با توجه به استقبال روز افزون از آموزش الکترونیکی در تمامی سطوح آموزشی و نیاز مبرم اینگونه از آموزش به یک سیستم مدیریت یادگیری کارآمد؛ و همچنین با توجه به بالا رفتن سریع کاربرد عناصر هوشمند در تمامی عرصه های دنیای الکترونیک، بسیاری از شرکت های تولید کننده نرم افزار سعی می نمایند که تا حد ممکن سیستم های مدیریت یادگیری خود را به صورت هوشمند طراحی نمایند. اما اینکه این شرکت ها چه میزان در این امر موفق بوده، این سیستم ها از چه میزان هوشمندی برخوردار می باشند، و همچنین این نکته که کاربران قادر باشند توسط ابزاری مشخص میزان هوشمندی سیستم های مختلف را نسبت به هم بسنجند بسیار مهم می باشد. در این تحقیق به چند نکته مهم در این زمینه پرداخته شده است. ابتدا تعریفی جامع و فراگیر از هوشمندی سیستم های مدیریت یادگیری ارائه گردیده است. همچنین معیارها و عوامل هوشمندی در سیستم های مدیریت یادگیری، بر مبنای سیستمهای ارائه شده در تحقیقات قبلی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته است و برترین آنها به عنوان ویژگی ها و ابزارها اصلی هوشمندی یک سیستم مدیریت یادگیری برگزیده شده اند. با توجه به اینکه مرز معیارها و میزان تاثیرگذاری آن ها دقیق نیست، سعی شده است که آنها را به صورت فازی و زبانی بیان نموده و سپس مدلی برای سنجش و مقایسه ی میزان هوشمندی این سیستم ها با استفاده از روش های تصمیم گیری چند شاخصه ی فازی و روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی ارائه شده است.