هدف این تحقیق بررسی تاٌثیر ژئومورفولوژی بر اکتشاف منابع نفتی زاگرس شمال غرب با استفاده از شاخص های ژئومورفیک می باشد. برای دستیابی به این هدف نقشه های توپوگرافی 1:50000 و زمین شناسی 1:100000 و 1:250000، در محیط نرم افزار ilwis رقومی شدند و اطلاعات زمین شناسی و توپوگرافی استخراج گردید. سپس بر اساس تصاویر ماهواره ای کویک برد و مطالعات میدانی، مورفومتری طاقدیس ها استخراج شد. در این تحقیق از چند شاخص کمی ژئومورفولوژیک مانند شاخص سینوسیته جبهه کوهستان، نسبت جهت، تقارن چین خوردگی، نسبت انشعاب، تراکم زهکشی، الگوی زهکشی و سطوح مثلثی شکل، جهت تفکیک طاقدیس های فعال و غیر فعال از نظر تکتونیکی استفاده شد. علاوه بر آن، با مطالعه شواهد ژئومورفولوژیک بالاا آمدگی و فعالیت های تکتونیکی، بررسی نقش تکتونیک در فرسایش در بخش های مختلف طاقدیس ها، بررسی فرودهای محوری و طول و عرض طاقدیس ها، ویژگی های ژئومورفولوژیکی طاقدیس های دارای نفت مشخص شد و روابط بین ژئومورفولوژی و تشکیل مخازن نفتی تبیین شد. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که شاخص های نسبت جهت، تراکم زهکشی و نسبت انشعاب دارای کارایی مناسبی جهت تفکیک طاقدیس های دارای نفت و غیر نفتی نیستند. از طرفی دیگر، شاخص های سینوسیته جبهه کوهستان، تقارن چین خوردگی، الگوی زهکشی، سطوح مثلثی شکل و فرم طاقدیس ها، شاخص های مناسبی جهت تفکیک طاقدیس های نفتی و غیرنفتی می باشد. به طور کلی، بررسیهای این تحقیق نشان می دهد که ارتباط نزدیکی بین نفت و ژئومورفولوژی طاقدیس های مورد مطالعه وجود دارد به طوری که طاقدیس های غیرنفتی دارای مورفولوژی فشرده تر و فرسایش یافته تر هستند در حالی که طاقدیس های نفتی، جوانتر، عریض تر و کمتر فرسایش یافته اند

فرسایش خاک به عنوان یکی از مهمترین مسائل و مشکلاتی است که به طور مستقیم و غیر مستقیم فعّالیّتهای اقتصادی و حتّی حیات انسان مورد تهدید قرار داده است. لذا برّرسی و کنترل آن در تدوین برنامه های راهبردی توسعه ی کشور از اهمیّت خاصی برخوردار است. از آنجا که در حوضه های آبریز کوچک ویژگی های سنگ شناسی از اهمیّت ویژه ای برخوردار است تحقیق حاضر با هدف ارزیابی عوامل موثّر بر پتانسیل رسوبدهی سازندهای زمین شناسی حوضه ی آبریز رودخانه ی ابرسج، (واقع در شمال غرب شهرستان شاهرود) و برآورد میزان رسوب آنها انجام گرفته است. برای برّرسی نقش عوامل موثّر بر رسوبدهی سازندهای زمین شناسی حوضه و برآورد میزان رسوب آنها از روش پسیاک اصلاح شده(mpsiac) استفاده شد. رتبه بندی و امتیاز دهی سازندهای زمین شناسی که یکی از عوامل نه گانه ی مورد برّرسی در روش پسیاک اصلاح شده می باشند، با توجّه به میزان سختی، شکستگی و هوادیدگی آنها انجام گرفت. میزان سختی سنگها با توجّه به جدول رزوسکی و نویک و میزان شکستگی و هوادیدگی آنها نیز با استفاده از عکس های هوایی و مشاهدات میدانی تعیین شد. سپس سازندهای زمین شناسی حوضه با توجّه به عوامل فوق و متناسب با روش پسیاک در 5 گروه فرسایشی:کم،نسبتاً کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد طبقه بندی شدند. نتیجه ی این برّرسی نشان می دهد که آبرفت های کواترنر و سازند الیکا به ترتیب با 46/2 و 3/2درصد از مساحت حوضه بیشترین و کمترین پتانسیل رسوب دهی را دارند. میزان رسوب تولیدی سالانه ی سازندهای زمین شناسی نیز با روش پسیاک اصلاح شده86/373مترمکعب بر کیلومتر مربع به دست آمد که نشان دهنده ی کلاس فرسایشی متوسط برای حوضه ی ابرسج می باشد.

چکیده منطقه مورد مطالعه در استان کرمانشاه واقع شده است، ناهمواری های زاگرس در این پژوهش در سه محدوده چین خورده، مرتفع و دگرگون بررسی شده اند برای انتخاب محدوده های نمونه برداری، شبکه به ابعاد (5*5) دقیقه ای ملاک انتخاب قرار گرفت. از میان شبکه نقشه های توپوگرافی 50000/1 با احتساب 15 درصد قطعات 5 دقیقه ای به صورت کاملاً تصادفی انتخاب گردید. اطلاعات ارتفاعی هر محدوده از روی dem تهیه شده استخراج گردید. انحنای عمود، پلان و حد واسط برحسب سه حالت تخت (مقدار صفر)، مقعر (مقادیر منفی) و تحدب (مقادیر بالای صفر)، همچنین وجه شیب و کلاس های شیب محاسبه گردید. محاسبات در سه عارضه مخروط افکنه، دشت و دامنه تسری یافت. مساحت محاسبه و میانگین و میانه به-دست آمده ملاک تحلیل واقع شد. میانگین متغیرها در هر زمین شکل برحسب طبقه بندی ملاک تعیین حالت و وضعیت آنها قرار گرفت. نتایج نشان داد که جهت کلی دامنه ها بجز در زاگرس مرتفع که به دلیل سنگ-شناسی خاص و انحلال آهک ها جهت دامنه به سمت جنوب شرقی و شرق می باشد،در محدوده های دیگر در امتداد جنوب غربی قرار دارد. انحنا در دامنه ها حاکی از غلبه انحنای تخت می باشد. بیشترین مقدار شیب در مرتفع و مناطق دیگر شیب های حداقل را دارا هستند. جهت کلی در مخروط افکنه-های هر سه منطقه در امتداد جنوب غرب و انحنای پلان در مخروط های مرتفع و چین خورده به سمت تقعر و در دگرگون به سمت تحدب گرایش دارند. مساحت غالب مخروط ها بجز در دگرگون شیب حداقل را به نمایش می گذارند. جهت غالب در دشت های چین خورده و مرتفع در امتداد شمال شرقی و در دگرگون در امتداد جنوب غرب می باشد و جهت غالب آن ها از جهت عمومی دشت پیروی می کند. انحنای پلان در دشت-های مرتفع به سمت منظم و در دو منطقه دیگر به سمت تقعر گرایش دارند. نتایج حاصل شده نشان داد که از تحلیل انحنا و شیب استخراج شده از dem می توان به ارتباط بین سنگ شناسی و ساختمان با زمین شکل ها دست یافت.

هدف از این پژوهش، بررسی شناخت سیرک ها و از طرفی، تعیین ارتفاع برف مرز در آخرین دوره ی یخچالی وورم و حال حاضر حوضه ی مورد مطالعه است. به این منظور، از روش های توصیفی مطالعه ی کتابخانه ای برای بررسی مبانی نظری و پیشینه ی پژوهش، بازدیدهای میدانی برای تهیه تصاویر و کنترل اطلاعات نقشه های پایه و درنهایت روش تحلیلی استفاده شد. با اتکا به روش رایت 21 مورد سیرک یخچالی که اکثرا غیر تیپیک در منطقه شناسایی شده و با استفاده از این سیرک ها خط برفمرز دائمی بروش رایت براورد گردید که معادل 1960 متر برای زمان کواترنر است. با استفاده از خط مزبور و معادله خط (از رابطه دما و ارتفاع در معادله رگرسیون خطی) خط برفمرز دائمی در زمان حاضر محاسبه گردید که معادل 4630.75 متر است.در ادامه مهمترین اشکال ناشی از تحولات دوره کواترنر در محدوده مطالعاتی در طبقه یخچالی سیرک ها و در طبقه مجاور یخچالی لس ها تشخیص داده شدند. آزمایش مورفوسکوپی از یک نمونه رسوب در محدوده روستای زیارت گرگان نیز دخالت فرسایش یخچالی، آبی و بادی را بترتیب اهمیت در منطقه فاش ساخت.