به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی درختان میوه هسته دار در استان گیلان طی تابستان و پاییز سال 1388 تعداد 120 نمونه خاک و ریشه جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک و ریشه ها، استخراج نماتدها، تثبیت و انتقال آنها به گلیسیرین انجام گرفت. سپس از نماتد های جدا شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی دائمی تهیه شد.. پس از مشاهدات میکروسکوپی، اندازه گیریهای لازم و رسم تصاویر به کمک لوله ترسیم انجام گرفت و با استفاده از منابع و کلیدها، شناسایی انجام گردید. در این مطالعه 21 گونه متعلق به 15 جنس شامل: aphelenchoides asterocaudatus, a. bicaudatus, aphelenchus avenae, basiria graminophila, boleodorus thylactus, coslenchus costatus, criconemoides parvus, filenchus facultativus, f. vulgaris, helicotylenchus digonicus, h. exallus, mesocriconema xenoplax, nagelus obscurus, ogma civellae, paratylenchus hamatus, pratylenchus loosi, p.thornei, psilenchus hilarulus, xiphinema americanum, x. pacificum, x. parvum. شناسایی گردید، از بین گونه های گزارش شده دوگونه xiphinema pacificum و x. parvum برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. در بین جنسهای شناسایی شده، به ترتیب جنسهایhelicotylenchus و ogma به لحاظ کمی از بیشترین پراکندگی و گسترش برخوردار بودند.

نماتد مرکبات، tylenchulus semipenetrans، دارای گسترش جهانی بوده و یکی از عوامل سرخشکیدگی در باغ-های مرکبات محسوب می شود. آلودگی توأم نماتد با قارچ های بیمارگر گیاهی ثانویه، اثرات سوئی بر رشد گیاه خواهند داشت. به منظور بررسی تاثیر عوامل بیولوژیک روی مرگ و میر لاروها و تفریخ تخم نماتد در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه 97 جدایه باکتری از فراریشه باغ های مرکبات شرق گیلان و غرب مازندران جداسازی شد. در آزمایشی دیگر تاثیر باکتری-های آنتاگونیست روی قارچ های بیمار گر مرکبات شامل fusarium oxysporum، f. solani، penicilium digitatum r. solani،pestaliopsis sp. و colletotricom gloeosporioides مورد ارزیابی قرار گرفت. شناسایی باکتری های آنتاگونیست با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و مولکولی صورت گرفت و علاوه بر این ناحیه 16srdna آن ها توالی یابی شد. در شرایط آزمایشگاهی جدایه های bacilus cereus، chryseobacterium sp، burkhulderia sp با افزایش درصد مرگ و میر لارو ها به ترتیب 64%، 58% و 57% درصد بیشترین تاثیر را از خود نشان دهند ولی در ارتباط با کنترل قارچ های پاتوژن گیاهی ناتوان بودند. هم چنین در شرایط گلخانه با کاهش جمعیت نماتد ماده (تعداد در یک گرم ریشه) به ترتیب به 18، 12 و12 عدد در مقایسه با شاهد (100 عدد نماتد در یک گرم ریشه) عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دادند. درمورد جدایه های اکتینومیست هشت جدایه در شرایط آزمایشگاهی با کاهش میزان تفریخ تخم در مدت هفت روز و مرگ و میر لاروها در مدت چهار روز، قابلیت آنتاگونیستی از خود نشان دادند. جدایه های streptomyces sp. sp1، streptomyces sp. sp2 و streptomyces sp. sp3 توانستند با کاهش تفریخ تخم به ترتیب 9/19، 7/18 و 2/26 درصد بیشترین تاثیر را داشته باشند ولی در مورد مرگ و میر لارو ها ضعیف عمل کردند، هم چنین جدایه های فوق توانستند قارچ های بیمارگر گیاهی را با درصد بالا کنترل کنند. تنها جدایهstreptomyces sp. igm17 توانست با کاهش تفریخ تخم به میزان 2/37 درصد و افزایش مرگ و میر لارو ها به میزان 4/52 درصد توانایی آنتاگونیستی مطلوبی از خود نشان دهد اما در زمینه کنترل قارچ های بیمارگر گیاهی ناتوان بود. در شرایط گلخانه، تنها جدایه های streptomyces sp. sp2 و streptomyces sp. igm17 توانستند با کاهش جمعیت نماتد ماده به ترتیب به 19 و 12 عدد تاثیر گذار باشند. همچنین جدایه های موثر در شرایط گلخانه موفق تر از نماتد کش نماکور عمل کردند. هفت جدایه تاثیر گذار توالی یابی شدند و توالی سه جدایه streptomyces sp. sp1، streptomyces sp. sp2 و streptomyces sp. sp3 به ترتیب با شماره شناسایی jn049633.1، jn049634.1 و jn049635.1 در بانک ژن ثبت شدند.

به منظور شناسایی قارچ های مولد دوده نمونه های متعددی از گیاهانی با سطح پوشیده از پرگنه ی سیاه یا قهوه ای رنگ از مناطق مختلف رامسر و تنکابن و نمونه های هرباریومی مورد بررسی قرار گرفتند. کپک های مولد دوده پس از بررسی های ریخت شناسی، با بهره گیری از نوشته ها و منابع معتبر موجود شناسایی و تعیین نام شدند. بر اساس نتایج به دست آمده تاکنون گونه های: catenuloxyphium cf. fimbriatum, microxyphium culumnatm, phaeosaccardinula epicarpa, tripospermum juglandis, catenuloxyphium heterosporum, cylindroxyphium virginianum, asbolisia citrina,، asbolisia, , didymopanacis, echinothecium sp., conodiocarpus azevedoie شناسایی شده اند که به عنوان گونه های جدید برای میکوفلور ایران گزارش می شوند. همچنین گونه های capnodium salicinum tripospermum roupalae, polycheaton, aithaliderma ferrugineum, conodiocarpus penzigi, artocarpi, leptoxyphium sp., conidiocarpus cacasicus, cheatasbolisia microglobulosa نیز شناسایی شدند که پیش از این از ایران گزارش شده اند. همچنین کپک-های مولد دوده برای اولین بار در ایران از روی آقطی، توسکای قشلاقی، درخت عرعر، تمشک، فیتولاکا، شمشاد، نارون، انجیر، گزنه، کیوی، ازگیل ژاپنی، بیدمشک، خرزهره، برگ نو گزارش شده است. از نتایج دیگر این تحقیق به دست آوردن پرگنه ی خالص conidiocarpus cacasicus از روی سطح برگ پرتقال و تمشک cheatasbolisia microglobulosa از روی سطح برگ کیوی و پرتقال و leptoxyphium sp. از روی سطح برگ تمشک asbolisia didymopanacis از روی سطح برگ پرتقال می باشد .

برای شناسایی نماتد های انگل مزارع بادام زمینی در استان گیلان طی تابستان و پاییز سال 9? تعداد 130 نمونه خاک و ریشه از مزارع بادام زمینی استان جمع آوری شد. شست و شوی خاک و ریشه ها صورت گرفته و نماتدها استخراج شده و پس از انجام مراحل تثبیت به گلیسیرین منتقل گردیدند. در مرحله بعد، از نماتدهای مشابه، اسلاید های دائم میکروسکوپی تهیه شده و پس از اندازه گیری های لازم، به کمک منابع و کلید ها، نماتد ها شناسایی گردیدند. در این مطالعه 20 گونه متعلق به 17جنس شناسایی شدند که به شرح زیر می باشند: aphelenchoides sacchari, aphelenchus avenae, basiria graminophila, coslenchus costatus, ditylenchus myceliophagus, filenchus vulgaris, helicotylenchus digonichus, heterodera cruciferae, meloidogyne incognita, meloidogyne hapla, merlinius bavaricus mesocriconema rusticum, mesocriconema curvatum, paratylenchus nanus, pratylenchus neglectus, psilenchus hilarulus, quinsulcius capitatus, tylenchorhynchus annulatus, tylenchorhynchus mashhoodi, tylenchus davainei.

به منظور شناسایی نماتد های انگل باغ های چای در استان گیلان و مازندران، طی تابستان و پاییز سال های9? و 1391 تعداد 340 نمونه خاک و ریشه از باغ های چای جمع آوری شد. شست وشوی خاک و ریشه ها با استفاده از روش الک و سانتریفیوژ صورت گرفت. نماتدها پس از استخراج، تثبیت و به گلیسیرین منتقل شدند. در مرحله بعد، از نماتدهای مشابه، اسلاید های دائم میکروسکوپی تهیه گردید. پس از اندازه گیری های لازم، به کمک منابع و کلید های معتبر، شناسایی انجام گرفت. در این مطالعه 24 گونه متعلق به 12 جنس شامل: aphelenchoides asterocaudatus, aphelenchoides asteromucronatus, aphelenchoides bicaudatus aphelenchoides sacchari, aphelenchus avenae, basiria graminophila, criconemoides parvus, crossonema civellae, ditylenchus medicaginis, ditylenchus myceliophagus, filenchus vulgaris, helicotylenchus digonichus, helicotylenchus dihystera, helicotylenchus pseudorobustus, mesocriconema xenoplax, mesocriconema ornatum, paratylenchus bukowinensis, paratylenchus elachistus, paratylenchus holdmani, pratylenchus brachyurus, pratylenchus loosi, pratylenchus neglectus, pratylenchus penetrans, psilenchus hilarulus شناسایی گردید. از بین گونه های گزارش شده دو گونه aphelenchoides asteromucronatus و paratylenchus holdmani برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. در بین جنس های شناسایی شده به ترتیب aphelenchoides، criconemoides، helicotylenchus،pratylenchus و paratylenchus بیشترین پراکندگی و گسترش را نسبت به سایر جنس ها داشتند.

به منظور شناسایی گونه های daldinia در استان گیلان، نمونه برداری از نقاط مختلف جنگلی این استان طی سال های 1390–92 صورت پذیرفت .بخش هایی از شاخه، پوست و تنه ی درختان آلوده حاوی استرومای قارچ به آزمایشگاه انتقال داده شدند. در بررسی های ماکروسکوپی و میکروسکوپی خصوصیات قارچ ارزیابی شد. به منظور مشاهده و ارزیابی پریتسیوم، آسک، آسکوسپور و ناحیه های هم مرکز، چندین برش از استروماهای قارچ تهیه گردید. برای شناسایی قارچ وجود رنگدانه در محلول koh، ناحیه های هم مرکز، شکل و موقعیت لوله ی تندشی آسکوسپور و شکوفایی پریسپور آن، حلقه ی رأسی آسک و رنگ پذیری آن در محلول ملزر بررسی شد. به منظور شناخت دقیق و بررسی جایگاه فیلوژنتیکی گونه های شناسایی شده، dna کل از استروما یا میسلیوم و به روش chelex استخراج و با جفت آغازگرهای its1 و its4 تکثیر شد. پس از مرتب سازی توالی به دست آمده با نرم افزار genedoc، درخت فیلوژنتیکی داده های به دست آمده با نرم افزار mega5 و دو روش neighbor–joining (nj) وminimum evolution (me) ترسیم شد. بر طبق نتایج، شش گونه از جنس daldinia شامل d. caldariorum، d. childiae، d. gelatinoides، d. cf. loculata، d. pyrenaica و d. vernicosa شناسایی شدند. در بین گونه های ذکر شده d. caldariorum، d. gelatinoides، d. cf. loculata، d. pyrenaica و d. vernicosa برای میکوبیوتای ایران جدید هستند. همچنین گونه های این قارچ برای اولین بار در ایران از روی درخت شمشاد، انجیلی، لرگ، پرتقال، بلوط، توت، آلوچه ترش، لیلکی، ممرز، توسکا ییلاقی، نارون و انجیر گزارش می شوند. بر اساس آنالیز فیلوژنتیک گونه های نزدیک به هم به لحاظ ریخت شناسی یعنی گونه d. vernicosa و d. gelatinoides و همچنین دو گونه d. childiae و d. pyrenaica در یک گروه و در کنار هم قرار گرفتند و توالی ناحیه its به خوبی قادر به تفکیک این گونه ها و قرار دادن آنها در گروه های مجزا نبود.

نماتدهای ریشه گرهی عامل ایجاد بیماری در بسیاری از گیاهان می¬باشند که فعالیت آن¬ها باعث ایجاد اختلالات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی، تبادلات گازی و غیره در میزبان می¬شوند. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت کرت¬های دو بار خرد شده روی دو رقم گوجه¬فرنگی falat y (حساس) و gina vf (متحمل) با چهار سطوح جمعیتی صفر (شاهد)، 500، 1000 و 2000 عدد لارو سن دوم نماتد meloidogyne incognita race2 با چهار دوره زمانی 20، 40، 60 و 80 روز پس از مایه¬زنی طراحی و در سال 1392 در گلخانه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد، در پایان هر دوره صفات اندازه گیری شدند. زمان¬ها برای اندازه¬گیری¬های بیوشیمیایی از زمان صفر به مدت 4 دوره نمونه برداری به فاصله سه روز از هم صورت گرفت. نتایج حاصل از مقایسه میانگین¬ها نشان داد که با افزایش سطوح جمعیتی نماتد، تعداد گال، تعداد کیسه تخم، تعداد لارو سن دوم، حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه، سطح ریشه، چگالی ریشه، وزن تر ریشه به حجم خاک، وزن خشک ریشه به حجم خاک، قطر ریشه، چگالی سطح ریشه، نرخ اسیمیلاسیون، میزان تبخیر و تعرق، چگالی فشار بخار آب، هدایت بخار آب، فاکتورهای فلورسانس کلروفیل، میزان آنزیم¬های کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز در مقایسه با شاهد افزایش معنی¬داری نشان دادند. همچنین میزان فاکتور تولیدمثل، محتوای کلروفیل برگ، محتوای آب نسبی برگ، قطر ساقه، سطح برگ، ارتفاع بوته¬، تعداد برگ¬ها، طول ریشه، وزن تر و خشک شاخساره، طول ریشه به حجم، ظرافت ریشه، نسبت سطح برگ به سطح ریشه، میزان غلظت co2 در اتاقک زیر روزنه، میزان رطوبت نسبی برگ، ظرفیت انگیختگی فتوسیستم دو در شرایط روشنایی، کارایی کوانتومی فتوسیستم دو در شرایط تاریکی، میزان کلروفیل¬های a، b و کل و پروتئین کل گیاه در مقایسه با شاهد کاهش معنی¬داری پیدا کردند. این اختلالات در هر دو رقم وجود داشت، ولی در رقم حساس بیشتر به چشم می¬خورد. نتایج کلی حاکی از تاثیر این پاتوژن روی فعالیت¬های مختلف¬ حیاتی گیاه است.

به منظور مطالعه قارچ¬های همراه با سفیدک¬های سطحی در استان گیلان، نمونه¬های مختلفی از نقاط مختلف استان گیلان جمع¬آوری و به آزمایشگاه قارچ¬شناسی گروه گیاه¬پزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان منتقل شد. پس از جداسازی، خالص¬سازی و کشت قارچ¬های همراه با سفید¬های سطحی، به منظور مطالعه ریخت¬شناسی و شناسایی این جدایه ها، از آن¬ها اسلاید میکروسکوپی تهیه گردید و ویژگی¬های مختلف و نیز ابعاد اندام¬های قارچی توسط میکروسکوپ نوری و به کمک عدسی مدرج بررسی و اندازه¬گیری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده از نمونه¬های مطالعه شده، گونه¬های زیر به عنوان قارچ¬های همراه با سفیدک¬های سطحی در استان گیلان تشخیص داده شدند: ampelomyces quisqualis, alternaria alternate, acremonium strictum, acremonium terricola, acremonium cf. terricola, cladosporium cf. phyllactiniicola, cladosporium cladosporioides complex, cladosporium cladosporioides, cladosporium tenuissimum, cladosporium oxysporum, epicoccum nigrum, phoma glomerata, phoma sp. در بین گونه¬های شناسایی شده، acremonium terricola از روی سفیدک سطحی بلوط و شمشاد برای اولین بار از ایران گزارش می¬شود. و نیز گونه cladosporium cf. phyllactiniiacola با بیشترین شباهت ممکن به گونه مورد نظر، از روی سفیدک سطحی برای اولین بار از ایران گزارش می¬شود. واژه¬های کلیدی: ریخت شناسی، سفیدک¬های سطحی، قارچ همراه

بادمجان (solanum melongina)از گیاهان زراعی مهم در ایران و جهان است. عوامل بیماریزای مختلفی سبب کاهش عملکرد این گیاه میششوند از جمله نماتدهای ریشه گرهی، به گونه ای که خسارت این نماتدها در نقاط مختف دنیا تا 27 درصد نیز می رسد. در این میان ارقام مقاوم می تواند با صرف کمترین هزینه و خسارت برای محیط زیست میزان خسارت این نماتدها را کاهش دهد، بنابراین در این تحقیق تلاش شد تا از میان سیزده رقم بادمجان، ارقام مقاوم یا متحمل را شناسایی کرده و از آنها جهت کشت وسیع به ویژه در مناطق آلوده به نماتد استفاده کرد.