در این تحقیق بر هم کنش لوسی فرین با یونهای فلزی و ثابت تشکیل کمپلکس های حاصله توسط روشهای هدایت سنجی، اسپکتروفلوئوریمتری واسپکتروفتومتری مورد مطالعه قرار گرفت. محلول ها حاوی مقادیرثابت و مشخص از لوسیفرین و مقادیر مختلفی از کاتیون¬ها (cu2+، cr3+ ،ca2+ ،mg2+ ، co2+ ، zn2+ ، ni2+ ، mn2+ ، sr2+ ، ba2+ ، fe3+) بودند. طیف های فلوئورسانس هر کدام از کاتیون ها د ر 362ex =λ گرفته شد. مطالعه طیف های محلول های لوسیفرین حاوی کاتیون ها شدت کمتری را در ناحیه 570-370 در مقایسه با محلول حاوی لوسیفرین تنها نشان دادند. بنابراین ثابت خاموشی ((ksv توسط معادله اشترن- ولمر محاسبه گشت. ثابت تشکیل هم با استفاده از برنامه datan بدست آمد و بیشترین بر هم کنش برای کاتیونcu2+ دیده شد. ثابت تشکیل سایر یونها در متن گزارش شده است. مطالعات محاسباتی نیز روی کمپلکس cu2+ و لوسی فرین برای تشخیص سایت های فعال و تخمین انرژی بر هم کنش انجام گرفت. در پژوهشی دیگر از روشهای مشابه برای محاسبهء مقادیر ثوابت تشکیل کمپلکس((kf، بین(5-(دی متیل آمینو)نفتالن-1-سولفونیل-4- فنیل سمی کاربازید) (dmnp)که مشتقی از دنسیل کلرید میباشد و یونهای لانتانید iii)) ، با استفاده از هر دو روش اسپکترومتری و اسپکتروفلوئوریمتری استفاده شده است. تعیین kf ها نشان داد که dmnp نسبت به یون اربیوم بیشترین گزینش¬پذیری را دارا بوده است. به علاوه معتبر بودن روش با محاسبه ثابت خاموش سازی فلوئورسانس اشترن-ولمر (ksv)، تأیید گردید. در نهایت مطالعات محاسباتی بر روی یون اربیومiii)) و کمپلکس آن با dmnpبه منظور تشخیص سایت های فعال و تخمین انرژی بر هم کنش انجام شد. می توان نتیجه گرفت که این مشتق از دنسیل کلرید که دارای شدت فلوئورسانس بالای ذاتی می باشد، یک معرف مناسب برای تعیین انتخابی یون اربیومiii)) می باشد.

ما در این پروژه، با استفاده از واکنش های سه جزئی، از افزایش هسته دوست های مختلف نظیر ایزوسیانیدها و یا تری فنیل فسفین به استرهای استیلنی، حد واسط های یون دو قطبی به دست آوردیم که در ادامه پس از واکنش با جزء سوم، فراورده هتروسیکل به دست می آید. با استفاده از واکنش سه جزئی تری فنیل فسفین، استرهای استیلنی و جزء سوم مانند اتیل استامیدو سیانواستات و یا مشتقات 2-آمینو بنزوفنون، γ-لاکتام های غیر اشباع و کینولین های پراستخلاف سنتز شدند. یون دو قطبی حاصل از افزایش ایزوسیانید به استرهای استیلنی با آلدهید های آروماتیک و دی اتیل استامیدو مالونات واکنش داده و به ترتیب حلقه های فوران پراستخلاف، 1-پیرولین و 2-پیرولین را تشکیل می دهد. همچنین در میان این حلقه های هتروسیکل سنتز شده، خواص نور تابی شیمیایی حلقه های فوران مورد مطالعه قرار گرفته است.

چکیده: فرایند بیولومینسانس به نشر نور توسط بعضی از موجودات زنده اطلاق می شود. نمونه مشهور موجودات تولید کننده ی نور، کرم شب تاب یا firefly می باشد. این فرایند در اثر واکنش سوبسترای لوسیفرین با o2 در حضور آنزیم لوسیفراز، mg2+ و مصرف انرژیatp همراه می باشد که باعث تولید اکسی لوسیفرین در حالت برانگیخته شده و برگشت اکسی لوسیفرین به حالت پایه باعث نشر نور می گردد. محققین از دیرباز برآن شدند تا بتوانند از سیستم نورزایی در فرآیند های بیولوژیکی و صنعتی استفاده نمایند. نتایج تحقیقات تعدادی از محققین نشان می دهد که آمین دار کردن حلقه آروماتیک لوسیفرین سبب تولید نور قرمز می گردد و نور قرمز به دلیل طول موج بلند و انرژی پایین قادر به خروج از بافت موجود زنده خواهد بود. این تحقیق روشهای سنتز شیمیایی آمینو لوسیفرین را نشان می دهد. از آنجاییکه ماده مذکور کمیاب و گران قیمت می باشد، لذا سنتز آن بطریق شیمیایی ضروری تشخیص داده شد. ماده ی اولیه ی سنتز 2-کلروبنزوتیازول می باشد. ابتدا حلقه ی بنزنی در ساختار بنزوتیازول، نیتره شده و سپس به آمین تبدیل شد. پس از این مرحله سیانید به جای کلر در حلقه ی تیازول قرار گرفت و در مرحله ی نهایی با د- سیستئین هیدروکلراید مونو هیدرات حلقه زایی انجام و آمینو لوسیفرین سنتز شد.طیف مادهء سنتز شده بوسیله دستگاه 500 nmr بررسی ومورد تائید قرار گرفت، همچنین اثر نشر لومینسانیس ماده سنتز شده تحت تاثیر آنزیم لوسیفراز، atpوmg2+ قرار گرفته و بوسیله دستگاه لومینومتر مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

مقدمه: هیپوتالاموس مرکز اصلی تنظیم اشتها و تعادل انرژی است. فعالیت بدنی و ورزش قادر است تعادل انرژی را در جهت منفی شدن بر هم زند. پروتئین وابسته به آگوتی (agrp) یک پپتید اشتهاآور موثر بر تعادل انرژی است که به طور عمده از هسته های کمانی هیپوتالاموس ترشح می شود، اما گزارش ها از بیان آن در بافت های غیر هیپوتالاموسی اشاره دارد. روش ها: هدف بررسی اثر دویدن روی نوار گردان و بدون عصاره آبی میوه عناب بر غلظت agrp، گلیکوژن و atp در بافتی و پلاسمای موشهای صحرایی ماده بوده است. به این منظور، 28 سر موش صحرائی ماده به ? گروه عناب-کنترل (7 سر موش)، عناب-تمرین (7 سر موش)، سالین-کنترل (7 سر موش ) و سالین-تمرین (7 سر موش) تقسیم شدند. موشهای تمرین به مدت 6 هفته (پنج روز در هفته، به مدت 60 دقیقه و با سرعت 35 متر بر دقیقه)، روی نوارگردان دویدند. 72 ساعت پس از اتمام آخرین جلسه ی تمرین، بیهوش شده و بافت های کبد، هیپوتالاموس و پلاسما برای اندازه گیری غلظت agrp، گلیکوژن و atp جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd، تحلیل شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد agrp بافت کبد در گروه تمرین عناب در مقایسه با سایر گروه های تحقیق دارای بیشترین مقدار بود. همچنین agrp بافت هیپوتالاموس گروه های کنترل عناب دارای بیشترین مقدار بود. تحلیل داده های agrp، پلاسما نشان داد که گروه های کنترل سالین، دارای بیشترین مقدار بودند. تحلیل داده های گلیکوژن بافت کبد نشان داد که گروه کنترل سالین کمترین مقدار غلظت گلیکوژن بافت کبد را داشته، همچنین تحلیل داده های atp نشان داد که تمرین موجب افزایش سطوح atp کبد و پلاسما شده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که، برنامه تمرینی بکار گرفته شده در این پژوهش، قادر است تغییراتی در برخی از شاخصهای انرژی سلولی از جمله: غلظت گلیکوژن و agrp موجب شود. این احتمال وجود دارد که فعالیت مورد نظر به علت بالا بودن شدت فعالیت، تعادل منفی انرژی سلولی را موجب شده و در پاسخ به کاهش انرژی سلولی از جمله کاهش گلیکوژن ، افزایش agrp علاوه بر ترشح از هیپوتالاموس، در کبد و پلاسما نیز تظاهر می یابد. بنابراین شاید بتوان، کبد را به عنوان منبع agrp پلاسمایی به حساب آورد. از طرفی دیگر بالا بودن agrp کبدی، شاید بتوان گفت جزئی از سازوکار بازسازی منابع انرژی است که می تواند بیش خوری یا هایپرفاژیایی موضعی کمک کند. از طرفی انتظار می رفت که افزایش سطوح گلوکز ناشی از دریافت عصاره ی آبی میوه عناب که توانسته سطوح گلیکوژن و atp را تقریبا افزایش دهد. سطوح agrp ناشی از فعالیت را کاهش دهد، بلکه باعث ازدیاد سطوح agrp نیز شده، که این یافته شاید تاثیر مصرف عصاره ی آبی میوه عناب را بر افزایش نسبی و تنظیم agrp تایید می کند، که این نیز به نوبه خود میتواند نقش agrp را در تنظیم انرژی تقویت نماید. شاید بتوان میوه عناب را به عنوان ماده ای اشتهاآور تایید کرد.

نقاط کوانتومی گروهی از نانوذرات نیمه رساناها هستند که تقریباً کروی بوده و قطر آنها در حدود 12-1 نانومتر می-باشد. محدودیت کوانتومی ایجاد شده برای ذرات در چنین اندازه هایی باعث می شود که این ذرات رفتاری متفاوت از توده ماده را از خود نشان دهند؛ از جمله آنکه این ذرات دارای خواص نوری منحصر به فردی می باشند. در این پروژه نقاط کوانتومی کادمیوم سولفید با استفاده از ترکیبات کادمیوم کلرید، تیواستامید بعنوان مواد اولیه و همچنین با استفاده ازآمینواسید های ال- سیستئین، ال- هیستیدین، ال- سرین، دی- آلانین و تیوگلیکولیک اسید (tga) به عنوان عوامل پایدارکننده سنتز گردیدند. در ادامه، اندازه و ساختار نقاط کوانتومی سنتز شده با استفاده از تکنیک های طیف سنجی جذبی، پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی مطالعه و با یکدیگر مقایسه گردیدند. با توجه به نتایج بدست آمده از طیف سنجی جذبی، متوسط انداز? ذرات در حدود 7/6-2/2 نانومتر حاصل گردید. سپس به بررسی خواص نوری نقاط کوانتومی سنتز شده با استفاده از تکنیک های طیف سنجی جذبی و نشر فلوئورسانس پرداخته شد. تاثیر پارامترهای سنتزی مختلف از قبیل غلظت مواد اولیه، ph محیط سنتز، دمای اولیه و غیره بر روی طیف نشری فلوئورسانس بررسی گردید. در نهایت، از نقاط کوانتومی سنتز شده به عنوان کاتالیزگر در تخریب نوری دو رنگ سنتزی آلیزارین و ایندیگو کارمین که در صنایع غذایی و رنگرزی الیاف بکار می روند و یکی از آلاینده های مهم زیستی و آبهای سطحی می باشند، استفاده گردید و با استفاده از طیف سنجی uv-vis میزان جذب این محلول ها تعیین شد. به عنوان مثال، نتایج حاصله کارائی کاتالیزوری نقاط کوانتومی کادمیوم سولفید پوشش داده شده با ال- هیستیدین و دی- آلانین را در تخریب نوری رنگ آلیزارین به ترتیب 96% و 90% نشان دادند.

پروتئین وابسته به آگوتی(agrp) نروپپتیدی است که در مغز در هسته های کمانی هیپوتالاموس تولید می شود.پژوهش های اخیر نشان داده اند که در شرایط کاهش انرژی و تعادل منفی انرژی، agrp دریافت غذا و اشتها را تحریک می کند.هدف از پژوهش حاضر، مطالعه ی اثردویدن روی نوار گردان و عصاره آبی میوه عناب بر سطوح agrpقلب، عضله دوقلو و فوندوس در موش های صحرایی ماده بوده است. مواد و روش ها:28سرموش صحرایی به طورتصادفی به گروه های سالین-کنترل، سالین-تمرین،عناب-کنترل و عناب-تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 6 هفته، 5جلسه در هفته با سرعت 35 متر در دقیقهروی نوارگردان مخصوص جوندگان شیب صفر درجه دویدند. عصاره ی میوه عناب وسالین به مدت سه هفته به آزمودنی ها به صورت دهانی خورانده شد. 72 ساعت پس ازآخرین جلسه ی تمرین بافت برداری انجام شد.نتایج: به طور کلی پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت بدنی باعث کاهش معنی دار سطح agrp قلب (000/0>p) و افزایش معنی دار سطحagrpعضله دوقلو(000/0>p) و فوندوس(000/0>p) در گروه های تمرین کرده نسبت به کنترل گردید. همچنین نشان داده شد که سطح agrpقلب و عضله دوقلو، در گروه عناب-تمرین به طور غیرمعنی-داری بیشتر از گروه عناب-کنترل است. نتیجه گیری:با توجه به یافته های پژوهش حاضر، ورزش و عصاره عناب را می توان به عنوان عوامل موثر بر هموستاز بدن در نظر گرفت.

اتانول یک منبع سوخت تجدیدپذیر و ایمن می باشد که در دنیای کنونی تولید آن عمدتا بر پایه تخمیر میکروبی است. هدف این پژوهش جداسازی و شناسایی باکتری های تولید کننده اتانول و بهینه سازی شرایط رشد آنها می باشد و در نهایت جداسازی باکتری هایی با توانایی تولید بالای اتانول، به عنوان گزینه مناسب در صنعت می باشد. شرایط رشد سویه های جدا شده و تاثیر عواملی شامل درجه حرارت رشد، ph، زمان تخمیر، هوادهی، غلظت اولیه سوبسترا، منابع کربنی و نیتروژنی، بر تولید اتانول بررسی شد. باکتری های جداسازی شده از منابع طبیعی در محیط کشت مایع zsm غنی سازی شدند. در این پژوهش 32 باکتری تولید کننده اتانول جداسازی شد. باکتری های جداشده خالص سازی شدند و از نظر مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بررسی شدند. در این تحقیق جداسازی باکتری ها از منابع طبیعی، و بهینه سازی شرایط رشد آن ها به منظور یافتن جدایه هایی با توان بالای تولید اتانول برای معرفی به صنعت، بوده است. در بررسی بهینه سازی منبع کربن 10 جدایه توانایی مصرف قند پنج کربنه زایلوز را داشتند. هنگام استفاده از منبع کربن زایلوز جدایه های zym5، zym3، zym6 و zym10 به ترتیب مقادیر 52/19، 01/11 و 00/15 و 00/12 گرم بر لیتر، اتانول تولید کردند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که باکتری های جداشده توانایی تولید اتانول را در هر دو شرایط هوازی و بی هوازی داشتند. بیشترین اتانول در هوادهی rpm150 و توسط zym7 به مقدار gl-1 90/7، تولید شد. در این مطالعه، بهترین دما برای رشد و تولید اتانول توسط باکتری های جداشده، °c 35-30 بود. بیشترین تولید اتانول توسط جدایه zym6 و در دمای °c 30، gl-128/6 اتانول سنجش شد. بنابراین شرایط بهینه برای تولید اتانول توسط جدایه ها شامل6 ph، دمای رشد °c 35، زمان تخمیر 24-48 ساعت و زایلوز و تریپتوفان به عنوان منبع مهم کربن و نیتروژن می باشد. شناسایی مولکولی ژن 16s rdna نشان داد که جدایه zym1، 95 درصد با استوباکتر پراکسیدانس و جدایه های zym2، zym3، zym5، zym6، zym7، zym8 و zym10 به ترتیب 99 درصد با استوباکتر اکیناونسیس، لاکتوباسیلوس پلنتاروم، ویسلا سایبریا، زایموموناس موبیلیس، لاکتوباسیلوس رامنوسوس و زایموموناس موبیلیس و جدایه های سویه های zym4 و zym9 به ترتیب دارای 98 درصد هومولوژی با استوباکتر فاباروم و استوباکتر پاستوریانوس همولوژی دارد.

امروزه شاخه ای جدید در علوم بوجود آمده است که تلفیقی است از فیزیک پلاسما ، پزشکی و مهندسی زیستی، که هدف آن استفاده از پلاسما برای مقاصد درمانی است. محققین این شاخه نو ظهور را به عنوان پلاسمای پزشکی می شناسند. چندی پیش در پی دستیابی به پلاسمایی که دمایی آن در سطح دمای محیط و در فشار اتمسفر پایدار بود جرقه های از ظهور فناوری نو برای مقاصد زیست پزشکی زده شد. فناوری که در سال های بعد پتانسیلش را برای به کار رفتن در جنبه های مختلف پزشکی و زیست شناسی از جمله : قدرت بالا در استریل کردن مواد، تجهیزات و سطوح، استفاده از آن به عنوان راه بردی جدید در درمان سرطان، بهبود سریع تر زخم در افرادی که در ترمیم جراحت با مشکل مواجه بودند، استفاده به عنوان یک روش جراحی غیرتهاجمی بدون آسیب دمایی و یا الکتریکی به بافت مجاور در شرایط آزمایشگاهی نشان داد. اما برای کاربردی شدن و استفاده بهینه از این فناوری نیاز به بررسی دقیق اثرات آن در سطح سلولی و زیر سلولی است. همان چیزی که در سال های اخیر دغدغه ذهنی محققین است. زیرا با درک مکانیسم زیر سلولی پلاسما می توان این فناوری را بهینه سازی کرد و گسترش داد. به همین منظور در این پژوهش ابتدا اثر جت پلاسمای سرد فشار اتمسفری در پاکسازی باکتری گرم مثبت استرپتوکوک پیوژن و گرم منفی اشرشیاکلای در سطوح مایع و جامد بررسی و مقایسه شد. نتایج این بخش ضمن نشان دادن قدرت بالای جت پالاسمای سرد فشار اتمسفری در پاکسازی محیط از این دو میکروارگانیسم، نشان داد که جت پلاسمایی سرد فشار اتمسفری، اثرگذاری بیشتری را بر روی باکتری گرم منفی اشرشیاکلای نسبت به باکتری گرم مثبت استرپتوکوک پیوژن دارد. در قسمت بعدی پژوهش با توجه به گسترش حوزه تحقیقات پلاسما و خلاء های موجود، روش سنجش atp به کمک دستگاه لومینومتری برای بررسی میزان اثرگذاری پلاسما استانداردسازی و استفاده گردید. بررسی میزان اثرگذاری خوناب بر روی باکتری گرم منفی اشرشیاکلای به روش لومینومتری نشان داد که این روش با داشتن مزایای مانند حساسیت و دقت بسیار بالا، به خوبی می تواند میزان اثرگذاری پلاسما را بر حیات میکروارگانیسم ها مشخص سازد. در ادامه این پژوهش برای بررسی تغییرات ایجادشده در میکروارگانیسم ها بعد از تیمار با پلاسما در سطح سلولار از روش رنگ آمیزی گرم استفاده شد. نتایج رنگ آمیزی گرم تغییر مورفولوژک باکتری اشرشیاکلای را علاوه بر تخریب آن در اثر تیمار با پلاسما نشان داد. برای بررسی علت ایجاد این تغییرات مورفولوژیک بررسی هایی در سطح ملوکولار بر روی پروتئین های غشایی، پروتئین های تام، اسیدهای چرب غیراشباع غشایی و میزان پروتئین نشت کرده به سوپرناتانت باکتری انجام شد. نتایج نشان داد که پلاسما داری اثر تخریبی بر روی این ماکروملکول های می باشد. که این امر می تواند سبب از دست رفتن تمامیت غشا و تغییر شکل ظاهری باکتری گردد. همچنین نتایج نشان دادند که پروتئین های غشایی نسبت به پروتئین های تام سلول در اثر تیمار با پلاسما در زمان کوتاه تری دچار تخریب می گردند. از سوی دیگر نتایج بررسی اثرات پلاسما بر روی پروتئین های تام نشان داد که پلاسمای سرد فشار اتمسفری دارای اثر تخریبی بر روی پروتئین های مسئول اسکلت سلولی باکتری اشرشیاکلای نیز است. همچنین در ادامه این پژوهش بررسی های دقیقی بر روی مولکول هایی حیاتی همچون dna و اسیدهای نوکلئیک بوسیله روش هایی مانند ssca، ژل پلی اکریل آمید و لومینومتری به منظور درک مکانیسم اثرگذاری و میانکنش پلاسما با سلول انجام گرفت. نتایج حاصل از آن نشان داد که پلاسما علاوه بر اثر تخریبی بر روی این مولکول های حیاتی، باعث تغییر در آن ها نیز می گردد. که این تغییرات ایجادشده می توانند سبب جهش در مولکول dna گردند. این تأثیرات در جایی که سبب مرگ سلول های هدف مورد نظر می شوند مفید هستند اما بر طبق نتایج بدست آمده باید شرایطی لحاظ گردد که فقط سلول های مورد نظر تحت تأثیر پلاسما قرار گیرند و سلول های دیگر از اثرات پلاسما، خصوصاً اثرات جهش زای آن حفظ گردند.

در این پایان¬نامه،واکنش¬های سه جزیی 7-آمینو-4-(تری¬فلوئورومتیل)¬کومارینبه عنوان nh-اسید با ¬استرهای استیلنی در مجاورت آلکیل¬ایزوسیانیدها در حلال تتراهیدروفوران در دمای اتاق گزارش می¬شودکه منجر به مشتقات کومارین با بازده خوب شده است. وقتی واکنش با منواستر استیلنی به جای دی¬استر استیلنی انجام شد، بازده فراورده¬های مربوطه کاهش یافته است. سنتز یک مرحله¬ای، سهولت روش کار و شرایط ملایم واکنش آن را یک روش کارا برای سنتز مشتقات آمینوکومارین می-سازد.همچنین خاصیت نورتابی شیمیایی فراورده¬های مربوطه به عنوان فلوئورسرهای جدید بررسی شده است.

پدرین یکی از قویترین سمومی است که توسط سوسک پدروس تولید می شود و در اثر تماس با پوست افراد سبب بروز درماتیت خطی می شود. این ترکیب با مهار سنتز پروتئین و dna ، مرگ سلول‎های طبیعی و نیز سلول های غیر طبیعی را به همراه دارد. هدف از این مطالعه استخراج و بررسی فعالیت درماتیتی پدرین از سوسک‎ پدروس فوسیپس، جداسازی باکتری همزیست مرتبط با بیوسنتز پدرین و بررسی مولکولی جدایه تولید کننده پدرین می باشد. سوسک پدروس فوسیپس از شهرستان های بابلسر و قائمشهر، جمع آوری شد و استخراج پدرین انجام شد. برای تایید حضور پدرین در عصاره خام استخراج شده، از کروماتوگرافی لایه نازک استفاده شد. بررسی اثر درماتیتی پدرین استخراج شده، با تماس عصاره به پوست حیوان آزمایشگاهی انجام شد. برای جداسازی باکتری موثر در بیوسنتز پدرین، پیکر له شده سوسک پدروس در محیط کشت انتخابی سودوموناس آگار کشت داده شد. جدایه با بررسی مورفولوژی و تولید پیگمان منتشره سبز رنگ انتخاب شد. تولید پدرین، توسط جدایه در محیط کشت بررسی شد. بررسی مولکولی جدایه mh1 با واکنش زنجیره ای پلیمراز ژن های 16s rdna و ژن pedf انجام شد. نتایج کروماتوگرافی لایه نازک عصاره خام استخراج شده نشان داد لکه ای با 22/0=rf روی کاغذ کروماتوگرافی مربوط به پدرین است. فعالیت درماتیتی پدرین استخراج شده با بروز علائمی مانند تورم، قرمزی و خارش شدید پوست آغاز شد و به تدریج با ترشحات پوستی و نکروز اپیدرمی سطح آسیب دیده همراه بود که موید حضور پدرین می باشد. برای اولین بار باکتری همزیست سوسک پدروس جداسازی شد و mh1 نامگذاری شد. بررسی ویژگی‎های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی جدایه mh1 نشان داد این باکتری متعلق به جنس سودوموناس می‎باشد. بررسی توالی ژن rdna 16s و آنالیز فیلوژنتیک نشان داد، جدایه mh1 با 99 درصد همولوژی متعلق به جنس و گونه سودوموناس آئروژینوزا است. این نتایج ضمن تایید حضور باکتری متعلق به جنس سودوموناس در سوسک پدروس، نشان می دهد باکتری جداشده از سوسک پدروس فوسیپس استان مازندران، می تواند به صورت فعال در شرایط آزمایشگاهی در محیط کشت غنی شده، پدرین تولید کند. تولید پدرین نوید بخش استفاده گسترده از آن در تحقیقات سرطان شناسی و نیز به عنوان داروی ضد سرطان در درمان بیماران است.

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات تمرین مقاومتی دایره¬ای کوتاه مدت با و بدون مکمل زعفران بر ویسکوزیته و فیبرینوژن پلاسما بود. مواد و روش: برای این منظور 44 مرد سالم تمرین نکرده بعد از همگن سازی بر اساس ویژگی های فردی به 4 گروه آب-تمرین (11 نفر)، عرق-تمرین (10 نفر)، ته گل-تمرین (11 نفر) و سرگل-تمرین (12 نفر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل 12 ایستگاه (هر ایستگاه 30 ثانیه با شدت 40% یک تکرار بیشینه) به مدت 2 هفته (5 جلسه در هفته) بود. روزانه 500 میلی گرم زعفران(دو کپسول 250میلی گرمی) در دو وعده صبح و بلافاصله بعد از تمرین استفاده شد. نمونه خونی قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد و برای آنالیز فیبرینوژن و ویسکوزیته و نشانگرهای آسیب عضلانی مورد استفاده قرار گرفت.جهت مقایسه بین گروه¬ها ابتدا اختلاف پیش آزمون و پس آزمون (d) محاسبه و سپس بین مقادیر d بدست آمده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (anova) و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد و برای تغییرات درون گروهی از t همبسته در سطح معنی داری (05/0>p ) استفاده گردید. نتایج:در بررسی تغییرات بین گروهی مقادیر ویسکوزیته در گروه¬های عرق تمرین و سرگل تمرین تفاوت معنی داری مشاهده شد(037/0p=)اما در بین سایر گروه¬ها تغییر معنی داری وجود نداشت. در مقادیر فیبرینوژن نیز در بین گروه های عرق-تمرین و سرگل-تمرین (04/0p=)، ته گل-تمرین و سرگل-تمرین (014/0p=) تفاوت معنی داری مشاهده شد اما بین سایر گروه¬ها تفاوت معنی داری وجود نداشت. در بین هیچ یک از متغییرهای نشانگرهای آسیب عضلانی در بررسی تغییرات بین گروهی تغییرات معنی دار مشاهده نشد.در بررسی تغییرات درون گروهی نیز در همه متغییرهای اندازه گیری شده تغییرات معنی داری در گروه¬های مختلف مشاهده شد(05/0>p ) . بحث و نتیجه گیری: به نظر می¬رسد که مکمل سازی با گیاه زعفران و تمرین مقاومتی از طریق سازوکارهای متفاوت بر سطوح فیبرینوژن و ویسکوزیته و نشانگرهای آسیب عضلانی پلاسما تغییرات مثبتی را نشان می-دهد.این تغییرات زمانی بهتر بود که تمرین مقاومتی همراه با سرگل زعفران همراه بود.

کمپلکس¬های نیکل(ii) و مس(ii) با لیگاند دیتیزون، به صورت یک واکنش تک مرحله¬ایی(همزمان) سنتز شدند. کمپلکس¬های نیکل(ii) و مس(ii) از روش الگو پیروی کردند. کمپلکس¬های سنتز شده توسط روش¬های معمول شناسایی، بررسی شدند و نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ساختار کمپلکس¬های مزبور مسطح مربعی می¬با¬شد. فعالیت ضد باکتریایی کمپلکس¬های مس(ii) و نیکل(ii) در برابر باکتری¬های گرم مثبت و گرم منفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کمپلکس¬ بعنوان یک ضدباکتری عالی، باعث جلوگیری رشد باکتری¬های مورد آزمایش می¬شوند. اثر کمپلکس¬های مس(ii)، نیکل(ii) و لیگاند دیتیزون در شدت نورتابی شیمیایی سیستم لومینول، فلورسئین و هیدروژن پراکسید در محیط قلیایی بررسی شد. نتایج نشان می¬دهند که شدت نورتابی شیمیایی این سیستم با کمپلکس¬های مس(ii)، نیکل(ii) و لیگاند دیتیزون به شدت کاهش می¬یابد. رابطه¬ی میان شدت نورتابی شیمیایی و غلظت واکنش¬دهنده¬ها در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای سینتیکی شامل شدت در ماکزیمم نورتابی، زمان در ماکزیمم شدت، بازده کل نورتابی، ماکزیمم شدت تئوری و ثابت سرعت صعودی و نزولی با استفاده از برازش کامپیوتری منحنی¬های شدت بر حسب زمان نورتابی شیمیایی تعیین شدند.

یک ترکیب کوردینانسیون جدید با ساختار کلی [cu(l)2(h2o)](clo4)2 تهیه شد که l در آن 2- متیل-n- (پیریدین-2-ایل متیل)پروپان-2-آمین است. کمپلکس تهیه شده با استفاده از روش های تجزیه عنصری، هدایت مولی، طیف سنجی مادون قرمز((ir والکترونی (uv-vis) و بلورشناسی اشعه x شناسایی شد. بلورشناسی اشعه x ساختار هرم مربعی انحراف یافته را برای این کمپلکس تایید کرد. این کمپلکس در محلول آبی پدیده کروموتروپیسم را نشان می دهد. خواص کروموتروپیکی آن شامل: سولواتو-، ترمو-، هالو- و یونوکرومیک است، که مورد بررسی قرار گرفت. این کمپلکس ترموکرومیسم برگشت پذیر قوی را در محلول نشان می دهد که ناشی از جداشدن و تشکیل مجدد پیوند مولکول آب به کمپلکس است.

پلاسمای سرد فشار اتمسفری یکی از ابزارهای موثر با کاربرد های پزشکی است که توسط محققین فراوانی تاثیرات آن گزارش شده است کاربرد هایی مثل: استرلیزه کردن سطوح جامد و مایع، درمان زخم-های مزمن، تیمار تومورهای سرطانی و انعقاد خون. علاوه براین پلاسما دارای اثرات در سطح مولکولی نیز هست که فهمیدن مکانیسم این تاثیرات می تواند در پیش برد و بهینه سازی سیستم های پلاسما تاثیرات شگرفی داشته باشد. به دلیل استفاده از ابزارهای مختلف تولید پلاسما، نیاز به روش هایی نوین برای مقایسه قدرت اثر این ابزار ها با یکدیگر احساس می شود. ازاین رو در این بررسی از روش کاهش قدرت لومینسانس باکتری نورافشان ویبریوفیشری در شرایط وجود آلودگی محیطی استفاده شد. در این تحقیق برای تعیین میزان باکتری های کشته شده در اثر پلاسما از سه گونه مختلف باکتری استفاده شد. این سه گونه شاخص باکتری های گرم منفی، گرم مثبت و اسپورزا هستند (به ترتیب اشرشیاکلای، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و باسیلوس سوبتیلیس) و نقش بسزایی در بیماری های انسانی دارند. همچنین اثرات پلاسمای سرد فشار اتمسفری روی مولکول های dna، شامل dna ژنومی، قطعه های کوچک dna حاصل از pcr (تک رشته و دورشته) همچنین الیگونوکلئوتیدهایی چون پرایمر و مونومر سازنده آن ها یعنی dntpها، بررسی شد. dnaهای تیمار شده با پلاسما، به وسیله تکنیک pcr، الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید، اسپکتروفتومتری و تعیین غلظت dna، sscp و nmr ارزیابی شدند. . نتایج حاکی از اثرات تخریبی و جهش زایی در هنگام تکثیر dna متناسب با اندازه قطعه تیمار شده دارد، همچنین dna تک-رشته نسبت به دورشته بسیار حساس تر به اثرات تخریبی پلاسما بوده اما از نظر اثرات جهش زایی dna دو رشته استعداد بیشتری نشان داد. از آنجا که استفاده ایمن و کاربردی از پلاسما مستلزم بررسی تمامی جنبه های مثبت و منفی آن است، لذا می بایست شرایطی را ایجادکرد تا اثرات گفته شده علاوه بر کارا بودن برای انسان کاملا بی خطر باشند.

امروزه آلاینده های سمی همه جا یافت شده و باعث آسیب های زیست محیطی می شوند. آلودگی محیط زیست به فلزات سنگین به یکی از عمده ترین مشکلات زیست محیطی تبدیل شده است. نیاز به ابزار های موثر برای تخمین خطر انتشار آلاینده های آلی و معدنی در محیط زیست، منجر به توسعه ی آشکارساز های بسیار حساس برای مواد سمی شده است. از آنجا که ارزیابی های مبتنی بر حیوانات، گیاهان و جلبک ها هزینه بر، وقت گیر و نیازمند به حجم بزرگی از نمونه است، مطالعات اخیر به مزایای سنجش های سریع، تجزیه پذیر و مقرون به صرفه ی باکتریایی برای ارزیابی سمیت تاکید کرده اند. باکتری های نورافشان ساطع کننده ی سطح پایدار و بالای لومینسانس تحت شرایط مساعد، به دلیل ویژگی منحصر به فردشان در ارزیابی سمیت به شدت مورد علاقه هستند. بنابراین باکتری های نورافشان به طور گسترده برای ارزیابی سمیت آلاینده های شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف پژوهش حاضر ارزیابی سمیت برخی از فلزات سنگین با استفاده از باکتری نورافشان جدا شده از دریای مازندران بود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.