در دهه های اخیر، ورود به بازارهای خارجی نقش بسیار مهمی در توسعه اقتصادی ایفا کرده است. تصمیم گیری در خصوص انتخاب استراتژیهای ورود به بازارهای بین المللی، از یک سو به دلیل ماهیت پویا و پیچیده ی شیوه های ورود، و از سوی دیگر به علت تأثیرگذاری متغیرهای مختلف بر آن، کاری پیچیده و مشکل است. از اینرو ضروریست متغیرهای مهم استراتژیک در نوع و شیوه ی ورود به بازارهای بین المللی شناسایی شوند. این مقاله به دنبال شناسایی عوامل موثر بر انتخاب استراتژیهای ورود به بازار خارجی و میزان اثرگذاری آنها بر این انتخاب است. با بررسی ادبیات موضوع و ترکیب نتایج تحقیقات قبلی، انواع استراتژی های ورود به بازارهای خارجی در سه دسته کلی قرار گرفتند که عبارتند از: استراتژی های صادراتی، استراتژی های غیرصادراتی و استراتژی های بینابینی. در مرحله ی بعدی، عوامل موثر بر انتخاب این استراتژی ها شناسایی و بر اساس تئوری نقاط مرجع استراتژیک در دو عامل جمع بندی گردیدند. برای بررسی تأثیرگذاری این عوامل،42 شرکت صادرکننده ی صنایع غذایی استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت و 150 نفر از مدیران و کارشناسان مرتبط با بازاریابی بین المللی این شرکت ها به پرسشنامه ی تحقیق پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل ها و آزمون فرضیه های مطرح شده در این تحقیق، با استفاده از نرم افزارهای18 spss ،minitab 15 وamos 18 مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که عدم قطعیت کشور مقصد، عدم قطعیت بازارمحصول، عدم قطعیت رقابتی، عدم قطعیت در رفتار شرکای احتمالی، تجربه بین المللی، دانش فنی، مهارت بازاریابی، میزان سرمایه گذاری کل، شدت رقابت صنعت، ماهیت فعالیت و جذابیت مکان عوامل موثری در انتخاب استراتژیهای ورود به بازارهای خارجی هستند. هم چنین سه متغیر جذابیت مکان، تفاوت زبانی و عدم قطعیت کشور مقصد تبیین کننده ی خوبی برای متغیر کانون توجه هستند و ده متغیر عدم قطعیت کشور مقصد، عدم قطعیت بازارمحصول، عدم قطعیت رقابتی، تجربه بین المللی، اندازه شرکت، دانش فنی، مهارت بازاریابی، میزان سرمایه گذاری کل، مرتبط بودن و ماهیت فعالیت تبیین کننده ی خوبی برای متغیر میزان کنترل هستند. مدیران می تواننداز نتایج این تحقیق در انتخاب استراتژیهای ورود به بازارهای خارجی استفاده کنند.