل271کیلومترمربع بیشترین تطابق رابا اراضی مناسب وضع موجود دارد. واژه های کلیدی: تناسب زمین،توسعه فیزیکی شهر،منطق فازی،فرایند تحلیل سلسله مراتبی،الگوریتم خوشه ای،پارامترهای ژئومورفولوژیکی،قروه

از بهترین سنجنده ها در زمینه مطالعات برف سنجنده مادیس است. با توجه به بازتاب بالای برف در محدوده مرئی کانال 4 سنجنده و بازتاب پایین برف در مادون قرمز کانال 6 سنجنده،بعنوان کلید تفکیک برف، با استفاده از روش شاخص نسبت تفریقی نرمال شده و آستانه گذاری روی این شاخص، اقدام به پهنه بندی برف در محدوده حوزه آبریز رودخانه اهرچای واقع در ارسباران آذربایجان شرقی کرده ایم. جهت برآورد دقت شاخص ndsi،ازتصویرirs-p استفاده شدو از 14 فریم تصویر از آبان 83تا فروردین 84 استفاده شده است.با اجرای آستانه0.4 ndsi? روی تصویر بهمن 83 و مقایسه آن با تصویر irs-p6 بهمن 83،بهترین سطح پوشش متناظر با ndsi?0.43 بعنوان ndsi کالیبره شده محلی ، بدست آمد. از تصاویر 14 گانه ، سطح پوشش برف در هر تاریخ بدست آمد و با توجه به تغییر دما در خلال تصاویر ، رابطه سطح پوشش برف با دما بدست آمد. استفاده از شاخص ndvi برای تشخیص برف زیر تاج پوشش درختان مناسب است،ولی در این منطقه پوشش جنگلی،کاملاً پهن برگ است و در طول فصل برف،تاج پوششی در منطقه وجود ندارد و استفاده از آستانه گذاری شاخص ndsi کفایت میکند

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

شهرها به عنوان بستر مراکز تمدن انسانی و صنعتی می باشند این نقاط متناسب با فعالیتهای انسانی دائما در حال تغییر و تحول بوده که در برخی مواقع این تغییر و تحولات قابل پیش بینی و در برخی از مواقع غیرقابل پیش بینی است. شهر مشهد مقدس که دومین شهر پرجمعیت ایران است به صورت غیرمترقبه ای در خلال سالهای 1375-1325 رشد داشته است که این رشد شهری باعث ایجاد قارچ گونه محلات شهری مهاجرنشین شده است که متعاقب آن نیز ترافیک شهری و تراکم شهری و ... مشکلاتی همراه شده است. لذا در این تحقیق سعی برآنست که مناطقی از شهر مشهد که در بین سالهای 77-1366 دچار تغییرات بوده کشف و از نظر کمی و کیفی مورد ارزیابی قرار گرفته و جهت توسعه آینده نیز مشخص شده است.

دراین تحقیق می توان نتیجه گرفت که فرسایش در این منطقه نسبتا بالا است و بصورت کلاسهای مختلف طبقه بندی شده است که از خیلی زیاد ، زیاد ، متوسط و کم می باشد . سپس با استفاده از فرمول میزان تولید رسوب سالانه بر حسب کیلومتر بدست آمده است . در میان فاکتورهای شرح داده شده فاکتور فرسایش سطحی ، فرسایش رودخانه ای ، شیب ، پوشش گیاهی ، خاک ، روان آب ، و آب وهوا به ترتیب بیشتربن اثر را داشته است .