این پژوهش با هدف مطالعه اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر منبع کنترل و راهبردهای مقابله ای دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد انجام پذیرفت. پژوهش حاضر، کاربردی و ازنوع شبه آزمایشی (به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد است. افراد نمونه ی مورد مطالعه (n=20) با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند و از آزمودنی ها خواسته شد تا پرسشنامه های منبع کنترل راتر و راهبردهای مقابله با استرس موس و بیلینگز را تکمیل نمایند. در گروه آزمایش، مداخله ی واقعیت درمانی گروهی به صورت 8 جلسه درمان انجام شد. پس از اجرای آموزش برای گروه آزمایش، مجدداً از هر دو گروه خواسته شد تا پرسشنامه های مذکور را تکمیل کنند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که هشت جلسه آموزش واقعیت درمانی باعث افزایش منبع کنترل درونی و کاهش منبع کنترل بیرونی شده است و همچنین در کاهش به کارگیری راهبرد مقابله هیجان مدار تاثیر بسزایی داشته است. در زمینه راهبرد مقابله مساله مدار اگرچه تغییرات بالینی مشاهده شده ولی از لحاظ آماری تفاوت بین دو گروه معنادار نبود. مبتنی بر یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش واقعیت درمانی به طور کلی می تواند به تغییر منبع کنترل و راهبردهای مقابه ای دانشجویان منجر گردد.

تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های بشر امروزی در مجامع بین المللی مطرح است.بشر برای روبرو شدن با این دغدغه خود و نحوه کنش با آن مجبور به شناخت همه جانبه محیط پیرامون خود است.یکی از راههای شناخت و غلبه بر محیط، بررسی آب و هوای گذشته و درک شرایط امروزی و سپس بر این اساس پیش بینی آینده است.بررسی آب و هوای گذشته و شناخت دیرینه اقلیمی، روش های متنوعی دارد که روش بررسی ایزوتوپ اکسیژن بدلیل سهولت، هزینه کمتر و همچنین مطلق و قابل اعتماد بودن در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. بدین منظور تعداد 50 نمونه کاتینگ از دو چاه نفتی 437 و 449 حوضه نفتی اهواز برداشته شد.پس از بررسی نمونه ها 14 مورد گزینش و برای تحقیق مورد استفاده قرار گرفت.این تعداد نمونه برای بررسی مقادیر ایزوتوپی به آزمایشگاه دانشگاه تاسمانی استرالیا فرستاده شد.در انتخاب این نمونه ها برای انجام آنالیزهای ایزوتوپی از روش کالیبراسیون پیروی شد به این صورت که ابتدا ستون چینه این نمونه ها ترسیم شد و سپس از اعماق مختلف نمونه ها انتخاب گردید. با توجه به مطالعات قبلی صورت گرفته در ناحیه مورد نظر نیز، محدوده زمانی مطالعاتی در الیگوسن تا میوسن تحتانی قرار گرفته است.همچنین بازسازی دمایی نیز به عنوان تکمیل کننده مطالعات برای بازسازی شرایط دیرینه اقلیم منطقه مورد مطالعه قرار گرفت. مقادیر منفی در نمونه های بدست آمده از چاه شماره 437 اقلیم گرم و خشک را نشان می دهد؛ چنانکه مطالعات رسوب شناسی و کانی شناسی صورت گرفته نیز نتایج ایزوتوپی منطقه را تایید می کند.توده های ماسه سنگی نشاندهنده شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک در منطقه مطالعاتی است. در نمونه های بدست آمده از چاه شماره 449 نیز مقادیر مثبت ایزوتوپ اکسیژن و همچنین بررسی های رسوب شناسی و کانی شناسی اقلیم سرد و مرطوب را نشان می دهد.توده های آهکی موید شرایط سرد و مرطوب در این منطقه است.به طور کلی از دوره های جدیدتر به سمت دوره های قدیمی دما افزایش می یابد که نشاندهنده کاهش محسوس دما در عهدهای جدیدتر است.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط کاهش سطح کلسترول توتال و افسردگی پس از زایمان در زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستان جواهری در سال 89 انجام شده است. روش مطالعه: 100 خانم باردار وارد مطالعه شدند که سطح کلسترول توتال و نیز افسردگی در سه ماهه سوم بارداری ارزیابی شدند و آنگاه در هفته های 8 تا 10 بعد از زایمان وجود افسردگی در آنها تعیین شد و در نهایت ارتباط کاهش سطح کلسترول توتال و افسردگی پس از زایمان مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: کاهش کلسترول در 73 مورد (73 درصد) دیده شد. 21 نفر (21 درصد) دچار افسردگی پس از زایمان بودند. 26 درصد از افرادی که کاهش کلسترول داشتند و 4/7 درصد از کسانی که کاهش کلسترول نداشتند، دچار افسردگی بودند که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.042). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که کاهش سطح کلسترول توتال عامل خطری برای ابتلای خانم های باردار به افسردگی پس از زایمان محسوب می گردد و لذا توجه به عوامل متابولیک در جهت پیشگیری از اختلالات روانشناختی پس از زایمان توصیه می گردد.