لیمو ترش جزو میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری بوده و از محصولات مهم و اقتصادی استان های جنوبی کشور مانند هرمزگان، کرمان و فارس می باشد. بیماری جاروک لیموترش ناشی از candidatus "phytoplasma aurantifolia" از عوامل جدی و بسیار خطرناک لیمو ترش و دیگر مرکبات حساس در مناطق جنوبی ایران و کشور های حاشیه خلیج فارس می باشد. این بیماری محدود به آوند آبکش بوده و کنترل آن فوق العاده مشکل می باشد. تاکنون فقط روش هایی مثل اقدامات قرنطینه ای، استفاده از ارقام مقاوم یا متحمل، کنترل علف های هرز و کنترل ناقل یا ناقلین احتمالی در منابع آلوده، برای مدیریت بیماری توصیه شده است. سورفکتین یکی از مهمترین آنتی بیوتیک هایی می باشد که بوسیله باکتری گرم مثبت bacillus subtilis تولید می شود. این لیپوپپتید باکتریایی دارای خواص ضد قارچی، ضد باکتریایی، ضد ویروسی، و ضد مایکوپلاسمایی می باشد.در این بررسی پس از شناسایی و استخراج سورفکتین از سویه بومی با توان تولید بالای سورفکتین، اثر سورفکتین جهت کنترل جاروک لیمو ترش،مورد ارزیا بی قرار گرفت. بدین منظور میزان کمی تولید سورفکتین با 10سویه با استفاده از آنالیز hplc،مورد بررسی قرار گرفت و جدایه a28bبا میزان تولید 2/1گرم در لیتر،به عنوان جدایه برتر برای تولید سورفکتین انتخاب شد وپس از بهینه سازی پروتکل استخراج در حجم بالا،میزان 6/2گرم سورفکتین از حجم 4لیتر ،تولید شد.پس از آن نهال های آلوده به فیتوپلاسمای عامل جاروک با استفاده از غلظتهای متفاوت سورفکتین وتتراسایکلین تیمار شد ومیزان کمی فیتوپلاسما،در نهالهای آلوده قبل و زمانهای متفاوت بعد از کاربرد تیمار با استفاده از تکنیکreal-time pcr با استفاده از آغازگر های اختصاصی پروتئین غشائی فایتوپلاسمای همراه جاروک لیمو ترش ،تعیین شد. آنالیز نهایی داده ها توسط مقدار عددی سیکل آستانه (ct) و بر پایه آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل صورت گرفت ونشان داد که از نظر اماری تفاوت معنی داری در سطح ا%بین غلظت های مختلف وجود دارد.همچنین تفاوت معنی دار در سطح 1% بین زمانهای مختلف دیده شد. مقایسه میانگین دو عامل زمان وغلظت با روش چند دامنه ای دانکن نشان داد که زمانهای 2ماه و3ماه پس ازکاربرد تیمارها،اختلاف معنی داربا زمان های دیگر دارد،همچنین تفاوت معنی دار بین غلظت های مختلف با شا هد وجود دارد این امر نشان د هنده این است که همه تیمارهای به کار برده شده، جمعیت فیتوپلاسما راکا هش داده است و در زمان های 2 ماه و3ماه پس از کاربردسورفکتین وتتراسایکلین، کا هش قابل توجهی در جمعیت فیتوپلاسما دیده شد.

گیاهان لگوم همزیستی سه جانبه با‎ ‎قارچهای میکوریز آربوسکولار (‏amf‏‏) و باکتریهای ‏rhizobium‏ دارند.‏ قارچهای ‏میکوریز همزیست اجباری ریشه گیاهان هستند که نقش مهمی در واکنشهای اکولوژیکی دارند. لگومها از جمله گیاهانی ‏هستند که با باکتریهای ‏rhizobium‏ همزیستی برقرار کرده و اندامی به نام گره تشکیل میدهند که محل تثبیت نیتروژن ‏میباشد. تثبیت کننده های همزیست نیتروژن و قارچهای میکوریز آربوسکولار شباهتهایی در برقراری همزیستی و تغییرات ‏مورفولوژیکی در ریشه دارند. یکسری از ژنها مشخص شده اند که برای تشکیل گره های ‏rhizobium‏ و همزیستی ‏am‏ ‏عمومی می باشند. در این تحقیق گیاهان نخود ‏‎(cicer arietinum l. cv. ilc482)‎‏ با گونه های قارچ میکوریز و ‏جدایه های باکتری مزوریزوبیوم سیسری بصورت فاکتوریل و در یک طرح بلوک تصادفی در سه تکرار مایه زنی شدند. ‏تیمار قارچی شامل سه گونه از قارچهای میکوریز آربوسکولار شامل (‏gi‏) ‏glomus intraradices‏ ، (‏gm‏)‏ ‏g. ‎‎mosseae‏ ‏و (‏ge‏)‏ ‏g. etunicatum‏ بود، یک تیمار بدون قارچ، و یک تیمار مخلوط سه گونه قارچی در مجموع 5 ‏تیمار قارچی را ‏تشکیل دادند.‏ برای تیمارهای ‏gi، ‏‎ gmو ‏‎ geبه ترتیب مقادیر100، ‏‏150 و 50 گرم از زادمایه قارچی بر ‏اساس پتانسیل ‏mpn‏ ‏محاسبه شده (به ترتیب240، 160 و 480 ‏پروپاگول به ازاء هر سانتیمتر مکعب از زادمایه) برای هر ‏کیلوگرم ماسه به ‏گلدانهای مربوطه (هر گلدان 2 کیلوگرم) اضافه و ‏با بستر شنی مخلوط گردیدند. برای تیمار کشت ‏مخلوط قارچها نیز به ترتیب مقادیر 33، 50 ‏و 17 گرم ‏از زادمایه قارچی با همدیگر مخلوط و به ازاء هر کیلوگرم ماسه به ‏گلدانهای مربوطه اضافه و با بستر ‏شنی ‏مخلوط شدند.‏ ‏6 جدایه باکتری همزیست نخود، 1 تیمار مخلوط 6 جدایه ‏و 1 تیمار ‏بدون باکتری در نظر گرفته شد، که در مجموع ‏‏8 تیمار باکتری را شامل شدند. ‏ از سوسپانسیون باکتری به میزان 10 میلی لیتر ‏با جمعیت 108 سلول در هر میلی لیتر به هر گلدان اضافه گردید. گیاهان بعد از 8 هفته برداشت گردیدند. ‏گیاهان مایه زنی شده با قارچ و باکتری بطور کلی در مقایسه با شاهد ماده خشک بیشتری تولید کردند. قارچ گونه ‏ge‏ ‏گونه موثرتری در تولید ماده خشک گیاهی نسبت به سایر گونه ها بود. زادمایه های مجزا قارچی موثرتر از مخلوط زاد مایه‏ها بودند. تیمارهای باکتری تاثیر افزایشی بر کلنیزاسیون قارچی توسط گونه های ‏gi، ‏gm‏ و مخلوط قارچها داشتند. نتایج ‏نشان داد مایه زنی همزمان قارچ میکوریز و باکتریrhizobium ‎‏ موجب افزایش مقدار نیتروژن، فسفر، آهن، روی، مس و ‏منگنز در گیاه میشود ولی این اثرات افزایشی بین تیمارهای قارچ و باکتری متفاوت هستند.‏ روشهای میکروسکپی بطور معمول برای تعیین حضور اندامهای قارچی در گیاهان مورد استفاده قرار می گیرند ولی این ‏روشها قادر نیستند چند گونه قارچ میکوریز را در یک قطعه ریشه و گره لگوم مشخص کرده و همچنین کمی نیز نمیباشند. ‏این دو فاکتور در مطالعات لگومها جایی که این اثرات مورد بررسی قرار میگیرند مهم می باشند. این تحقیق روش ‏quantitative real-time pcr (qrt-pcr)‎‏ را به عنوان یک سیستم تعیین کمی در این خصوص مورد بررسی ‏قرار میدهد. استفاده از این روش ‏qrt-‎pcr‏ توانست نشان دهد که قارچهای میکوریز توانایی کلنیزه کردن گره های ‏نخود را در کشت مخلوط ‏gi‏ + ‏gm‏ دارند. نسبت مولکولی و تراکم ‏gi‏ بیشتر از ‏gm‏ در ریشه و گره نخود بود. این ‏نسبت و تراکم در گره سه برابر ریشه بود. همچنین ما دریافتیم جدایه های مختلف باکتری مزوریزوبیوم سیسری تاثیر متفاوتی ‏بر گره زایی باکتری و کلنیزاسیون قارچی در ریشه دارند. ‏

وسعت دید فناوری نانو نه تنها در مقیاس نانو نبوده، بلکه آنچنان گسترده است که با نو آوری هایش در تمامی زمینه ها رسوخ پیدا کرده است. مطلوبیت در شاخص بهره برداری از این فناوری نوظهور، نیازمند انجام مطالعات پایه و بنیادین است و بررسی خطرات زیستی احتمالی ناشی از کاربرد نانوذرات از جمله این پژوهش هاست که همپوشانی بالایی بین مبانی و کاربرد را داشته و در پایداری این فناوری نقش به سزایی ایفا می کند. با توجه به دانش ما پیرامون مطالعات در زمینه نانو سمیت شناسی، تاکنون تحقیقات بصورت مجزا بر روی سیستم های گیاهی و میکروبی و به صورت منفرد بوده؛ لذا با توجه به اهمیت بررسی رفتارهایی که نانوذرات می توانند بر پله اول زنجیره غذایی و نیز بر دومین فرایند مهم و حیاتی گیاهان داشته باشند؛ هدف تحقیق که تاکنون در دنیا انجام نگرفته بود سمیت شناسی نانونقره بر مدل همزیستی تثبیت نیتروژنی قرار داده شد تا بتواند کمکی جهت تصمیم گیری های کلان در سطوح مدیریتی و استانداردسازی، برای اجازه، نحوه، نوع، میزان و محل کاربرد این ذرات باشد. پژوهش حاضر شامل چهار بخش بررسی سمیت نانوذرات و یون نقره بر باکتری های سینوریزوبیوم ملیلوتی، بررسی سمیت بر گیاه مدل ترانکاتولا طی مراحل ریشه زایی و سیتولوژی سلولهای ریشه، بررسی فرایند همزیستی و شاخص های گره زایی، و ردیابی جذب و انتقال نانوذرات نقره به اندام های هوایی است که چهار نگرانی را بدنبال داشت. طی غربالگری حساسیت نسبت به نانوذرات نقره، تنها 2/1 درصد از جمعیت سینوریزوبیومی بومی کشور، توان زنده مانی در غلظت 25 میلی گرم بر لیتر را داشتند؛ اما خط رشد ویژه باکتری ها حتی در غلظت های بسیار پایین تر نیز متغیر بود. سمیت نانونقره نسبت به حالت یونی در تمامی هم سنجی های گروهی به طور مشهود افزایش داشت. نانوذرات با ابعاد کوچکتر سمیت بیشتری را اعمال می کردند. تیمارهای نانونقره موجب جوانه های بدشکل و آسیب دیده، حذف ریشه های مویین بر روی گیاه چه های بذور ترانکاتولا و کاهش در شاخص های جوانه زنی می شدند. در فرایند همزیستی نیز تراکم گره زایی و اندازه گره ها به شدت کاهش می یافت و سمیت بر همزیستی در شرایط تیماری نانو بر اندازه گره ها ملموس تر بود. نتیجه و نگرانی نهایی این که تصاویر الکترونی و آنالیزهای شیمی تر نشان دهنده توانایی جذب و انتقال نانوذرات به بافت های ساقه و برگ ها بودند؛ و دارای این مفهوم ضمنی است که کاربرد نامعقول این ذرات، علاوه بر سمیت در هر دو شریک باکتریایی، گیاهی و فرایند همزیستی تثبیت بیولوژیک نیتروژن؛ ممکن است زنجیره ای از سمیت غذایی نانوذرات را نیز در آینده ایجاد کند. کلمات کلیدی: نانوتاکسیکولوژی، استانداردسازی، نانونقره، مدل همزیستی یونجه ترانکاتولاـ باکتری سینوریزوبیوم ملیلوتی.

اتانول زیستی اخیرا توجه زیادی را در صنعت به خاطر تهیه آن از مواد اولیه ارزان، در دسترس بودن وآلودگی کمتر زیست محیطی به خود توجه کرده است. از اتانول به عنوان مکمل بنزین و همچنین به عنوان سوخت می توان استفاده کرد. روش های زیادی برای جداسازی اتانول از محصولات تولید شده در فرایند تخمیر وجود دارد. یکی از این روش ها تراوش تبخیری می باشد که به خاطر مصرف انرژی کمتر و تولید آلودگی کمتر، بسیار مورد توجه می باشد. در این تحقیق از غشاهای پلیمری پلی دی متیل سیلوکسان بر پایه پلی اتر سولفون برای تخلیص اتانول استفاده شده است. در ابتدا ساختار زیر لایه پلی اتر سولفون و رو لایه پلی دی متیل سیلوکسان توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که افزودنی پلی وینیل پیرولیدن سبب افزایش تخلخل زیر لایه شده و فرایند پیش آغشته سازی مانع نفوذ محلول پلی دی متیل سیلوکسان به زیرلایه می شود. سپس زبری غشاهای ساخته شده توسط دستگاه عکسبرداری میکروسکوپی نیروی اتمی اندازه گیری شد و محاسبه عوامل زبری سطح نشان می دهد که با لایه نشانی پلی دی متیل سیلوکسان بر روی پلی اتر سولفون زبری سطح کاهش یافته و سطح کاملاً پوشش داده شده است. در ادامه عملکرد غشای کامپوزیت توسط روش سطح پاسخ به مدل های ریاضی درجه دوم تبدیل شد. در این مدل ها که از طراحی مرکب مرکزی چرخشی برای طراحی آزمایش ها در آن استفاده شده است، ثابت شدکه غلظت درجه اول پلیمر بیشترین تاثیر را بر میزان شار عبوری و میزان انتخاب پذیری دارد. سپس با استفاده از غشای ساخته شده برای جداسازی مداوم اتانول از محیط کشت در طول 50 ساعت انجام آزمایش نشان داده شد که میزان غلظت اتانول در بیورآکتور به 70 گرم بر لیتر و غلظت آن در محصول به 220 گرم بر لیتر می رسد.

اکتواین ها (اکتواین و هیدروکسی اکتواین) میکروموجودات را قادر می سازند تحت تنش شوری زنده بمانند. در این مطالعه ساختار دقیق ژن های رمز کننده آنزیم های کلیدی مسیر سنتز اکتواین (ectc) و هیدروکسی اکتواین (ectd) در باکتری نمک دوست streptomyces c-2012 گزارش شده است. بررسی با استفاده از hplc نشان داد که این باکتری در حضور یا عدم حضور نمک (0.45 m nacl) قادر به تولید اکتواین و هیدروکسی اکتواین می باشد. بررسی کمی با استفاده از روش real time pcr نشان داد که رونویسی از روی اپرن ectabcd تحت تاثیر نمک افزایش می یابد. اثر القایی نمک در حضور اکتواین ها (1 mm) افزایش یافت. همچنین سطح رونویسی از ژن ectc در محیط حاوی نمک و اکتواین و نمک و هیدروکسی اکتواین به ترتیب 7/2 و 9/2 برابر افزایش یافت. تاثیر نمک بر رونویسی از ژن ectd بیشتر بود. افزایش نسبت برخی از اسید های آمینه داخل سلولی در شرایط تنش به شرایط غیر تنش در سلول های کشت شده در محیط حاوی اکتواین ها مشاهده شد. این یافته احتمالا به نقش مکمل اکتواین ها در افزایش مقاومت سلول ها در شرایط تنش زای محیطی اشاره می کند. جهت شناسایی ژن های جدید که در پاسخ به نمک بیان متفاوتی دارند از روش cdna-aflp استفاده شد. یکی از قطعاتی که بیان متفاوتی را در حضور نمک نشان داد (tdf-1) بود. این قطعه شباهت زیادی (72%) با ژن lon که یک پروتئاز وابسته به atp (پروتئاز la) را رمز می کند داشت. نتایج نشان داد که بیان ژن lon در محیط حاوی نمک تا 3 برابر افزایش می یابد. این افزایش در حضور اکتواین بیشتر (2/5 برابر) بود. این نتایج پیشنهاد می کند که دو سیستم حفاظت از پروتئین شامل اکتواین و پروتئاز la به صورت سینرژیک (هم افزا) مرتبط می باشند. بررسی مشخصات بیو شیمیایی، مورفولوژیکی و مولکولی سویه c-2012 نشان داد که این باکتری از جنس streptomyces می باشد. مطالعات فیلوژنتیکی بر پایه ژن 16s rrna و هیبریداسیون dna–dna مشخص نمود که این باکتری یک سویه از s. rimosus می باشد.

درخت آزاد، zelkova carpinifolia، یکی از درختان جنگلی در معرض تهدید است که به بیماری جهانی مرگ نارون مبتلا شده است. این بیماری توسط قارچ ophiostoma novo-ulmi ایجاد می‎شود. این تحقیق به منظور جداسازی، شناسایی و تعیین خصوصیت ژن‎های پاسخ دهنده در برهمکنش درخت آزاد و قارچ o. novo-ulmi با استفاده از روش cdna-aflp انجام گرفت.

امروزه تولید فراورده های دارویی به صورت نوترکیب در سیستم های یوکاریوتیک از اهمیت به سزایی برخوردار گردیده است. ریز جلبک های سبز به عنوان کوچک ترین واحد های یوکاریوتیک که قابلیت فتوسنتز دارند و در محیط های کشت ساده رشد می کنند، برای کشاورزی مولکولی قابل استفاده می باشند. دراین تحقیق قابلیت استفاده از ریز جلبک های دونالیلا و کلورلا برای تولید و بیان آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت b مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور از سازه بیانی گیاهی pcambia3300، که حاوی ناحیه کد کننده زیرواحد کوچک آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت b با پروموتور پرقدرت 35s ویروس موزاییک کلم و ژن غربالگر bar است، استفاده گردید. انتقال ژن به ریزجلبک با استفاده از روشهای همزدن با ذرات شیشه، بمباران با تفنگ ژنی و همکشتی با اگروباکتریوم صورت پذیرفت. جلبک های تراریخته بر روی محیط انتخابی حاوی علفکش باستا قرار داده شدند و پس از تکثیر سلول های تراریخته مقاوم به علف کش آزمون های تکمیلی مولکولی صورت پذیرفت. نتایج بررسی تراریزش به کمک آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز، حاکی از حضور ژن آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت b در ریزجلبک بود.

چکیده ندارد.