یکی از مسایلی که همواره برنامه های تربیت بدنی در مدارس را تحت الشعاع قرار داده است ،وضعیت فضاها،امکانات و تجهیزات ورزشی بوده است و اجرای درس تربیت بدنی در مدارس همواره از کمبود امکانات و تجهیزات اولیه مورد نیاز نظیر زمین ها و وسایل ورزشی لطمه دیده است. هدف این پژوهش نیز بررسی وضعیت اماکن و تجهیزات ورزشی مدارس راهنمایی و دبیرستان شهرستان گناباد و ارائه نتایجی مربوط به کمبودها و مشکلات اجرای درس تربیت بدنی و مقایسه شرایط موجود با استانداردها می باشد، بدین منظور از طریق پرسشنامه از مدیران مدارس و دبیران تربیت بدنی نظر خواهی به عمل آمد.جامعه آماری شامل 92 واحد آموزشی(مدرسه)،92 مدیر و 62 دبیر تربیت بدنی بودند. روش های آماری مورد استفاده شامل آمار توصیفی و آزمون t می باشد که سطح اطمینان آن 95% (05/0>p ) در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادند که در مورد وضعیت فضاهای ورزشی وسعت فضای فیزیکی(روباز)63 درصد مدارس بیش از 1000 متر مربع می باشد. 25،70،58و 20 درصد مدارس به ترتیب دارای زمین فوتسال،والیبال،بسکتبال و بدمینتون هستند که فقط 50 درصد زمین های فوتسال،81 درصد زمین های والیبال،12 درصد زمین های بسکتبال و 42 درصد زمین های بدمینتون به صورت استاندارد هستند.هیچکدام از مدارس دارای سالن سرپوشیده نبوده و 27 درصد مدارس از فضاهای ورزشی خارج از مدرسه استفاده می کردند.سرانه فضای ورزشی (روباز) به ازاء هر دانش آموز 10/3 متر مربع بود و فقط سرانه فضای ورزشی 29 درصد مساوی یا بیشتر از سرانه استاندارد بود. در مورد امکانات ورزشی میانگین توپ های فوتبال،بسکتبال،هندبال و والیبال موجود در مدارس به ترتیب 3/1، 5/0، 6/0و 8/1 عدد می باشد.همچنین حدود 28 درصد مدارس فاقد دروازه هندبال،82 درصد مدارس فاقد دکل بسکتبال ، 41 درصد مدارس فاقد میز تنیس روی میز و 38 درصد مدارس فاقد پایه والیبال بودند.همچنین از نظر مدیران مدارس کمبود فضاهای ورزشی و از نظر دبیران تربیت بدنی کمبود تجهیزات ورزشی مهمترین مشکل اجرای مناسب درس تربیت بدنی در مدارس بوده است. واژه های کلیدی: 1- تجهیزات ورزشی 2- فضای ورزشی 3- تربیت بدنی مدارس