نقش ارتباطی زبان همواره به عنوان نقش اصلی آن مورد تأکید است و از زبان به عنوان وسیله ای که ما را در جهت شناخت جهان یاری می رساند، یاد می شود. تظاهر بیرونی از زبان را می توان به دو شکل گفتار و نوشتار مشاهده کرد. صدمه به هر جنبه از گفتار انسان که بخش حرکتی زبان است، باعث ایجاد اختلالاتی در گفتار می شود. از جمله این اختلالات می توان به تأخیر در گفتار اشاره نمود. کودکان مبتلا به تأخیر در گفتار از جمله کودکان استثنایی محسوب می گردند که در مقایسه با کودکان عادی با پاره-ای از اختلالات مواجه می باشند. بدین مفهوم که تولید این کودکان هرچند دیرتر از کودکان عادی نمود می یابد، لکن بصورت تقریباً طبیعی می باشد، اما در زمینه درک و بویژه درک مفاهیم واژگان ذهنی، کم کاربرد و چند معنا، مشکلاتی وجود دارد. لذا، در راستای پژوهش های میان رشته ای، مطالعه حاضر به بررسی اختلالات درک و تولید کودکان مبتلا به تأخیر در گفتار خواهد پرداخت. فصل اول به ارائه توضیحاتی مربوط به مسئله عنوان شده، اهمیت آن، سوالات مرتبط، فرضیه ها، روش انجام آزمون و معرفی آزمون آماری مورد استفاده، معرفی متغیرها و تعریف واژگان مهم تحقیق خواهد پرداخت. در فصل دوم رابطه زبان و مغز و در واقع تشریح مناطق زبانی در مغز و معرفی عملکرد هریک از این مناطق مورد بحث قرار خواهد گرفت. فصل سوم به روند فراگیری زبان بطور طبیعی، تعریف اختلال زبانی، علل و انواع آن و علل بروز تأخیر در گفتار خواهد پرداخت. فصل چهارم دربرگیرنده تفسیر و تحلیل آماری داده های حاصل از آزمون انجام شده در مقایسه با نمرات استاندارد می باشد. و نهایتاً فصل پنجم به ارائه نتایج حاصل و مقایسه آن با مطالعات پیشین می پردازد.