نام پژوهشگر: سیمین نامور

بررسی نقش آنزیم فسفو دی استراز، زیر واحد آلفای پروتیین های gi و gs و پروتیین های تنظیم کننده آن ها در اثرات مهاری lfs بر روند کیندلینگ مسیر پرفورنت در شکنج دندانه دار موش صحرایی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1389
  سیمین نامور   جواد میرنجفی زاده

تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (lfs) دارای اثرات ضد تشنجی است. یکی از مکانیسم های عمل lfs از طریق فعالیت نوروترانسمیتر هایی است که به پروتیین هایg به خصوص به gi جفت می شوند. بنابراین در این تحقیق تاثیر مهارگر آنزیم فسفودی استراز و نیز تغییر میزان بیان پروتیین gi و gs و پروتیین های تنظیم کننده آن ها، پروتیین های (rgs4، rgs10 و rgs2) به دنبال ایجاد اثرات ضد تشنجیlfs مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات بر اساس روش کیندلینگ سریع با تحریکات الکتریکی مسیر پرفورنت (12 بار در روز با فرکانس 50 هرتز و مدت هر پالس 1 میلی ثانیه) کیندل شدند. lfs (8 بسته با فرکانس 1 هرتز، مدت هر پالس 1/0 میلی ثانیه و با شدت آستانه تحریکات کیندلینگ) هر روز پس از اتمام تحریکات کیندلینگ اعمال می شد. بعد از اتمام ثبت های الکتروفیزیولوژیک که به طور متوسط 6 روز طول می کشید، از ناحیه شکنج دندانه دار نمونه برداری انجام شد. سپس به وسیله روش وسترن بلات تغییر بیان پروتیین های gi، gs و پروتیین های rgs4 و rgs10 (به عنوان تنظیم کننده های منفی gi) و همچنین پروتیینrgs2 (به عنوان تنظیم کننده منفی پروتیین gs) به دنبال تحریکات کیندلینگ و lfs مورد بررسی قرار گرفت. به علاوه تأثیر تزریق رولیپرام (مهار کننده فسفو دی استراز) بر اثرت ضد تشنجی lfs مورد بررسی قرار گرفت. اعمال lfs به مسیر پرفورنت به طور معنی داری روند کیندلینگ را به تأخیر انداخت و تعداد تحریکات لازم برای رسیدن به هر یک از مراحل مختلف تشنج را افزایش داد و مدت زمان امواج تخلیه های متعاقب را به طور بارزی کاهش داد. همچنین اعمال lfs از افزایش شیب پتانسیل های میدانی برانگیخته و دامنه اسپایک های تجمعی در طی کیندلینگ ممانعت کرد. علاو بر این، lfs از افزایش تضعیف زوج پالس اولیه و ثانویه توسط کیندلینگ جلوگیری کرد. تزریق داخل بطنی رولیپرام (آنتاگونیست آنزیم فسفو دی استراز) با غلظت 25/0 میکرومولار، از اثرات مهاری lfs بر روند کیندلینگ ممانعت کرد. اعمال lfs پس از تحریکات کیندلینگ سبب کاهش بیان پروتیین های rgs4 و rgs10 شد ولی تغییری در بیان پروتیین های gi و gs به دنبالlfs مشاهده نشد. بیان پروتیین rgs2 نیز به دنبال کیندلینگ کاهش پیدا کرد. lfs احتمالأ با فعال نمودن آنزیم فسفو دی استراز و کاهش میزان camp بخشی از اثرات ضد تشنجی خود را اعمال می کند. در همین راستا احتمال داده می شود که یکی از مکانیسم های دخیل در ایجاد اثرات ضد تشنجی lfs افزایش مدت زمان فعالیت پروتیین gi و کاهش مدت زمان فعالیت پروتیین gs می باشد واژگان کلیدی: تشنج، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین ، فسفو دی استراز، camp، پروتیین های rgs، پروتیین های g، شکنج دندانه دار و کیندلینگ