چکیده هدف: حس عمقی در سبب شناسی، درمان، و جلوگیری از آسیب بسیار اهمیت دارد. نوار پیچی نیز یک درمان معمول توانبخشی و پیش گیرنده از آسیب مجدد است. در این تحقیق اثر فوری نوار پیچی روی حس عمقی بیماران مبتلا به سندرم درد قدامی زانو، افراد سالم، و ورزشکاران مطالعه گردید. روش شناسی: این تحقیق یک مطالعه پیش تجربی با نمونه گیری در دسترس هدفمند و با استفاده از اندازه گیری مکرر بود. مطالعه دارای سه گروه نمونه زن بود: 20 ورزشکار (سن: 1/2 ± 4/19، قد: 8/4 ± 163، وزن: 3/7 ± 58)، 20 غیر ورزشکار سالم (سن: 8/0 ± 4/18، قد: 3/4 ± 162، وزن: 3/8 ± 57)، و17 بیمار مبتلا به سندرم درد قدامی زانو ( سن: 6/3 ±4/38، قد: 0/6 ± 156، وزن: 3/11± 69). آزمون بازسازی فعال زاویه زانو در سه مرحله انجام شد. در مرحله ی اول بدون نوارپیچی در مرحله ی دوم با نوار پیچی و در مرحله ی سوم دوباره بدون نوار پیچی. نوار پیچی بکار رفته از نوع زیر کشککی بود. یافته ها: تفاوت های بین گروهی: خطای بازسازی در افراد بیمار از 1/5 تا 6/5، در افراد سالم از 7/3 تا 3/4، و در ورزشکاران از 5/3 تا 5/4 درجه در نوسان بود. این تفاوت ها از نظر آماری معنادار بود (05/0=p و13/3=(48و2)f). تفاوت های درون گروهی: نوار پیچی در هر سه گروه با تغییر حدود 5/0 درجه زاویه ی بازسازی همراه بود. این تغییرات غیر معنادار بود. (65/0=p و 43/0=(96و2)f). تفاوت های تعاملی: نوار پیچی با پیشرفت بازسازی زاویه در بیماران و افراد سالم و با پسرفت بازسازی زاویه در ورزشکاران همراه بود. این تغییرات غیر معنادار بود (54/0=p و 78/0=(96و4)f). بحث و نتیجه گیری: برتری حس عمقی ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران و غیر ورزشکاران نسبت به بیماران نکته ای است که از آن پیش آگاهی داشتیم و در این تحقیق نیز یک بار دیگر نشان داده شد. عدم تاثیر معنادار نوارپیچی بر روی حس عمقی بیماران احتمالا به دلیل عدم تناسب نوارپیچی بکار رفته است. تکرار تحقیق با انواع دیگر نوارپیچی ممکن است نتایج مطلوب تری را به همراه داشته باشد. کلیدواژها: نوار پیچی، سندرم درد قدامی زانو، حس عمقی.

ورزشکاران به برهم خوردن تعادل آمادگی جسمانی خود بسیار حساس اند، دلیل این امر آن نیست که ورزشکاران نسبت به افراد عادی درد را بهتر می شناسند، بلکه علت این است که بدنشان چنان موزون کار می کند که کوچکترین عامل مخرب در مکانیسم آن بی درنگ مشخص می گردد و روشن است که این عامل باید زود مشخص و تصحیح شود. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه ی انحناهای ستون فقرات با حداکثر اکسیژن مصرفی و ترکیب بدنی ورزشکاران اسب سواری و وزنه برداری بود. آزمودنی های تحقیق را ورزشکاران نخبه هر دو رشته با دامنه سنی 18-29 سال تشکیل می دادند. همه اندازه گیری ها در یک نوبت انجام گرفت. برای تحلیل یافته های تحقیق از نرم افزار spss و روش های آماری توصیفی و سپس نتایج حاصل با استفاده از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون به صورت دو دامنه مورد بررسی قرار گرفت ( 05/0 = ? ). نتایج حاصل از همبستگی عدم وجود رابطه ی معنی داری بین انحناهای افزایش یافته ی عملکردی ستون فقرات ورزشکاران این دو رشته با حداکثر اکسیژن مصرفی و ترکیب بدنی را نشان داد. به نظر می رسد تمرین و سایر ویژگی ها اثرات بالقوه تری نسبت به ترکیب بدنی و انحناهای ستون فقرات بر روی حداکثر اکسیژن مصرفی دارند.